ฟิค18+3

ในมุมลับของป่าแห่งดวงดาวอันยิ่งใหญ่ ใต้ร่มเงาของต้นไม้สูงตระหง่าน ถัง ซาน และเสี่ยว อู่ หลบซ่อนจากสายตาของโลกภายนอก แสงจันทร์เล็ดลอดผ่านใบไม้ สาดส่องลงบนร่างของทั้งคู่ที่กำลังโอบกอดกันอย่างแนบแน่น เสียงลมหายใจหนักหน่วงของทั้งสองดังก้องในความเงียบของค่ำคืน

เสี่ยว อู่ ในชุดผ้าไหมบางที่เลื่อนหลุดจากไหล่ เผยให้เห็นผิวเนียนนุ่มที่ส่องแสงระยิบใต้แสงจันทร์ เธอมองถัง ซานด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยไฟแห่งความปรารถนา "พี่ถัง ซาน... อย่าหยุดนะ" เธอกระซิบ เสียงสั่นเครือแต่เต็มไปด้วยความยั่วยวน

ถัง ซาน หายใจหนัก มือของเขาจับเอวของเธอแน่น ดวงตาของเขาลุกโชนด้วยความต้องการที่ไม่อาจควบคุมได้ เขาก้มลงจูบเธออย่างดุดัน ริมฝีปากของทั้งคู่ประสานกันในจูบที่ร้อนแรงราวกับจะเผาผลาญทุกอย่าง เสี่ยว อู่ครางในลำคอเมื่อเขาดึงร่างของเธอให้แนบชิดยิ่งขึ้น รู้สึกถึงความแข็งแกร่งของร่างกายเขาที่กดทับเธอบนพื้นหญ้านุ่ม

"เสี่ยว อู่... เธอทำให้ฉันเสียสติ" ถัง ซานกระซิบข้างหูเธอ เสียงของเขาดุดันแต่เต็มไปด้วยความรัก เขาคลายเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้ร่างของทั้งคู่สัมผัสกันโดยไม่มีสิ่งใดกั้นขวาง เสี่ยว อู่ยกขาขึ้นโอบรอบเอวของเขา ดึงเขาเข้ามาใกล้จนทั้งคู่กลายเป็นหนึ่งเดียว

ถัง ซานเริ่มเคลื่อนไหวช้าๆ ในตอนแรก ทุกจังหวะเต็มไปด้วยความนุ่มนวล แต่เมื่อเสี่ยว อู่ครางชื่อเขาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความต้องการ ความยับยั้งชั่งใจของเขาก็ค่อยๆ สลายไป เขาเร่งจังหวะเร็วขึ้น แรงขึ้น จนร่างของทั้งคู่สั่นสะเทือนไปกับความร้อนแรงของกันและกัน เสี่ยว อู่จิกเล็บลงบนไหล่ของเขา ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อด้วยความสุขสมที่ท่วมท้น

"พี่ถัง ซาน... แรงกว่านี้..." เธอร้องขอ เสียงของเธอแทบจะกลายเป็นคำอ้อนวอน ถัง ซานตอบสนองด้วยการเพิ่มความรุนแรง จังหวะของเขาดุดันและหนักแน่น เสียงครางของเสี่ยว อู่ดังก้องผสานกับเสียงหายใจหนักหน่วงของเขา ราวกับทั้งคู่กำลังหลงอยู่ในพายุแห่งความปรารถนา

เมื่อถึงจุดสูงสุด ถัง ซานรู้สึกถึงความร้อนที่พุ่งขึ้นในตัวเขา เขากัดฟัน ถอนตัวออกจากร่างของเสี่ยว อู่ในวินาทีสุดท้าย เสี่ยว อู่มองเขาด้วยดวงตาที่เปี่ยมไปด้วยความเข้าใจ เธอเลื่อนตัวลงอย่างรวดเร็ว ใช้ริมฝีปากนุ่มนวลของเธอรับความร้อนแรงที่เขาปล่อยออกมา เธอดื่มด่ำทุกหยดด้วยความเต็มใจ ดวงตาของเธอจ้องมองเขาด้วยความรักและความซุกซน

ถัง ซานหายใจหอบ มือของเขาลูบผมของเธอเบาๆ ขณะที่เธอมองขึ้นมาด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ "เสี่ยว อู่... เธอนี่..." เขาพูดไม่ออก ได้แต่ยิ้มและดึงเธอขึ้นมากอดไว้ในอ้อมแขน

ทั้งคู่ล้มตัวลงนอนบนพื้นหญ้า หายใจช้าลงในความเงียบของค่ำคืน ความรักของพวกเขาในมุมลับแห่งนี้ เป็นความลับที่เร่าร้อนและลึกซึ้ง มีเพียงแสงจันทร์และใบไม้ที่เป็นพยาน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ฟิค18+2

บทต่อไป

ฟิค18+4

