"ห้วงฝันจันทรา: นางจากต่างภพ" ตอนที่2(ยาพิษในน้ำชา)

ตอนที่2(ยาพิษในน้ำชา)

ตำหนักเย็นที่ว่ากันว่าหนาวจับใจ… กลับเย็นไม่เท่าหัวใจของคนที่ถูกทอดทิ้งให้เงียบเหงาอยู่ตามลำพัง

เย่วฉานห่อตัวอยู่ในผ้าห่มผืนบาง เสียงฝนตกกระทบหลังคากระเบื้องราวกับมีใครกำลังเคาะประตูหัวใจเธอซ้ำ ๆ ว่า

เย่วฉาน(นางเอก)

กลับไปก็ไม่ได้ อยู่ตรงนี้ก็ไม่ใช่

ประตูไม้เปิดออก เสียงฝีเท้าเบา ๆ พร้อมกลิ่นหอมของดอกชิงเหออบอวลเข้ามาแทนกลิ่นอับ

สาวใช้(นางเอก)

ท่านหญิงหลานหรงมาเยี่ยมเพคะ

เย่วฉาน(นางเอก)

ใครคือหลานหรง

สาวใช้(นางเอก)

...

หญิงสาวในชุดผ้าไหมสีแดงเลือดนกก้าวเข้ามาด้วยท่าทีองอาจ งามหมดจดจนศิรดายังต้องหยุดมอง

หลานหรง(นางร้าย)

เจ้าคือ... หญิงจากแดนแปลกหน้าใช่หรือไม่?

เสียงของนางอ่อนหวาน แต่แฝงไปด้วยบางอย่างคล้ายเหล็กใน

เย่วฉาน(นางเอก)

ใช่ ฉันชื่อเย่วฉาน แล้วคุณคือ...

หลานหรง(นางร้าย)

ข้าคือหลานหรง… ที่โปรดของฝ่าบาท

นางยิ้ม แต่เป็นยิ้มที่ไม่มีความอบอุ่น

เย่วฉานรู้สึกเหมือนโดนตบหน้าโดยไม่ทันตั้งตัว

หลานหรง(นางร้าย)

ข้าเพียงอยากมาเยี่ยมเยียน เพราะเห็นว่าเจ้าคงไม่ชินกับการอยู่ในวัง

หลานหรงวางถ้วยชาลงตรงหน้าเธอ

หลานหรง(นางร้าย)

ดื่มสิ ชานี้ช่วยให้อบอุ่นร่างกาย

เย่วฉานมองถ้วยชานั้นแวบหนึ่ง หัวใจเต้นแปลก ๆ อย่างไม่มีเหตุผล — สัญชาตญาณบอกให้ระวัง เธอหัวเราะแห้ง ๆ แล้วทำทีว่าเผลอสะดุด มือกระแทกโต๊ะจนถ้วยชาหกรดพื้น

เย่วฉาน(นางเอก)

555

เย่วฉาน(นางเอก)

อุ๊ย ขอโทษนะคะ มือมันลื่นน่ะ...

เธอยิ้มอย่างประหม่า แต่แววตาไม่ไว้ใจอย่างเห็นได้ชัด

หลานหรงมองเธอนิ่ง ๆ ก่อนจะหัวเราะเบาๆ

หลานหรง(นางร้าย)

555

หลานหรง(นางร้าย)

ไม่เป็นไร... ข้าจะให้นางกำนัลนำมาให้ใหม่ในคราวหน้า

หลานหรง(นางร้าย)

งั้นข้ากลับก่อนล่ะ