ฝนตกหนักต่อเนื่องมาทั้งคืน
เสียงฟ้าร้องทำให้ธนกรสะดุ้งตื่นบ่อยครั้ง
แต่ในช่วงหนึ่งของค่ำคืนนั้น...เขาฝันอีกครั้ง
ไม่ใช่ภาพกระจัดกระจายเหมือนเคย
แต่เป็นความทรงจำที่ชัดเจน
“ธนลักษณ์...”
ฟาเรนในชุดคลุมยาวสีหม่นยืนอยู่ตรงหน้าผา
ข้างกายเขาคือถ้ำศักดิ์สิทธิ์ของหมู่บ้านผู้บูชาความรักที่ต้องห้าม
“ข้าจะอยู่กับเจ้าแม้โลกจะไม่ยอมรับเรา”
“ไม่ว่าเราจะต้องตาย หรือต้องเกิดใหม่ซ้ำกี่ครั้ง—ข้าจะรอเจ้า”
มือทั้งสองกุมกันไว้แน่น
เสียงโห่ร้องดังขึ้นจากอีกด้านของหุบเขา
เปลวไฟลุกโชน และมีคนกำลังไล่ล่า
ทาเรค...ยืนอยู่บนเนิน
ดวงตาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น
เขาไม่ได้เอ่ยอะไร เพียงแค่...ยกดาบขึ้น
เสี้ยววินาที
ธนลักษณ์ผลักฟาเรนให้ล้มลง ก่อนที่ใบดาบจะปักเข้ากลางแผ่นหลังของตนเอง
เสียงสุดท้ายที่เขาเอ่ย…คือ
“ฟาเรน…เกิดใหม่เมื่อใด…ตามหาข้า…จำไว้ว่า…เลือดของข้า จะนำทางเจ้าเสมอ…”
“ฟาเรน!!”
ธนกรสะดุ้งตื่นขึ้น
เหงื่อชุ่มหน้าผาก
เสียงฟ้าร้องยังคงดังอยู่ข้างนอก
เขาลุกขึ้นวิ่งไปยังห้องของฟาเรนทันที
เปิดประตู
ไฟในห้องยังสว่าง
แต่ฟาเรนไม่อยู่
บนโต๊ะไม้ มีสมุดเล่มหนึ่งถูกเปิดค้างไว้
และข้างบนสมุด มีเศษลูกปัดสีแดงจากสร้อยเส้นเดิม
เขาหยิบสมุดขึ้นมา
บรรทัดแรกที่เห็นคือ...
“ธนลักษณ์...ฉันรู้ว่าเขาจำได้แล้ว”
“และทาเรค...ก็จำได้แล้วเช่นกัน”
“ฉันไม่ได้กลัวตาย...”
“แต่กลัวว่าครั้งนี้จะต้องจากเขาไป โดยที่เขายังรักฉันไม่มากพอที่จะสู้...”
ธนกรกำหมัดแน่น
เขาหยิบเสื้อคลุมขึ้นสวม แล้วออกจากบ้านทันที
แม้ฝนยังตก
แต่เขามุ่งหน้าสู่ป่าด้านหลังหมู่บ้าน
สถานที่เดียวที่ฟาเรนเคยบอกว่าเป็น “ประตูมิติระหว่างความทรงจำกับคำสาบาน”
และใช่—เขาเจอฟาเรน
ฟาเรนกำลังยืนอยู่ท่ามกลางสายฝนตรงหน้าศิลาจารึก
อีกฝั่งของลาน คือชายในชุดดำ...ทาเรค
“ฟาเรน!!”
เสียงของธนกรเรียกชื่อเขา
ร่างในสายฝนหันกลับมา ดวงตาแดงเรื่อ
“เจ้าจำได้แล้วสินะ...ธนลักษณ์”
เสียงของทาเรคเต็มไปด้วยความหวงแหนและคับแค้น
“ข้าเฝ้ารอ...นานเท่าไหร่แล้วรู้ไหม?”
“เจ้าบอกว่าจะไม่มีใครแทนข้าได้”
“แต่เจ้ากลับเลือกเขา...”
ทาเรคเดินเข้าหาฟาเรน
แต่ธนกรเข้าขวางทันที
“ในอดีตชั้นอ่อนแอเกินกว่าจะปกป้องเขา…”
“แต่ไม่ใช่ตอนนี้”
ทาเรคหัวเราะเยาะ
“เจ้าคิดว่ารักของเจ้าจะแข็งแรงพอจะต้านโชคชะตาได้รึ?”
“ถ้ารักของเรายืนยาวพอจะกลับมาหากันได้ในทุกชาติภพ—มันก็แข็งแรงพอจะเผชิญหน้ากับเจ้า”
เสียงของธนกรหนักแน่น
ฟาเรนดึงแขนเขาไว้เบา ๆ
“ถ้าชาติก่อนเจ้าตายแทนข้า…ชาตินี้ข้าจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นอีก”
และสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดก็เกิดขึ้น…
ศิลาจารึกเบื้องหลังสว่างวาบ
เส้นลายโบราณเรืองแสงขึ้นอย่างช้า ๆ
เหมือนเรียกร้องอะไรบางอย่าง
ทันใดนั้น
เสียงหนึ่งแว่วจากอากาศ
“เลือดของธนลักษณ์…จะเปิดทาง”
ธนกรหันมองฟาเรน ก่อนพยักหน้า
เขาใช้มีดเล่มเล็กเฉือนปลายนิ้ว
หยดเลือดหนึ่งแตะลงบนศิลาจารึก
ตึงงงง!!
ลมกระโชกแรงพัดทุกอย่างให้หมุนคว้าง
แสงจากศิลาแปรเปลี่ยนเป็นประตูโบราณ
และในนั้น...คืออดีตชาติทั้งหมดของพวกเขา
ความจริง
ความลับ
การทรยศ
และความรักที่แม้กระทั่งความตายก็พรากไม่ขาด
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments