ตำนานจอมยุทธ์แดนวิณญาจาร
"งั้นเรามารู้ขั้นพลังของโลกนี้ที่มีแค่พระเอกคนเดียวที่ฝึกได้เพราะเขามาจากดินแดนที่ต่างออกไปจากโลกนี้" อย่างที่บอกว่าผมชอบถังชานและเชียวเหยืยนก็เลยเอาขั้นพลังที่ต่างกันของทั้ง2มาผสมเข้าด้วยกันเลยเกิดเป็นระดับใหม่ของโลกนี้...
"ขั้นพลังฝึกฝนของถังจินเปียบเทียบกับคนในโลกถังชานกัน" ระดับใหม่นี้จะฝึกช้ากว่าพวกที่มีวงแหวนวิณญาณแต่แลกมากับไม่หมดพลังง่ายเหมือนพวกใช้พลังจากวงแหวน...
1.กายาวิณญาณ : วินญาจารฝึกหัด 1-9
2.ชีพจรหรอมแก่น : วิณญาจาร 10-19
3.แก่นจิตแรกกำเนิด : มหาวิณญาจาร 20-29
4.ตราแห่งจิต : อัคราจารวิณญาณ30-39
5.หรอมเลือดวิณญาณ: ปรมาจารวิณญาณ40-49
6.จิตวิวัฒน์ :ราชาวิณญาณ50-59
7.ผู้ครองแก่น :จักรพรรดิวิณญาณ60-69
8.สัจธรรมจิต :มหาปราชญ์วิณญาณ70-79
9.ราชันแก่น :วิณญาณพรหมยุทธ์80-89
10.เชียนจิตนิรันดร์:ราชทินนามพรหมยุทธ์90-94
10.1.เชียนจิตนิรันดร์รวมแก่น: อัครพรหมยุทธ์ 95-98
11.ผู้เหนือกฏ :พรหมยุทธ์สุดขีด99 มี3ขั้น
ขั้น1 เสมือนกึ่งเทพ
ขั้น2 กึ่งเทพ
ขั้น3 เสมือนเทพ
12.จักรพรรดิแก่นวิณญาณ : เทพพระเจ้า 100
"งั้นมาเข้าสู่เนื้อเรื่องกัน"
เสียงสายลมพัดพาไปตามอากาศพัดไปทั่วรถสำนักหนานเจียงทันใดนั้นได้ปลากฏให้เห็นใบหน้าของชายหนุ่มรูปงามคนหนึ่งหน้าตาคมเข้มกำลังนั่งสมาธิอยู่บนยอดของสำนักจากนั้นเขาค่อยๆเบิกตา กว้างมองไปบนท้องฟ้าและพึมพำกับตนเองว่า"ข้าอยู่ที่นี้สำนักหนานเจียงมา20กว่าปีแล้วถึงเวลาที่ข้าต้องไปแล้วท่องโลกกว้างแล้ว" หลังจากที่กล่าวคำในใจเสร็จแล้วทันใดนั้นก็มีศิษที่อยู่สำนักเดียวกันเรียกให้ไปผู้อาวุโส"พี่ถังจินท่านผู้อาวุโสให้ไปหาพวกเขาทันที " หลังจากได้ยินเขาก็ไปหาพวกอาวุโสในห้องประชุมของสำนักและได้พบอาผู้อาวุโสที่นั้นและผู้อาวุโสๆพูดกับถังจินว่า"ถังจินเจ้าก็อยู่ที่มานานมากแล้ว จนขึ้นชื่อเรื่องความแต่อัฉริยะของสำนักนับเป็น1000จะมีคนหนึ่ง แต่บัดนี้พวกข้ารู้แล้วความสามารถของเจ้านะทำให้พลังเพิ่มของศิษคนอื่นๆได้เลื่อนขั้นได้แต่ต้องแลกกับพลังชีวิตของเจ้าล่ะนะ...
