ตอนที่1:จุดเริ่มต้นแห่งยมทูต

ค่ำคืนหนาวเหน็บในเมืองเล็ก ๆ ที่แทบจะลืมเลือนไปจากแผนที่ บรรยากาศเต็มไปด้วยความเงียบสงัดที่ทำให้เสียงลมหายใจของทุกสิ่งดูชัดเจนขึ้น ยูยืนอยู่หน้าบ้านไม้เก่าหลังหนึ่งซึ่งถูกทอดทิ้งมาเป็นเวลาหลายสิบปี บ้านหลังนี้มีเรื่องเล่าลึกลับเกี่ยวกับวิญญาณที่ยังวนเวียนไม่ไปไหน ความมืดปกคลุมทั่วบริเวณราวกับจะกลืนกินแสงจันทร์ให้หมดสิ้น

ยูไม่ได้หวาดกลัว เขามีพลังที่คนทั่วไปไม่มีดวงตาของเขาสามารถมองเห็นวิญญาณ และพลังยมทูตในตัวทำให้เขาสามารถปกป้องตัวเองจากสิ่งลึกลับที่คนธรรมดาไม่อาจเผชิญ

“คืนนี้ ฉันจะพิสูจน์ทุกอย่าง” ยูพูดกับตัวเองด้วยน้ำเสียงนิ่งสงบแต่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

ในตอนนั้นเองเสียงฝีเท้าเบา ๆ ของใครบางคนเดินเข้ามาใกล้ ยูหันกลับไปเห็นเอิร์น เด็กสาวผู้มีใบหน้าสวยและดวงตาลึกลับที่ดูเหมือนจะซ่อนความลับอันน่าค้นหา เธอยื่นมือออกมาให้เขาพร้อมกับลูกแก้วเรืองแสงสีฟ้าอ่อนในมือ

“ยู ฉันรู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่นี่...และฉันจะอยู่เคียงข้างเธอเสมอ” เอิร์นพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจ

พวกเขาก้าวผ่านประตูไม้เก่าเข้าสู่ความมืดและความเงียบที่หนาทึบ กลิ่นฝุ่นผงและความชื้นโอบล้อมทั่วทุกอณู ความเย็นเข้ามาสัมผัสผิวหนังอย่างชัดเจน

เสียงกระซิบและเสียงลมหายใจเบา ๆ เริ่มก้องกังวานรอบตัวพวกเขา ยูยื่นมือจับลูกแก้วของเอิร์นไว้แน่นเพื่อให้พลังของมันช่วยนำทาง

“ระวังตรงนั้น ยู ฉันเห็นบางอย่าง...” เอิร์นกระซิบพลางชี้ไปยังมุมมืดหนึ่งของบ้าน

ทันใดนั้น เงาดำทะมึนเคลื่อนออกมาจากความมืด เสียงครางเบา ๆ ของวิญญาณที่ยังคงทุกข์ทรมานดังขึ้นเต็มไปด้วยความโศกเศร้า

“นั่นคือวิญญาณที่ยังไม่สงบ” เอิร์นบอก ยูยืนนิ่งและตั้งสมาธิ พลังยมทูตในตัวเขาเริ่มส่งสัญญาณเตือน

“เธอเป็นใคร? ทำไมยังอยู่ที่นี่?” ยูถามเสียงนุ่มนวล

เสียงครางค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นเสียงกระซิบ “ฉัน...ไม่ได้ไปไหน...ฉันยังค้างคาใจ...ยังไม่สามารถจากไปได้...”

เอิร์นจับมือยูแน่นขึ้น “เราจะช่วยเธอ ขอแค่เธอเปิดใจ”

ร่างของเด็กหญิงผมยาวสีดำค่อย ๆ ปรากฏชัด ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตาและความเจ็บปวด

“ชื่อฉัน มินตรา...ฉันถูกพรากชีวิต และยังไม่ได้รับความยุติธรรม...”

ยูและเอิร์นสบตากัน “เราจะช่วยเธอ” ยูพูดด้วยความมั่นใจ

“ใช่ เราจะไม่ปล่อยให้เธอต้องทรมานอีกต่อไป” เอิร์นย้ำ

ยูเริ่มใช้พลังยมทูต มือของเขาเรืองแสงสีแดงล้อมรอบแสงอบอุ่น เขาพูดกับมินตราอย่างอ่อนโยน “เธอไม่ต้องกลัว เราจะพาเธอไปสู่ความสงบสุข”

เอิร์นท่องบทสวดด้วยเสียงนุ่มนวล ลูกแก้วเรืองแสงสีฟ้าค่อย ๆ ขยายวงล้อมรอบวิญญาณ

มินตรายิ้มบาง ๆ “ขอบคุณ...ที่ไม่ปล่อยให้ฉันต้องเจ็บปวดอีก...”

