สวัสดีครับผมนายภพธร รัดตนาผมาเป็นคนที่ค่อนข้างเฉยชากับอะไรหลายอย่างเพื่อนผมชอบบอกว่าผมเย็นชาเกินไปวันนี้เป็นวันที่ผมถูกคนรักบอกเลิกเราคบกันมาได้สองปีกว่าไปแต่แล้ววันหนึ่งเธอก็มาบอกเลิกผมโดยให้เหตุผลที่ผมเย็นชาเกินไปไมาสนใจเธอและไม่เอาใจใส่เธอเลยเธอบื่อผมแล้วและเธอไม่รักผมแล้วตอนนั้นสมองของผมมันตื่อไปหมดผมสงใสว่าผมเย็นชาตรงไหนไม่เอาใจส่ยังงัยทั้งๆๆที่ผมให้เธอทุกอย่างไม่ว่าจะขออะไรผมให้เธอทุกอย่างผมจีบเธอมานานมากและกว่าที่เราจะได้คบกันผมไม่เคยต้องจีบใครเลยด้วยซ้ำเธอคือข้อยกเว้นในหลายๆๆอย่างแต่แล้วเธอกลับบอกว่าผมไม่สนใจเธอผมเสียใจมากในตอนจนเกือบจะผู้เสียคนจนเพื่อนผมมันทนไม่ไหวมันเลยมาหาผมและมันทำให้ผมกลับมาเป็มอีกครั้งแต่ครั้งนี้ผจะไม่เชื่อใจใครและรักใครง่ายอีกและตอนนี้ผมกำลังเดินเล่นอยู่ๆก็ได้ยินเสียงคนพูดอะไรสกันอย่างอยู่ไม่ไกลกำลังมองหาอยู่ไปมองเห็นคนกับแมวเหมือนปรึกษาอะไรกันสักผมเลยไม่สนใจจึงเดินผ่านได้ยินผู้หญิงคนนั้นพูดใครใจดจำอะไรสักอย่างก็เลยหันมองดูว่าเธอว่าใครแต่แล้วก็ไม่มีใครก็เราสินะผมเลยย้อนกลับไปดูเธอคนนั้นเห็นผมเลยรีบบอกฉันว่ามาช่วยเจ้าแมวน้อยตัวนี้แต่ดันลืมว่าตัวเองปีนต้นไม้ไม่เป็นแล้วก็กลัวความสูงมากคือช่วยฉันลงไปหน่อยได้ไหมค่ะอืมผมกำช๊อคมีด้วยเหรอคนปีนต้นไม้ไม่เป็นแถมกลัวความสูงแล้วไอ้ที่ขึ้นไปอยู่บนนั้นหล่ะขึ้นไปได้ยังงัยถ้าไม่ใช่คนโง่นี่ทำไม่ได้นะเนี่ยเฮ้ยเพรียวใจผมยืนมองเธออยู่สักพักก็บอกให้เธอกระโดดลงมาเธอก็เอาแต่ว่าหน้าผมเลยว่าเธอโง่เท่านั้นแหละสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเธอลุกขึ้นจากตรงที่เธอนั่งอยู่กำลังจอกว่าอย่าเหยียบตรงนั้นแต่ไม่ทันแล้วตอนนี้เธอทับอยู่บนตัวผมแล้วอูยเจ็บๆๆจะลุกได้รึยังๆจะมองอีกว้ายขอโทษค่ะเจ็บตรงไหนรึเปล่าค่ะเจ็บตรงที่เธอไม่ลุกสักทีนี่แหละว้ายขอโทษค่ะพรึ่บเจ็บตรงไหนรึเปล่าค่ะอะลูกแมวฉันไม่เป็นรัยแล้วเธล่ะเจ็บตรงไหนรึเปล่าไม่ค่ะฉันไม่เจ็บขอบคุณนะค่ะไม่เป็นรัยก็ดีแล้วฉันไปล่ะค่ะ....คนอะไรว่ะกลัวความสูงปีนต้นไม้ไม่เป็นไปอยู่ไหนมาทำเป็นลูกคุณหนูไปได้หึๆๆวันต่อมา..สวัสดีค่ะรุ่นพี่ฉันชื่อแก้วตาฉันชอบรุ่นพี่ค่ะขอจีบหน่อยนะค่ะเตรียมตัวเตรียมใจไว้ด้วยนะค่ะบ๊ายบายค่ะ...อะๆไรยังไงครับเพื่อนเป็นเอกอย่าแซวเพื่อนฮ่าๆๆๆอึ้งจนพูดไม่อกเลยเหรอครับเพื่อนฮ่าๆๆๆคุณภพธรครับเห้ยๆๆๆเงียบอะไรของมันวะแต่ว่านะน้องมันไม่กลัวมึงเลยรึไงว่ะเดินเข้ามาขอจีบแล้วก็จากไปแน่เหมือนกันนี่หว่าใช่ๆๆเดียวจะคอยดูว่าจะทนคุณชายน้ำเเข็งของเราได้นานแค่ไหนนั่นหนะสไม่ได้ยินฉายามันรึงัยว่ะหึๆ......อะไรทำให้ผู้หญิงคนนั้นทนมาได้นานขนาดนี่วะเอางัยวะครับคุณภพธรก็ไม่เอางัยมึงไม่หวั่นไหวเลยเหรอวะ..หวั่นไหวเหรอใครจะไม่หวั่นไหววะแต่จะบอกก็ไม่ได้สองปีที่เธอพิสูจน์ว่ารักจริงๆไม่ได้หลอกเหมือนคนอื่นแต่ทำไมถึงได้พูดแบบนั้นออกไปล่ะอยากจะขอโทษเธอมากแต่ไม่โอกาศถ้าหากมีโอกาสเจอกันอีกครั้งผมสาบานจะไม่ปล่อยเธอไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 29
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments