DEADLINE DEMON HUNTER
...⚠️*คำเตือน***⚠️**...
...นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง ไม่มีเจตนาในการทำให้เกิดความเสื่อมเสียต่อบุคคล กลุ่มบุคคล หรือสถาบันใด ๆ ทั้งสิ้น...
...หตุการณ์ สถานที่ และตัวละครในเรื่องล้วนเป็นเรื่องสมมติ...
...หากมีส่วนใดคล้ายคลึงกับความเป็นจริง ถือเป็นความบังเอิญ...
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
.......
.......
.......
.......
.......
"คุณเคยสงสัยไหม... เราเกิดมาเพื่ออะไรกันแน่?"
เสียงในหัวของผมถามซ้ำ ๆ ราวกับแผ่นเสียงเก่าที่ถูกทิ้งไว้ในห้องว่างเปล่า ท่ามกลางเมืองที่ดูสมบูรณ์แบบ—ตึกสูงระฟ้าเรียงรายอย่างมีระเบียบ ถนนไร้รอยเปื้อน ป้ายไฟนีออนกระพริบต้อนรับด้วยรอยยิ้มปลอม ๆ ผู้คนเดินสวนกันด้วยใบหน้าเรียบเฉยแต่ไม่เคยสบตาใคร...
"Deadline Demon Hunter" เมืองที่รัฐบาลตั้งชื่อขึ้นเพื่อเฉลิมฉลอง "ยุคใหม่แห่งความสงบสุข"
เมืองที่ทุกคนต้องยิ้ม ต้องมีเป้าหมาย ต้องมีผลงานส่งตรงเวลา
เมืองที่ไม่มีใครกล้าถามคำถามว่า
“นี่คือชีวิตจริง หรือแค่การแสดง?”
ผมเองก็เหมือนพวกเขา เคยยิ้ม เคยเดินตรงตามเส้นที่ถูกขีดไว้ เคยคิดว่า “ทุกอย่างโอเค”
แต่บางอย่างมันเปลี่ยนไป...
คืนหนึ่ง เมื่อผมเปิดดูรายงานภารกิจบนจอที่บ้าน ข้อความสีแดงกระพริบขึ้นว่า:
...[⚠️Deadline ล้มเหลว - การล่าเริ่มต้นแล้ว⚠️]...
แค่คำเดียว “ล้มเหลว” โลกที่ว่าสมบูรณ์แบบก็เริ่มสั่นคลอน เสียงฝีเท้ากระทบหลังคา แสงไฟดับพรึ่บไปทั้งตึก ผมรู้ทันทีว่า… "โลกนี้ไม่ได้สงบสุข" อย่างที่ใคร ๆ คิด
ผมจะหาคำตอบของคำถามนี้ให้ได้ คำตอบที่อาจแลกมาด้วยชีวิต ในเมืองที่ชื่อว่า "Deadline Demon Hunter"
ค่ำคืนนี้ช่างเงียบสงบ... แต่ภายในใจของผมกลับไม่สงบเลยแม้แต่นิดเดียว ความเงียบไม่ได้ช่วยให้ใจเย็นลง มันกลับยิ่งทำให้เสียงในหัวของผมดังขึ้นเรื่อย ๆ เสียงของความสงสัย... และความกลัว
เพียงไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้ จอภาพขนาดเล็ก ให้องพักกะทัดรัดของผมส่งเสียงเตือน เสียงแหลมเล็กเหมือนเสียงกระซิบของปีศาจ พร้อมกับข้อความสีแดงที่กระพริบขึ้นอย่างไม่ปรานี:
...[⚠️Deadline ล้มเหลว - การล่าเริ่มต้นแล้ว!⚠️]...
ผมนั่งนิ่งอยู่ตรงนั้น รู้สึกได้ถึงลมหายใจที่เริ่มไม่สม่ำเสมอไม่มีเสียงอธิบาย ไม่มีรายละเอียดเพิ่มเติม มีเพียงความเงียบ... และคำว่า “ล้มเหลว” ที่ดังสะท้อนอยู่ในหัว
หวัดดีครับ... ผมชื่อ กวิน ชายธรรมดาในเมืองที่ไม่ธรรมดา เมืองที่ถูกเรียกว่า “สมบูรณ์แบบ” เมืองที่ไม่มีอาชญากรรม ไม่มีสงคราม ไม่มีเสียงร้องไห้ มีเพียงรอยยิ้ม... ที่ไม่รู้ว่าจริงหรือปลอม
ผมแค่... สงสัย แค่ถามในใจว่า “ทำไมโลกนี้ถึงไร้ภัยอันตราย?” ทำไมทุกอย่างมัน... เงียบเกินไป?
แต่ดูเหมือนว่า... แค่ “คิด” ก็ผิดแล้ว
เพราะที่นี่ ความเงียบคือกฎ และความคิดคือภัย
และเมื่อผมพลาด “เดดไลน์” เพียงครั้งเดียว
การล่าก็เริ่มต้น
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments