พี่คะ ใครตามพี่คนนั้นมา(เรื่องสั้น)

เรื่องที่สอง เป็นอีกเรื่องที่เราเจอมากับตัวเหมือนกัน

...----------------...

เรื่องนี้เป็นอีกเรื่อง ที่เราไปเห็นเองกับตัว แบบใกล้สุดๆ ในตอนนั้น ย้อนกลับไปตอนอายุ 10ปีได้ล่ะมั้ง ที่เราได้มาอยู่กับ (ครอบครัวฝั่งแม่เรา) เป็นพี่สาวของแม่เรา หรือ(ป้า) ตอนนั้นมาเรียนอยู่ชั้น ป.4-ป.5ได้ อยู่กับป้าได้แค่สองปี แต่ตลอดสองปีที่เราอยู่นั้น เราก็เจอเรื่องหลอนๆ เหมือนกัน

วันนั้นเป็นวันไปเรียนปกติทั่วไปนั้นแหละ อยู่โรงเรียนใกล้บ้าน(มั้ง) ที่ต้องนั่งรถเดือนมาที่โรงเรียนประจำ ตั้งแต่วันจันทร์ถึงวันศุกร์ รอบที่รถเดือนจะมารับ จะมีสองรอบ ที่คนขับจะมารับส่ง เวลามาโรงเรียนหรือกลับบ้าน ตอนมาโรงเรียนเรามารอบแรก ส่วนรอบสองจะเป็นตอนกลับบ้าน เท่ากับว่า คนขับรถเดือน จะมารับส่งวันนึง ก็ประมาณสี่รอบได้ เช้าสอง เย็นสอง

กลับเข้าเรื่องก่อน เดี๋ยวออกนอกเรื่อง วันนั้นก็เป็นวันปกติธรรมดา ทั่วไปนั้นแหละ ตอนที่จะได้กลับบ้านตอนเย็น แล้วเราอยู่รอบสอง ที่คนขับจะมารับเรา เราที่นั่งเล่นบนเก้าอี้โต๊ะโรงอาหารป่ะ? น่าจะมั้ง ไม่แน่ใจ เอาง่ายๆ ก็นั่งเล่นที่โรงอาหาร ของโรงเรียนนั้นแล้วกัน อยู่กับอาคารอนุบาล 1-3 และติดกับหอประชุมใหญ่ กับมีสวนเศรษฐกิจพอเพียง อยู่หลังโรงเรียน ที่เขาจะปลูกไก่ ปลา เป็ด ปลูกผัก ปลูกเห็ด อะไรประมาณนี้น่ะ

แต่ตอนนั้นมีพี่สาวเรา ลูกพี่ลูกน้อง(หลานสาว หรือลูกสาวป้า) และ (หลานชาย หรือลูกของน้าสาว) อีกคนรวมกันแล้ว มีเรา หลานสองคน และพี่สาวเรา ทั้งหมดสี่คน และก็มีเด็กอนุบาลกับรุ่นเดียวกันกับหลานสองคนของเรา คนอื่นๆ อีกประมาณ 5-8 คน มีรุ่นเดียวกับเรา 5 คน มีรุ่นเดียวกันกับพี่สาวเรา 3 คน ได้ล่ะมั้ง ที่รอกลับบ้านเหมือนกัน(ขึ้นรถเดือนเหมือนกัน)

เราที่นั่งเล่นของเราปกตินั้นแหละ และมีพี่สาวเราที่นั่งข้างๆ เรา มองดูหลานสาวกับหลายชาย สองคนเล่นกัน ตามประสาเด็ก กับเด็กคนอื่นๆ จนสายตาเราไปเห็น พี่ไรเดอร์ส่งอาหาร ขับรถมอเตอร์ไซค์แบบมีเกียร์ ขับเขามาในโรงเรียนเรา มาทางเรา และเลี้ยวขวาอีกทาง น่าจะไปส่งอาหาร ที่อาจารย์เขาสั่งอาหารมาล่ะมั้ง ไปส่งอาหารที่ อาคารไม้เก่า ของโรงเรียน(ปัจจุบันอาคารไม้เก่า ทุบทิ้ง และสร้างเป็นอาคารใหม่ สองชั้นเรียบร้อย)

ทำไมถึงเป็นไรเดอร์เหรอ ก็สิ่งที่เราเห็นตอนนั้น มีผู้หญิงผมยาวบังหน้า ใส่เสื้อสงกรานต์ลายดอก กับกางเกงยีนส์ขาสั้น กำลังขี่คอ พี่ไรเดอร์คนนั้นอยู่ไง แถมจับหัวพี่ไรเดอร์คนนั้น เหมือนอยากจะหักคอด้วยซ้ำ เราเห็นตั้งแต่พี่ไรเดอร์ส่งอาหารคนนั้น ขับเขามาในโรงเรียน จนขับผ่านเราไป

ด้วยความรู้สึกส่วนตัวเรา ที่เราทั้งเห็นและรู้สึกได้ ความรู้สึกของเราในตอนนั้น เหมือนกับว่าพี่ผู้หญิงที่ขี่คอ พี่ไรเดอร์คนนั้น อาฆาตแค้น มากๆ จะเอาให้ตายให้ได้ แถมได้ยินเสียงพี่ผู้หญิงขี่คอนั้นพูดว่า...

..."กูจะฆ่ามึง กูจะเอาให้มึงตาย กูจะเกาะมึงจนถึงวันตายของมึง"...

อั้นนี้คือสิ่งที่เราได้ยินมาน่ะ แม้เสียงจะเบามากๆ แต่มันก็เป็นเสียงที่เราฟังชัดเจนเหมือนกัน น้ำเสียงของพี่ผู้หญิงคนนั้น ดูเหมือนจะโกรธแค้น พี่ไรเดอร์มากๆ กำลังโกธรเรื่องอะไรกับพี่ไรเดอร์หรือเปล่า ตอนที่พี่ไรเดอร์ขับเลี้ยวขวาแล้วตรงไป ที่อาคารไม้เก่าล่ะน่ะ ในความรู้สึกเรา ที่สามารถรับรู้แบบ นั้นน่ะ โดยความที่ว่าเราเป็นเด็กล่ะเนอะ เราก็เลยหันไปมองพี่สาวเรา แล้วก็พูดออกมาทันทีว่า....

"พี่หมี พี่คนนั้นใครเหรอ? คนที่พี่เขาส่งอาหาร เขามากับใครเหรอ? ถึงได้มีพี่สาว ใส่เสื้อสงกรานต์ลายดอก กางเกงยีนส์ขาสั้น ผมยาวบังหน้า กำลังขี่คอพี่คนส่งอาหาร อยู่ล่ะ พี่หมี"

เมื่อเราพูดจบ พี่สาวเรา ทำหน้าเหวอทันที และก็ สีหน้าตกใจในสิ่งที่เราพูด พี่สาวเราเลยรีบ ใช้มือมาปิดปากเราทันที แล้วพูดกังเราว่า

"ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว เดี๋ยวค่อยกลับไปเล่า ให้พี่ฟังที่บ้านเอา(บ้านป้า) ตอนนี้เงียบๆ ไว้ก่อน เข้าใจน่ะ (ชื่อเรา)"

เทื่อพี่สาวเราพูดแบบนั้น เราเลยพยักหน้าทันที และพี่สาวเราเลยเอามือออกมาจากปากเรา และทำมือเงียบๆ ไว้ ไม่ต้องพูดอะไร เราที่โดนพี่เราพูดแบบนั้น เราเลยแค่นั่งเงียบๆ ทันที เวลาล่วงเลย จนถึงรอบที่สอง ที่คนขับรถเดือนมารับ ไปส่งบ้าน(บ้านป้า) เราแทน เราเลยรีบขึ้นรถเดือนพร้อมกับกระเป๋าเรียน ข้างหลังทันที ก่อนใครเพื่อน จนทุกคนรอบสอบขึ้นรถเดือนจนหมด คนขับรถเดือนเลยขับไปส่งตามแต่ละบ้านทันที

วันนั้นเป็นศุกร์มั่ง พอมาถึงบ้านป้า ก็ใช้ชีวิตตามปกติ ตอนเย็นจนถึงตอนกลางคืน แล้วหลับไป ตื่นมาอีกทีวันเสาร์ พี่เราเลยมาถามว่า เมื่อวาน เราเห็นจริงๆ ไหม เราเลยบอกพี่เราว่าเห็นเต็มๆ กับตาพี่เราเลยบอกว่า เราว่า เราแค่คิดไปเองหรือเปล่า หรือว่าช่วงนี้เราไม่สบายหรือเปล่า เราเองก็คิดว่าแบบนั้น ตามทีพี่เราบอก

แต่ความรู้สึก การได้ยิน และเห็นเองกับตา มันใช่ แค่ว่า....คิดไปเองจริงๆ เหรอ ในสิ่งที่เราพบเจอมาแบบนั้น

หลังจากนั้นพี่สาวเรา ก็ไม่ได้ถามอะไรเราต่อ และใช้ชีวิตต่อ มาตลอดสองปี ที่อยู่กับป้า ปัจจุบันไม่ได้อยู่กับป้าแล้วน่ะ กลับมาอยู่ที่บ้านเกิดแทนแล้ว และตอนนี้เรากำลังเรียนสายอาชีพ ชั้นปวช. สายอาชีพ ต่างจังหวัด ที่จังหวัดพะเยา ในตอนนี้

...----------------...

..."จบ ตอนที่ 2"...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***