...“ข้าจะเริ่มจากหมู่บ้านนี้ล่ะ...”...
...เฟย์รินกระชับเสื้อคลุมขาด ๆ บนร่างตัวเอง ขณะเดินลัดเลาะเข้าไปในป่ารอบหมู่บ้าน — ที่ซึ่งมี มอนสเตอร์เลเวล 1 เดินเพ่นพ่าน...
...ถึงภายนอกจะดูเป็นสาวบางแรงน้อย...
...แต่ข้างในคือราชันย์มืดผู้เก็บเวลมาตั้งแต่ยุคก่อนโลกจะถูกเทพฆ่า...
...ขอโทษนะ หมูป่า LV.1 พวกแกไม่มีทางรอด...
...[ บึ้ม!!! ]...
...หมูป่าตัวหนึ่งกระเด็นปลิวไปกระแทกต้นไม้ กลายเป็นกลุ่ม EXP พวยพุ่ง...
...เฟย์รินยืนหอบหายใจ ใช้มือซ้ายที่สั่นคลอนปาดเลือดออกจากแก้ม...
...❝ร่างใหม่นี่โคตรบอบบางเลยว่ะ! ใช้แค่สกิลกดลมเบา ๆ ยังจะเป็นลมเอง…❞...
...ทันใดนั้น...เสียงใบไม้ไหวดังขึ้นเบื้องหลัง...
...เด็กหนุ่มผมดำในชุดเสื้อคลุมเก่าก้าวออกมา...
...เขามีดวงตาเย็นชาปนเจ็บปวด ดาบเก่าคู่มือชี้ตรงมาที่เฟย์ริน...
...“อย่าขยับ...เจ้าทำร้ายหมูของข้า”...
...เฟย์รินหรี่ตา...
......เสียงแบบนี้…หน้าตาแบบนี้…...
... ❝ซีนน์...หรอ❞...
...คนที่อยู่ตรงหน้า คืออดีต "นักดาบศักดิ์สิทธิ์"...
...ที่เคยเป็นเพื่อนร่วมทีมกับไคเซอร์...
...และในอีก 20 ปีข้างหน้า...เขาจะเป็นคนแทงดาบใส่หัวใจของข้า...
...“เจ้าเป็นใครกัน” ซีนน์ถาม...
...เฟย์รินฝืนยิ้ม ยกมือขึ้นช้า ๆ...
...“ข้าไม่ใช่ศัตร...โอ้ย!!!”...
...เสียงระเบิดเบา ๆ ดังขึ้นจากข้อมือ — ข้อความเร่งด่วนของระบบเด้งขึ้นมา:...
...[ เตือน! HP ต่ำกว่า 30% เปิดใช้งานพลังสำรอง ]...
...[ ต้อง “จูบ” ใครสักคนเพื่อเรียกใช้งาน “รูปแบบที่สอง: Shadow Surge” ระยะเวลาใช้งาน 3 นาที ]...
...> ❝หา!? ระบบบ้าอะไรเนี่ย...ต้องจูบก่อนใช้พลังเหรอ!?❞...
...เฟย์รินกลืนน้ำลาย — แล้วเหล่ตามอง "ซีนน์" ที่ยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย…...
...“เอ่อ...เจ้าชื่ออะไรนะ?” เฟย์รินถาม...
...“ซีนน์”...
...“ดีเลย ซีนน์...ข้าขออย่างนึงได้ไหม”...
...“...?”...
...“ข้าขอยืม...ปากเจ้าหน่อย”...
...ยังไม่ทันให้ซีนน์ตอบ...
...ข้าก็คว้าไหล่เขาไว้แล้วโน้มหน้าเข้าไป...
..."จูบ"...
...ปากชนปาก...โลกหมุน...
...ระบบส่งเสียงแจ้งเตือนรัวเหมือนถังน้ำแข็งถูกโยนลงหม้อไฟ...
...[ Shadow Surge: เปิดใช้งาน 3 นาที ]...
...ดวงตาเฟย์รินเปลี่ยนเป็นสีดำสนิท...
...พลังเวทมืดแผ่ซ่านรอบตัว...
...แขนเรียวบอบบางกลายเป็นเงาสีเทาเข้ม เส้นผมปลิวไสว...
...เสียงพูดของเธอกลายเป็นเสียงต่ำคล้ายไคเซอร์ในอดีต...
...> ❝ข้าขอกู้คืนพลัง...ของข้าเอง!!❞...
...เฟย์รินเหวี่ยงแขนซ้าย ฟันอากาศในแนวโค้ง...
...หมาป่าระดับกลางที่โผล่มาโดนผ่าครึ่งด้วย “เงาลูกคลื่น”...
...กลายเป็น EXP จำนวนมาก...
...และจิตใจของซีนน์ที่ยืนตะลึง…กับรอยจูบเมื่อครู่...
...หลังพลังหมดลง...
...เฟย์รินล้มลงกับพื้น หอบหายใจแรง หน้าแดงเพราะเหนื่อย…และเขินลึก ๆ...
...ซีนน์ยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนพูดเสียงเรียบ...
...“ข้าจะไม่ถามว่าเจ้าเป็นใคร......
...แต่ถ้าจะใช้พลังแบบนั้นอีก…”...
...เขาหลุบตามองเธอที่ยังนั่งแปะอยู่กับพื้น...
...แล้วพูดเบา ๆ อย่างหมดแรง...
...“เตือนข้าล่วงหน้าหน่อยก็ได้ไหมวะ…”...
...บทส่งท้ายของตอนนี้...
...ซีนน์ยังไม่รู้ว่าเฟย์รินคืออดีต "ไคเซอร์"...
...เขาตัดสินใจร่วมเดินทางด้วย เพราะรู้สึกว่าเธอ “ไม่ธรรมดา”...
...ส่วนเฟย์ริน…เริ่มคิดหนัก...
...> ❝เอาไงดีวะ ต้องจูบทุกครั้งเลยเหรอ!?❞...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
Thảo thân thiện thông thái
หมดความอดทนแล้ว อัพให้หน่อยสิ
2025-07-15
1