วิจัยจนได้รัก ลึกลับจึงได้เงือก(SS2)
ชายปริศนา
หลังจากที่ทั้งคู่กินข้าวเสร็จก็พากันขับรถกลับหอของตนเพื่อพักผ่อน
มินตรา(เพื่อน น.อ)
กูไปนอนก่อนนะมึงไม่ไหวแล้ว
วาโย(น.อ)
โอเค//กําลังจะเดินเข้าห้องตัวเอง
มินตรา(เพื่อน น.อ)
เอ๊ะ...เดี๋ยวๆมึงไปใส่สร้อยด้วยหรอวะ
วาโย(น.อ)
อ๋อกูได้มาตั้งแต่เด็กๆแล้ว
วาโย(น.อ)
กูไปเที่ยวทะเลมาแล้วกูก็เจอมันตกอยู่ด้วยความเป็นเด็กกูก็เลยเก็บมา
มินตรา(เพื่อน น.อ)
อ๋องั้นไปนอนละบาย//เดินไปเข้าห้อง
วาโย(น.อ)
.เดินกลับเข้าห้อง+อาบน้ำนอน
เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงก็เที่ยงคืนสะแล้ว
แต่ว่าวาโยก็ดันนอนไม่หลับ
วาโย(น.อ)
โอ้ยยทําไมนอนไม่หลับสักทีวะ
วาโย(น.อ)
หรือว่ามันไม่ชินกับสถานที่วะ..ชั่งแม่งไปเดินเล่นดีกว่า
วาโย(น.อ)
คนแถวนี้ก็นอนหมดแล้วเหงาเลยเรา
วาโย(น.อ)
.สังเกตุเห็นเหงาบางอย่าง
วาโย(น.อ)
เห้ย..ผ..ผีป่าววะแต่ผีมันไม่มีจริงหรอกคนละมั้งเดินไปดูหน่อยดีกว่า//เดินไปหา
วาโย(น.อ)
พี่ครับเป็นอะไรรึป่าวทําไมมานอนอยู่ตรงนี้//เดินมาหา
วาโย(น.อ)
ท..ทําไมมานอนแบบไม่ใส่เสื้อผ้าแบบนี้ละคุณ//รีบถอดเสื้อกันหนาวให้
สภาพของชายปริศนาไม่ได้ใส่เสื้อผ้าสักชินเดียว
วาโย(น.อ)
นี่คุณบ้านคุณอยู่ทีาไหนอ่ะเดี๋ยวผมพาไปส่ง
วาโย(น.อ)
ห..ห๊ะเอ่อชั่งแม่งเหอะมากับผมเร็ว//ดึงมือชายปริศนาไป
วาโย(น.อ)
.พาชายปริศนาเข้าห้อง+เปิดไฟ
วาโย(น.อ)
ขอดูหน้าชัดๆหน่อยสิว่าไอ้บ้าที่ไหนมันไปนอนริมหาดแบบไม่ใส่เสื้อผ้า//หันไปมอง
ฮันเตอร์(พ.อ)
ว้าวที่ไหนเนี่ยสวยจัง//มองไปรอบๆ
วาโย(น.อ)
(เหี้ยหล่อกว่ากูอีกแต่มันเต็มป่าววะไปนอนเล่นริมหาดแล้วไม่ใส่เสื้อผ้า)
Comments