ลมหายใจสุดท้ายของนายฆ่าตกร[Your Last Breath, My Killer]
ต้อนที่ 3| เสียงใต้พื้น
ห้อง 412 เงียบสนิทนั่งตัวแข็งอยู่กลางความมืด มีเพียงแสงไฟจากหน้าจอโทรศัพท์ที่ส่องเบาๆ และเสียง...
เสียงกุกกักจากใจ้พรมที่ไม่ควรมีอยู่
ภัทร(นายเอก)
พี่ครับ พี่ได้ยินเสียงไหมหรือผมหูฝาด//นั่งตัวสั่น
ภัทร(นายเอก)
พี่ครับ ผมว่าผมอยากกลับห้องแล้ว😟
คีย์(พระเอก)
อยากกลับแล้วหรอ
คีย์(พระเอก)
พี่ว่า นายเพิ่มมาถึงตรงกลางของ ความจริงเองนะ
คีย์(พระเอก)
แล้วตอนนี้อยากกลับแล้วหรอ?
คีย์เดินไปกลางห้อง แล้วค่อยๆยกพรมลายดำออกเผยให้เห็นกระเบื้องที่ไม่เข้ากับส่วนอื่น
คีย์ค่อยๆแงะแผ่นกระเบื้องหนึ่งออก เผยให้เห็นช่องว่างมืดสนิทใต้พื้น
คีย์(พระเอก)
ว่าพี่เก็บอะไรไง้ข้างใต้
ภัทร(นายเอก)
พี่...จะมำอะไรผมกันแน่
คีย์(พระเอก)
พี่เคยให้โอกาสคนหนึ่งแต่เขา...
คีย์(พระเอก)
พูดโกหกกับพี่
คีย์(พระเอก)
รู้ไหมพี่เกลียดคำโกหกขนสดไหน
คีย์(พระเอก)
//หยิบบางอย่างออกมาจากใต้กระเบื้อง
มันเป็นกล่องเหล็กสนิมเขรอะล็อกด้วยแม่กุญแจเก่าๆ
คีย์(พระเอก)
//เอาสร้อยคอที่เหมือนรูปแม่กุญแจมาเปิดกล่อง
มีกลิ่นสนิมผสมเลือดเก่าลอยคลุ้งขึ้นมาก
ภัทร(นายเอก)
พี่นั้นอะไร//เอามือปิดจมูก
คีย์(พระเอก)
เสื้อเปื้อนเลือด
คีย์(พระเอก)
ของทุกคนที่เคย โกหก พี่
คีย์(พระเอก)
รวมถึง ร่าง บางส่วน
คีย์(พระเอก)
ที่ยังหาไม่เจอ
คีย์(พระเอก)
//หยิบภาพหนึ่งขึ้นมา+ให้ภัทร
ภัทร(นายเอก)
ภาพผมตอนเด็กนิ?
ภัทร(นายเอก)
พี่มีภาพนี้ได้ไง
คีย์(พระเอก)
เราเคยเจอกันไงละ
Comments