สิ้นสุดคำพูดจู่ๆก็มีเงาออกมาโจมตีถังจินแบบไม่ทันตั้งตัวเข้าตกใจอยู่ครู่หนึ่งเสียงกระบี่ปะทะกับมีดดังทั่วสำนักจนข้างในสำนักแตกกระเด็นเป็นวงกว้าง"หึ เจ้าคือนักฆ่าที่พวกเขาว่าจ้างมาสินะ " นักฆ่าคนนั้นไม่ตอบอะไรมีแต่จะโจมตีมาที่ถังจิน"ก็บอกว่ามันเปล่าประโยชน์ นั้นมันแรงกดดันนี้มันเกินขอบเขตของข้า" ถังจินมองดูภาพตรงหน้านั้นมันนักฆ่าสังหารเทพทันที่พูดเจ้ามีดก็แทงทะลุหลังของของถังจิน"นี่มันอะไรกันข้ามองตามไม่ทัน"จู่ๆแสงสีเรืองรองก็ออกมาจากอกของถังจิน" ฮ่าาา...นี่แหละคือแกนวิณญาณศักดิ์สิทธิ์ที่จะทำให้สำนักของข้าขึ้นเป็นจุดสูงสุด โยนมันลงไปในหุบเหวมรณะสะ...
"นี่ข้ากำลังตกลงมาในหุบเหวมรณะสินะแต่ก็ดีข้าก็อยากออกไปจากที่นี้เหมือนกันงั้นข้าก็จะจำไว้เจ้าพวกนั้นข้าจะกับมาเอาคืนแน่"
ทันทีที่ถังจินพูดจบก็ปลากฎว่าตัวเองอยู่ในร่างของเด็กกำพร้าร่างกายหมองมัวเสื้อผ้าขาดดูเหมือนจะอายุประมาณ6-7ปีได้ดวงตาสีดำน้ำตาลอยู่ในหมู่บ้าน ชิงหุน ที่มีแต่ชาวบ้านธรรมดาแต่ก็มีเด็กที่พิเศษหน่อยจะได้ไปในเมืองและที่แปลกที่นี่น่ะแตกต่างจากที่เขาจากมามากเพราะที่นี้พลังที่ใช้คือพลังวิณญาณและเด็กที่อายุถึงก็จะไปปลุกวิณญาณยุทธแต่ที่ถังจินจากมานั้นพลังที่ใช้จะเป็นพลังงานฉีที่เอาไว้ใช้เดินลมปราณของร่างกายและฝึกฝนบ่มเพราะร่างกายให้บรรลุขั้นแรกแบะไปขั้นต่อไป...
ข้าได้มายังโลกใบนี้ตั้งแต่3วันที่แล้วตอนแรกมันรู้สึกแปลกเพราะข้ายังตกใจอยู่กับเหตุการนี้ แต่ตอนนี้เริ่มจะชินกับมันแล้ว ตอนนี้ดูเหมือนวิชาลมปราณปวิณญาณจะเข้ากับโลกนี้ได้ดีมาก วิชานี้เอาไว้ใช้บ่มเพราะร่างกายและจิตวิณญาณ วิชานี้มี7ขั้น
1.ขั้นบ่มเพาะวิญญาณ
เริ่มต้นฝึกฝนลมปราณวิญญาณให้ซึมซับเข้าสู่ร่างกาย
ร่างกายเริ่มแข็งแกร่งขึ้นและรับรู้พลังวิญญาณ
2.ขั้นบ่มเพาะลมปราณ
เรียนรู้การควบคุมลมปราณวิญญาณในร่างกาย
เพิ่มพลังโจมตีและความทนทาน
3.ขั้นบ่มเพาะจิตวิญญาณ
จิตใจสงบมั่นคง มีสมาธิสูง
ป้องกันการโจมตีทางจิตและเพิ่มพลังพิเศษ
4.ขั้นรวมเป็นหนึ่ง
รวมพลังลมปราณและจิตวิญญาณเป็นหนึ่งเดียว
ร่างกายและจิตใจเสริมพลังกันอย่างสมบูรณ์
5.ขั้นทะลุปราณ
ทะลุขีดจำกัดพลังลมปราณเดิม
เพิ่มพลังมหาศาลและความเร็วในการฟื้นฟู
6.ขั้นวิญญาณเจิดจรัส
พลังวิญญาณในร่างกายเปล่งประกายออกมา
สามารถใช้พลังวิญญาณโจมตีศัตรูได้อย่างทรงพลัง
7.ขั้นเทพวิญญาณ
ขั้นสูงสุดของการฝึกลมปราณวิญญาณ
