ห้องด้านหลังประตู

ทันใดนั้น..เท้าข้างหนึ่งของอาหู่ก็เหยียบโดนกลไกเข้าอย่างจัง..

เสียง ครืนๆๆ..เสียงการเคลื่อนไหวจากปากถ้ำก็ดังขึ้น ศิลาหนาหนักเกือบ10ตันก็ทำงานปิดทางเข้าออกของถ้ำลึกลับนั้นทันที..เสือขาวกว่าจะทันรู้ตัวว่าถูกขังพร้อมกับนายน้อยก็วิ่งหนีกันไม่ทันเสียแล้ว..เพราะระยะทางห่างจากปากถ้ำมากถึง120เชี๊ยะ..

ตึงส..ตึงส..ตึงส... ก็มีดังตามมา..คบไฟในถ้ำก็ลุกโพล่งให้แสงสว่างมากขึ้นกว่าเดิมจนมองเห็นทัศนียภาพภายในถ้ำแห่งนี้อย่างชัดเจนขึ้น..เสือขาวให้อาหู่กระโดดขึ้นหลัง และร้องขู่คำรามดังสนั่นก้องไปทั่วถ้ำด้วยความโกรธและกระวนกระวาย..อาหู่กอดคอเสือขาวเอาไว้แน่นและสองตาก็สอดส่องหาทางออก..อยู่ตลอดเวลา..แย่แล้วขาวปลอดเราถูกขังอยู่ในนี้เสียแล้ว..

อาหู่ในวัย11ปีถึงแม้จะมีพลังวัตรมากและมีสายตาที่ว่องไว ยังไงเขาก็เป็นแต่เด็ก เมื่อมาติดถ้ำตามลำพังกับเสือขาว ครั้งนี้ก็ทำให้เขารู้สึกกลัวจับใจ กว่าจะรวบรวมความกล้าพอที่จะลงจากหลังเสือขาวปลอดเพื่อสำรวจหาทางออกก็นานพอสมควร..อาหู่รวบรวมความกล้าหาญหาทางออกจากถ้ำโดยหยิบเอามีดสั้นลงอักขระของมารดาที่ติดตัวมาด้วยเคาะสำรวจตามที่ต่างๆของถ้ำจนมาหยุดที่ปากประตูลวดลายวิจิตรอันนั้นอย่างสงสัย..ประตูนั้นมีลายเสือคาบดาบแต่ไม่มีดาบวางอยู่บนปากเสือทำให้รูปสลักลายเสือคาบดาบนั้นดูไม่สมบูรณ์ เนื่องจากมารดาของอาหู่เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านอักขระมืดมาก่อน ก็แอบถ่ายทอดให้ลูกชายฝึกวาดอักขระมืดเป็นส่วนใหญ่หลังจากมีเวลาว่างจากการเที่ยวเล่นกับเสือขาว.

สิ่งนี้ก็เลยสดุดตาอาหู่เป็นอย่างมาก. อาหูพิจารณาลวดลายนั้นอยู่ชั่วครู่ ก็พลันนึกออกว่าถ้าเราเอาดาบมาวางที่ว่างตรงปากเสือให้มันพอดีกับรูปสลักเสือนี้..มันก็จะสามารถเปิดประตูกลนี้ได้..

อาหู่สอดส่ายสายตาสำรวจหาดาบที่มีลักษณะที่ตรงตามรูปที่หน้าเสือ..

ก็ไปสะดุดตากับดาบในมือของโครงกระดูกกองหนึ่งที่พิงผนังถ้ำในมือกำดาบลวดลายวิจิตรสวยงามมากเล่มหนึ่งที่มีขนาดพอดีกับ..ดาบรูปสลักหน้าประตูนั้น..

ไม่รอช้าอาหู่รีบดึงเอาดาบนั้นมาวางให้พอดีกับรูปสลักปากเสือทันที..

เสียงลงลอคดังกรึกสส... ครืนๆกลไกก็เริ่มทำงานอีกครั้ง..ประตูหน้าถ้ำหลายร้อยชั่งกับประตูรูปสลักอันวิจิตรก็เริ่มเปิดออกพร้อมกัน..

ทันใดนั้นก็มีอาวุธลับสีเงินยวงพุ่งตรงมายังอาหู่กับเสือขาวในทุกทิศทาง..อย่างรวดเร็ว..

เสือขาวเพื่อปกป้องนายน้อยอาหู่.โดนอาวุธลับนั้นอย่างจัง..เสือขาวตวัดเอาร่างอาหู่ขึ้นหลังพร้อมกับพลิ้วกายพุ่งเข้าสู่บานประตูอันวิจิตรนั้นในทันที..พร้อมร้องด้วยความเจ็บปวดอย่างยิ่ง..กรรรจสสส.

เสือขาวพุ่งเข้าหลังประตูนั้นไปพร้อมกับนายน้อยอาหู่นอนกอดคอแน่นอยู่บนหลัง..ตามลำตัวของขาวปลอดเต็มไปด้วยอาวุธลับที่พุ่งมาปักเอาไว้แน่นเลือดพุ่งออกมาเป็นสาย..อาวุธลับนั้นร้ายกาจมาก..สัตว์เทพที่แข็งแกร่งอย่างเสือขาวก็มิอาจทานทนได้...จนถึงกับสลบไปในห้องหลังประตูนั้นทันใด

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ฝึกฝีมือขั้นต้น

บทต่อไป

ผู้เฒ่าไร้กังวล



ฮอต

Comments

