เสียงคัตเตอร์

...บทที่ 1...

...........เสียงปริศนา...........

...****************...

       ในคืนที่มีลมเย็นๆพัดอยู่ตลอด อากาศเย็นกำลังดี พระจันทร์เต็มดวงสว่างไสว ต้นกล้าต้นเล็กๆพัดไปมาตามลม ดูเป็นคืนที่เงียบสงบและผ่อนคลาย

...แกร๊กๆ...แกร๊ก...

       เสียงแปลกๆดังขึ้น คนภายในบ้านค่อยตื่นทีละคน คนเป็นแม่พยายามเดินไปเปิดไฟแต่ไฟกลับไม่ติด เด็กตัวน้อยเดินมาจับมือคุณแม่จากนั้นก็เอ่ยถามผู้เป็นแม่ว่า

..." แม่คะ เสียงอะไรหรอคะ "...

..." ลูกไปนอนเถอะจ่ะ เดี๋ยวแม่ไปดูเอง "...

       เด็กสาวเดินไปนอนตามที่แม่บอกอย่างว่าง่าย จากนั้นก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่มๆ ส่วนผู้เป็นแม่ก็เดินไปตามเสียงที่ได้ยิน เสียงยังคงดังอยู่ภายในบ้าน เสียงประหลาดที่ไม่รู้ว่าต้นเสียงอยู่ที่ไหนกลับเบาลง เบาลง สักพักเสียงก็หายไป คุณแม่ยังคงไม่รู้ว่าเสียงพวกนั้นมาจากไหน และคือเสียงอะไร ทำได้เพียงรอพรุ่งนี้เช้าจากนั้นค่อยไปดูกล้องวงจรปิด

...รุ่งเช้า...

       เมื่อไปดูที่กล้องกลับไม่พบอะไรนอกจากเสียงที่ได้ยินเมื่อคืน คุณแม่ไม่ได้สงสัยอะไรมากเพราะต้องรีบแต่งตัวไปส่งบุตรสาวไปเรียนและทำงาน

       คุณแม่เป็นพนักงานเงินเดือนปกติ ไม่ได้มีประวัติที่น่าสนใจมากนัก แต่กลับเข้าตาใครบางคน คุณแม่มีลูกสาว 1 คนชื่อ นางาริ ริกะ ส่วนคุณแม่ชื่อ นางาริ โมนาเอะ คุณแม่เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวเนื่องจากคุณพ่อจากไปไว คุณแม่กลัวว่าริกะจะเศร้าที่คุณพ่อจากไปจึงพยายามเลี้ยงดูแลให้ดีที่สุด แต่ริกะไม่รู้สึกเศร้ากลับดีใจสักมากกว่า คุณพ่อคนนั้นสร้างหนี้ให้คุณแม่ไว้มาก ริกะสงสารคุณแม่ คุณพ่อตายไปก็ดีแล้ว เพราะยังไงที่โรงเรียนริกะก็มีเพื่อนคนนึงที่สนิทมากๆอยู่ ยังไงก็ไม่เหงา

       ในวันนี้ก็เช่นกัน ยามาดะ คัตสึริ ก็พาริกะไปเล่นอะไรสนุกๆเยอะแยะ เช่น วิ่งไล่แปะ ซ่อนแอบ ความสุขของพวกเด็กประถมต้นก็มีแค่นี้แหละ จะไปเอาอะไรมาก พวกเธอก็แค่เด็กที่กำลังเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดี

..." จริงสิ!! คัตสึริจังก็มีพี่สาวหนิ "...

..." อื้อ "...

       คัตสึริพูดเบาๆเหมือนไม่อยากตอบเท่าไร แต่เพราะริกะมองอารมณ์คนไม่เป็นจึงถามต่อ

..." พี่สาวของคัตสึริจังชื่ออะไรหรอ "...

..." ไอดะน่ะ "...

       เสียงเด็กสาวพูดอย่างไม่มั่นใจ แต่ริกะยิ้มดีใจเพราะเหมือนจะได้เพื่อนใหม่อีกคน คัตสึริพยายามพูดอ้อมๆให้ริกะเข้าใจว่าพี่สาวของเธอนั้นไม่ได้ดีอะไร แถมยังทำร้ายคัตสึริด้วยซ้ำ ริกะยังคงไม่เข้าใจที่คัตสึริสื่อสักเท่าไร แต่ก็พยายามเข้าใจ ริกะรู้เพียงว่า

...' ห้ามเชื่อเธอ ห้ามยุ่งกับเธอ '...

       คัตสึริส่ายหน้าปัดความคิดน่ากลัวออกไปแล้วชวนริกะไปเล่นม้าหมุน

...19 : 39 น....

..." คุณนางาริ ไม่กลับบ้านหรอครับ "...

..." วันนี้กลับช้าแปลกๆนะครับ ปกติกลับเร็วตลอดไม่ใช่หรอ "...

       โคทาริ โทยะ เพื่อนร่วมงานที่ไม่ค่อยสนิทมากนักของโมนาเอะพูดขึ้นเมื่อเห็นหญิงสาวกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะของโมนาเอะ โทยะเดินเข้าไปใกล้ๆจึงพบว่าคนที่นั่งอยู่ไม่ใช่โมนาเอะแต่เป็นผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้ที่เขาไม่เคยเห็นในบริษัท

...แกร๊กๆ...แกร๊ก...

       เสียงกรีดคัตเตอร์ดังขึ้น หญิงสาวคนนั้นหันมองไปที่โทยะที่กำลังตัวแข็งทื่อ หญิงสาวคนนั้นปิดแมสและด้วยแสงของไฟที่สลัวจึงเห็นหน้าของเธอไม่ชัด แต่ในชั่วพริบตาเธอก็หายไป โทยะทรุดลงกับพื้นและตาค้างไปสักพักก่อนจะรีบเก็บข้าวของและทำเรื่องลาออกในวันพรุ่งนี้

...22 : 09 น....

..." เอ๋! จริงหรอคะ พี่มากิเสียแล้วหรอคะ "...

..." พึ่งเจอกันตอนงานรวมญาติเอง "...

       โมนาเอะกำลังคุยอยู่กับหลานชายที่เป็นลูกของพี่สาวของเธออยู่ ก่อนที่หลานชายจะโทรมาหาเธอก็ได้โทรหาตำรวจและรถพยาบาล เสียงของเขาดูสั่นกลัวและร้องไห้ แต่ทั้งๆที่พี่ของเธอไม่ได้เป็นโรคร้ายอะไรแท้ๆ ทำไมถึงตายกันล่ะ คำถามได้เกิดขึ้นในใจของโมนาเอะ ก็เพราะพี่สาวของเธอไม่ได้ตายด้วยโรคร้าย แต่มันคือการฆาตกรรม หลานชายได้บอกกับโมนาเอะว่าก่อนที่มากิจะตายได้ยินเสียงแกร๊กๆเหมือนเสียงกรีดคัตเตอร์ดังที่ชั้นล่าง มากิจึงลงไปดู จากนั้นก็หายไปนาน หลานชายที่รออยู่ด้านบนสงสัยจึงลงไปดูแล้วพบว่ามากินอนตายอยู่ สภาพศพถูกแทงหลายจุด หน้าอกข้างซ้ายถูกฉีกแล้วเอาส่วนข้างในไป โมนาเอะได้ฟังถึงกับช็อค หลานชายเหมือนจะพูดอะไรบ้างอย่างต่อแต่สายก็ได้ถูกตัดไปอย่างกะทันหัน

จากนั้นไม่นานก็มีข่าวว่าบ้านของพี่สาวเธอตายยกครัว หลานชายที่โทรมาบอกเธอก็ตายไปด้วย สภาพศพของคนทั้งหลังถูกควักเอาหัวใจไป ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นนอกจากโมนาเอะ

...----------------...

...เราไม่เคยแต่งแนวนี้ และไม่ค่อยถนัดสักเท่าไร หากทำได้ไม่ดีก็สามารถติชมได้นะ^^ แต่ช่วยใช้คำที่สุภาพนะคะ...

...ฝากเรื่องนี้ไว้ด้วยนะคะ...

...enjoy reading...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***