แสงสีขาวนวลสว่างไสวขึ้นเรื่อย ๆ ร่างของมินตราค่อย ๆ ละลายไปในความสงบ

ความเงียบสงัดกลับคืนสู่บ้านหลังนั้น ยูหันไปมองเอิร์นด้วยสายตาอบอุ่น

“นี่เป็นแค่จุดเริ่มต้น... โลกนี้เต็มไปด้วยความลับและเรื่องราวที่รอให้เราไปค้นพบ”

เอิร์นยิ้มตอบ “ใช่...และฉันดีใจที่ได้เดินทางไปกับเธอ”

เสียงลมพัดผ่านอย่างนุ่มนวล ราวกับขับขานบทเพลงแห่งความหวังและการเริ่มต้นใหม่

---

ในบ้านร้างหลังนี้ มีเสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ ยูและเอิร์นหันไปเห็นร่างชายชราหน้าตาเข้มแข็งเดินออกมาจากความมืด “พวกเจ้าคือใคร ที่กล้ารบกวนความสงบสุขของที่นี่”

ยูก้าวไปขวาง “เรามาเพื่อช่วยวิญญาณที่ถูกทิ้งไว้โดยไม่มีใครดูแล เราไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายใคร”

ชายชราหรี่ตา “พลังของพวกเจ้ามากกว่าที่ข้าคาดไว้ แต่วิญญาณบางดวงไม่ได้อยากถูกช่วย... บางครั้งมันก็ติดอยู่ในความแค้นและความเจ็บปวดจนไม่อาจไปไหนได้ง่าย ๆ”

“เรารู้ดี” ยูตอบ “และเราจะช่วยเขาให้ได้”

ชายชราหัวเราะเบา ๆ “ถ้าพวกเจ้าทำได้จริง...เจ้าอาจเป็นยมทูตคนต่อไป”

ยูและเอิร์นมองหน้ากันด้วยความตั้งใจ

---

เวลาล่วงเลยไปจนเกือบเที่ยงคืน ความมืดและความเงียบทำให้บรรยากาศยิ่งน่ากลัวขึ้น แต่ยูและเอิร์นไม่หวั่นไหว พวกเขาสำรวจบ้านทุกซอกทุกมุม พบกับภาพวาดเก่า ๆ สมุดบันทึก และวัตถุโบราณที่บอกเล่าเรื่องราวของมินตราและวิญญาณอื่น ๆ ที่ติดอยู่ในบ้านหลังนี้

ในช่วงเวลานั้นเอง พลังลึกลับกระจายตัวอย่างรุนแรงทั่วบ้าน ทำให้ยูต้องใช้พลังยมทูตอย่างเต็มที่เพื่อปกป้องตัวเองและเอิร์น

“เราต้องทำให้วิญญาณเหล่านี้สงบสุข มิฉะนั้นพวกเขาจะยังคงวนเวียนอยู่ที่นี่และทำร้ายผู้คน” ยูกล่าว

“เราจะทำได้... ฉันเชื่อในตัวเรา” เอิร์นตอบเสียงหนักแน่น

---

ความเชื่อมั่นและพลังของทั้งคู่ผนึกกำลังเข้าด้วยกัน ทำให้แสงสีแดงและน้ำเงินส่องสว่างทั่วบ้านร้างราวกับดวงดาวในคืนมืด พลังยมทูตของยูและพลังทำนายของเอิร์นประสานกันอย่างลงตัว

เสียงร้องไห้แผ่วเบาเริ่มเงียบลง วิญญาณมินตราและดวงวิญญาณอื่น ๆ เริ่มสงบลงและล่องลอยไปสู่ความสงบ

“คืนนี้ เราได้ช่วยอีกหนึ่งดวงวิญญาณให้สงบสุข” ยูพูดอย่างอ่อนโยน

“แต่เส้นทางนี้ยังอีกยาวไกล...” เอิร์นเสริม

ยูมองไปยังหน้าต่างที่แสงดาวเริ่มแผ่ซ่าน “การเดินทางของเราเพิ่งเริ่มต้น...”

---

ยูและเอิร์นเดินออกจากบ้านหลังนั้น ท่ามกลางแสงจันทร์และความเงียบสงบที่กลับคืนมา มือของทั้งสองคนประสานกันด้วยความอบอุ่นและความหวัง

การผจญภัยครั้งใหม่ของยมทูตและผู้ท้าทายจิตวิญญาณเริ่มต้นขึ้นแล้ว

---

(จบตอนที่ 1)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***