เหลือเวลาอีก 2 ปีต้องทำให้ดีที่สุด
4. เฟย์ 1/2
บรรยากาศเริ่มตึง ทุกคนมองไปที่ลัคกี้เป็นตาเดียวกันด้วยความอยากรู้
เฟย์
พวกเธอสามคนอยู่ด้วยกันตลอดแต่กับเรา...
เฟย์
เราถูกนึกถึงเป็นคนสุดท้านทุกทีเลย
ในสถานการณ์นี้ไม่มีใครกล้าเอ่ยเสียงออกมาสักนิดบรรยากาศเครียดขึ้นเรื่อยๆเฟย์ลุกขึ้น
เฟย์
เดี๋ยวเรามา หิวแล้วล่ะ กะว่าจะสั่งอาหารมาที่นี่เอาไรไหม
เฟย์เดินลงมาจากบันไดชั้นดาดฟ้าน้ำตาของความเจ็บปวดและความเครียดไหลออกมาไม่หยุดเธอไม่มีแรงเดินต่อได้แต่นั่งคนเดียวมุมบันไดและร้องไห้ออกมา เธอกลั้นเสียแต่ในใจเธอตะโกนความเจ็บปวดออกมาแล้ว
นี่คือตัวตนที่เธอปิดไว้ เธอคิดว่าถ้าไม่มีความสุข หรือเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมีกำแพงที่สูงไกลจากผู้อื่น อาจไม่มีเพื่อนหรือคนที่ชอบเธอเลย เธอจึงตั้งใจยิ้มแย้มเป็นความสดใสที่ทุกคนเรียกกันในทุกๆวัน
มันยากนะที่จะเป็นอีกคนให้คนอื่นพอใจ
ในขณะที่เฟย์ร้องไห้ก็มีคนเดินลงมา
เฟย์รีบเช็ดน้ำตา ออกด้วยความรวดเร็วและยิ้มออกมาเหมือนเดิม
เฟย์
ยังไม่ได้สั่งนะพอดีเลือกๆอยู่
เฟิร์น
(ยิ้ม) เห็นหมดแล้วล่ะ ไหวใช่มั้ย
ในตอนนั้นแหละที่ทำให้เฟย์ร้องไห้ออกมาอีกครั้ง กี่ครั้งแล้วนะที่ต้องเก็บความรู้สึกหรือนั่งร้องไห้คนเดียวแต่ตอนนี้กลับร้องไห้ให้คนอื่นดูหรอเนี่ย
เฟย์
ขอโทษนะที่ไม่เข้มแข็งเอาสะเลย
เฟิร์นดึงเธอเขาไปในอ้อมแขนและทั้งสองก็ยืนอยู่ตรงนั้นเป็นเวลานาน
？？？
วันนี้จะมีแขกมาออกมาตอนรับเขาหน่อยนะใส่ชุดที่แม่เตรียมไว้ด้วย
？？？
แบบนี้ไม่ควรค่าแก่การรักเลย
เฟย์
ค่ะ...เดี๋ยวหนูไปเปลี่ยนชุดนะคะ
？？？
วันนี้แม่ไม่อยู่นะเดี๋ยวไปอยู่บ้านลุงนะ
？？？
ไม่ทันแล้วฝากลูกด้วยนะ
ในตอนนั้นเฟย์คงไม่ได้คิดอะไรแต่ผู้ใหญ่ไม่ใช่สิ่งที่ไว้ใจได้ทุกคน
???
(เสร็จกู อีเด็กนี่แม่มันโง่นักฮ่าๆ)
ตาแก่ลุงคนนี้เข้าไปดึงเฟย์ไปนั่งโซฟาและพูดกับเธอด้วยคำพูดน้ากลัวชวนให้เฟย์ไม่ชอบใจ
???
ไม่เคยในโดนยุงกัด มดตอมใช่ไหม
???
แต่ถ้าหนูเปื้อนด้วยลุงล่ะ
ตาแก่นี่ค่อยๆจับมือเฟย์ทั้งสองข้างด้วยมือเดียวและมืออีกข้างก็ลูบไล้ตามส่วนต่างๆของเธอ
???
ใครบอกแก่ให้พูดกันฉันแบบนี้
???
รู้มั้ยเป็นเด็กดื้อไม่มีใครรักนะ
???
เป็นเด็กดีต้องเชื่อฟังกันสิ
เฟย์กัดมือเขาและออกไปนอกบ้านดีที่ประตูไม่ได้ล็อค
Comments