&2

ความมืดมิดค่อยๆ จางหายไปจากเปลือกตาที่หนักอึ้ง ราวกับม่านไหมที่ถูกเลิกขึ้นอย่างเชื่องช้า
หลิน เฟย
หลิน เฟย
//ค่อยๆ ลืมตา
แสงนวลตาที่ไม่คุ้นเคยสาดส่องลงมา ทำให้ดวงตาพร่าเลือนไปชั่วขณะ
หลิน เฟย
หลิน เฟย
(เสียงแหบแห้ง) อื้อ...
ภาพที่เห็นเบื้องหน้าค่อยๆ ชัดเจนขึ้น... ไม่ใช่เพดานห้องนอนคอนโดเก่าๆ ของเขา
แต่เป็นเพดานไม้สีเข้มสลักลายมังกรและหงส์อย่างวิจิตรบรรจง โคมไฟทรงกลมทำจากกระดาษสาห้อยระย้าลงมา ส่งแสงสีส้มนวลอบอุ่น
รอบข้างคือผนังไม้ขัดเงา ประดับด้วยภาพวาดพู่กันจีนโบราณ และอักษรประดิษฐ์ที่เขาอ่านไม่ออก
เตียงที่เขานอนอยู่ทำจากไม้เนื้อดี มีเสาสี่ต้นแกะสลักลวดลายสวยงาม ผ้าปูที่นอนเป็นผ้าไหมสีแดงสด ปักลายดอกไม้สีทองอร่าม
หลิน เฟย
หลิน เฟย
(พึมพำ) นี่มัน... ที่ไหนวะเนี่ย?
เขาลุกขึ้นนั่ง พลางสำรวจร่างกายตัวเอง
ไม่มีความเจ็บปวดใดๆ หลงเหลืออยู่ ราวกับว่าการชนเมื่อครู่เป็นเพียงแค่ฝันร้าย
เสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ก็เปลี่ยนไป... จากเสื้อยืดกางเกงยีนส์ กลายเป็นชุดคลุมยาวเนื้อผ้าลื่นสบายสีขาวบริสุทธิ์ ปักลายเมฆสีเงิน
หลิน เฟย
หลิน เฟย
เชี่ย... นี่มันคอสเพลย์เหรอวะ? หรือว่ากูโดนใครแกล้ง?
เขามองไปรอบห้องอย่างสับสน
บนโต๊ะไม้เตี้ยๆ กลางห้องมีชุดน้ำชาลายครามวางอยู่ พร้อมกับหนังสือที่ปกทำจากผ้าไหม
หลิน เฟย
หลิน เฟย
(ลูบหน้าตัวเอง) ทำไมหน้ากูเนียนจังวะ?
เขาลุกขึ้นเดินไปยังกระจกเงาบานใหญ่ที่ตั้งอยู่มุมห้อง
ภาพที่สะท้อนกลับมาทำให้เขาต้องเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง
ไม่ใช่ใบหน้าคมคาย ผิวสีแทน ที่คุ้นเคย... แต่เป็นใบหน้าของชายหนุ่มรูปงาม ผิวขาวอมชมพู ดวงตาเรียวคมราวกับตาของหงส์ จมูกโด่งสันเป็นคม ริมฝีปากบางสีแดงระเรื่อ
หลิน เฟย
หลิน เฟย
เสียงสั่นเครือ) ไอ้เหี้ย... นี่มันใครวะ?!
หลิน เฟย
หลิน เฟย
ไม่จริงน่า... กู... กูเป็นอะไรไปวะเนี่ย?
หลิน เฟย
หลิน เฟย
//เขายกมือขึ้นสัมผัสใบหน้าในกระจกอย่างไม่เชื่อสายตา
ผิวสัมผัสเนียนละเอียด ราวกับไม่ใช่ผิวของเขาเอง
หลิน เฟย
หลิน เฟย
ฝัน... นี่ต้องเป็นฝันแน่ๆ
เขาทุบศีรษะตัวเองเบาๆ หวังจะตื่นจากฝันประหลาดนี้
หลิน เฟย
หลิน เฟย
ตื่นสิวะไอ้บ้า! ตื่น!
แต่ภาพในกระจกก็ยังคงเป็นใบหน้าของชายหนุ่มแปลกหน้า
ทันใดนั้นเอง ประตูไม้แกะสลักก็ถูกเปิดออกช้าๆ
ปรากฏร่างของหญิงสาวในชุดฮั่นฝูสีเขียวอ่อน นางมีใบหน้างดงามหมดจด ดวงตากลมโต จ้องมองมาที่เขาด้วยความประหลาดใจ
เสี่ยวเหลียน
เสี่ยวเหลียน
(เสียงหวานใส) คุณชาย... ท่านฟื้นแล้วหรือเจ้าคะ?
หลิน เฟย
หลิน เฟย
(ตะโกนลั่น) เหี้ย!! ใครวะเนี่ย?! แล้วที่นี่มันที่ไหนกันแน่?!
หญิงสาวตกใจเล็กน้อย ก่อนจะรีบก้มหน้าลง
เสี่ยวเหลียน
เสี่ยวเหลียน
บ่าวขอประทานอภัย คุณชายคงจะยังไม่หายดี บ่าวจะไปตามท่านหมอมานะเจ้าคะ
นางรีบหันหลังเดินออกไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้หลิน เฟย ยืนงงงันอยู่ท่ามกลางห้องสไตล์จีนที่ไม่คุ้นเคย พร้อมกับใบหน้าที่ไม่ใช่ของตัวเอง

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!