มีพลังวิญญาณระดับเทพ สามารถควบคุมพลังจิตและวิญญาณได้อย่างเต็มที่
" ตอนนี่ข้าเพิ่งผ่านขั้นแรกแต่ถึงจะเข้ากันดีแต่ก็ต้องใช้เวลาเหมือนกันไม่อยากจะใช้วิชาของสำนักหนานเจียงเลยแต่มันไม่มีทางเลือก"
เขาถอนหายใจอย่างเบาๆจากนั่นเขาก็รุกขึ้นยืนและพูดกับตนเองว่าจะเป็นผู้ที่พิชิตดินโต้หลัวแห่งนี้เอง จากนั้นเขากับไปที่หมู่บ้านแล้วเจอกับตาผู้ใหญ่บ้านรูปร่างเหมือนชายวัย90ปีกพลังมารอถังจินและได้บอกกับเขาว่าเจ้าจะได้สิทไปเรียนที่สถาบัน ชุนเช็กเป็นที่รวมนักเรียนอายุเท่าเจ้าและมากกว่าก็มี อีก3วันจะมีการปลุกวิณญาณยุทธของเด็กในหมู่บ้านชิงหุนเจ้าก็ลองไปลองดูละกัน งั้นถังจินข้าต้องไปก่อนโชกดี
ถังจินงุนงงอยู่ชั่วครู่ขาแปลกใจวิณญาณยุทธคืออะไร
ผ่านมา3วันก็มาถึงวันที่เด็กในหมู่บ้านชิงหุนต้องไปปลุกวิณญาณยุทธ มาถึงประตูเขายืนมองคนอื่นเข้าไปและทางเข้าจากนั้นค่อยๆเดินเข้าไปและพบกับผู้ดูแล2คนที่ทำการปลุกวิณญาณยุทธของเด็กที่นี้
"พวกเจ้าก้าวเข้ามาทีละและจับไปที่ลูกแก้วนั่นและรอมัน"
ทันใดนั้นแสงสีขาวก็ปรากฏออกมาที่มือเด็กคนนั้นและมีวิณญาณออกมา
"นั้นมันหย้าสีเงินเห่อคือขยะคนต่อไป"
หย้าสีเงิน
หย้าสีเงิน
เถาวัลย์
หย้าสีเงิน ดูเหมือนจะไม่มีเลยสินะ..
ต่อไปคนสุดท้าย ถังจิน
เขาก้าวไปข้างหน้าและแตะไปที่ลูกแก้วนั้นแสงสีขาวเจิดจรัสก็ส่องสหว่างทั่วห้องนั้นทันใดนั้นกับไม่มีอะไรออกมาเลย...
เห่อปีนี้ก็เหมือนเดิมไม่มีวี่แววของเด็กที่พรสรรว์งั้นจบการปลุกวิณญาณได้เป็นไปได้ด้วยที่เขาไม่มีวิณญาณยุทแบบนี้ก็หยิ่งกว่าขยะชะอีก...
ถังจินได้ยินทุกคำที่พวกนั้นพูดและพึมพำกับตัวเองว่าข้าถังจินไมยอมเป็นขยะถัามีวิณญาณยุทก็หาวิทีอื่นก็ได้ข้าจะสร้างขั้นพลังบ่มเพราะในโลกนี้เอง...
จากนั้นก็ถึงวันไปโรงเรียนชุนเช็กแล้วไปเจอผู้ใหญ่บ้านให้กระเป๋าแก่เขา ถังจินจากนี้เจ้าต้องดูแลงตัวเองให้ดีล่ะเข้าใจไหม
"ขอรับท่านผู้ใหญ่บ้าน"ข้าจะไท่ทำให้ท่านผิดหวัง
จากนั้นเขาได้ขึ้นลดม้าสีทองมีหลายสีตกแต่งกันแล้วเดินทางออกไป เขาพึมพัมกับตัวเองว่า
"ข้าจะเป็นผู้ที่อยู่บนจุดสูงสุดของโลกนี้เองจะสร้างทางเดินของตัวเองไม่ให้ใครมาบงการชีวิตนี้อีก"
เดินทางมาสัักพักก็ถึงเมืองชุนเช็กสักทีเขาเดินออกมาจากลดม้าและยืนมองประตูทางเข้าแล้วยิ้มออกมาว่า"นี้จะเป็นการเดินทางครั้งใหม่ของข้าเพื่อเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนแห่งนี้..."
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments