เมื่อ คริส ฟาง ทิศ ทานข้าวเสร็จก็ตกลงกันว่าจะไปเดินห้างแถวมหาวิทยาลัย
*(เวลาขึ้นมหาวิทยาลัยแล้วจะมีเรียนแบบคาบเช้า คาบบ่าย หรือคาบค่ำ หรือบางวันก็จะเป็นแค่คาบเดียวไปเลยค่ะ)*
"เฮ้ออ เรียนเสร็จปุ๊บเดินห้างทันทีนี่มันเย็นสบายดีจริงๆเล้ย"เสียงของทิศดังขึ้นมาทำให้คริสที่กำลังเหม่อคิดถึงเรื่องตอนมินนี่ชนทิศเมื่อกี้ต้องสลัดทิ้งไปแวบหนึ่งเพื่อหันมามองคนที่เขารักมานาน
"พี่ก็ว่างั้นแหละนะ เพราะมันเย็นจริงๆนี่นา"เสียงของชายร่างสูงอีกคนก็ดังขึ้น ทิศรีบหันกลับมองไปทันที เพราะเสียงที่ดังขึ้นมาไม่ใช่คริสแต่เป็น ฉัตรแฟนหนุ่มของทิศนั่นเอง
"พี่เดินตามพวกผมมาหรอคร้าบ"เสียงทิศก็ออดอ้อนขึ้นทันทีเมื่อที่อยู่กับฉัตร แต่ดูท่าเหมือนคริสจะไม่ชอบขี้หน้าของฉัตรสักเท่าไร เลยเขม่นใส่ฉัตรไปรอบนึง
"ฮึ น้องคริส ทำไมมองพี่อย่างนั้นล่ะครับ น่ากลัวนะเนี่ย" เสียงหล่อๆของฉัตรตอบโต้สายตาของคริสทันควัน
"ทิศ ไปอยู่กับไอพี่ฉัตรของนายไปเราขอนำไปละนะ"
คริสแสดงออกความไม่พอใจฉัตรอย่างชัดเจน
"เอ่ออคริสมานี่ก่อน จะไปไหน"ทิศพูดพร้อมพยายามจะวิ่งตามแต่โดนฉัตรรั้งแขนไว้ซะก่อน
"ทิศเมื่อกลางวันพี่พูดว่าไงอย่าวิ่งเดี๋ยวล้ม ปล่อยน้องคริสไปเถอะอยู่กับพี่ก่อนนะ"ฉัตรมองทิศและช้อนสายตามองแผ่นหลังของคริสตามไป
ดูเหมือนฟางจะรู้ว่าคริสคิดยังไงกับทิศเลยวิ่งตามไปก่อนและพูดว่า
"ทิศเดี๋ยวชั้นไปเคลียร์กับคริสเองนายไปอยู่กับพี่ฉัตรแปปนึงนะเดี๋ยวไปเจอกันที่ร้านyนะ" ฟางพูดจบก็รีบเดินตามคริสทันที
"อ้อ อืมฟางฝากคริส ทีนะ" ทิศก็เอ่ยปากพร้อมจำยอมเดินตามฉัตรไปแต่ใจลอยไปหาคริสแล้ว
คิดในใจ:คริสเป็นอะไรน่ะเห็นแปลกๆตั้งแต่เช้าตอนคุยกับพี่ฉัตรละ
"หนูครับ เราไปเดินโซนไหนก่อนดีเสื้อผ้ามั้ยเอ่ย"ฉัตรพยายามเรียกสติของทิศกลับมาด้วยการไปซื้อของ
"อื้มโอเคครับพี่ " ทิศก็ตอบเสียงใสและปัดความคิดเกี่ยวกับคริสทิ้งทันที
ณ โซนเสื้อผ้า
...
"ชุดนี้เท่และสวยมากเลยพี่ฉัตร"เสียงหวานหล่อของทิศที่ดังขึ้นพร้อมมองไปที่ฉัตร
ชุดที่ทิศลองสวม
"..........."ฉัตรเงียบไม่ได้มองทิศเลย...
"พี่ฉัตรคร้าบ ทำอะไรอยู่หรอครับ"ทิสเอียงคอมองฉัตรเล็กน้อย
" อ้อ พี่กำลังไถฟีดเรื่อยเปื่อยน่ะ" ฉัตรพูดน้ำเสียงที่ตะกุกตะกัก
"หรอครับ แน่ใจ๊" เสียงทิศที่จะจับพิรุธของคนตรงหน้าและเค้นถามความจริงให้ได้
"อื้ม พี่จริงใจกับทิศเสมอนะหยุดมองพี่ด้วยสายตาอย่างนั้นได้แล้ว55" ฉัตรหัวเราะกลบเกลื่อนท่าทางน่าสงสัยของตัวเองไว้
"แล้วไปนะครับพี่"ทิศก็ว่าตอบด้วยเสียงที่ไม่ใส่ใจอะไร
"โอ๊ยยผมปวดหัว"อยู่ๆอาการไมเกรนของทิศก็กำเริบขึ้นมา
"เฮ้ย หนูเป็นอะไรมากปล่าวไหวมั้ย" ไม่ทันขาดคำทิศก็ล้มลงไปกองกับพื้นทันที
"เฮ้ยยยย" ฉัตรตกใจมากแต่โชคดีที่ยังมีสติอุ้มทิศขึ้นมาแล้วรีบวิ่งขึ้นรถตัวเอง
เมื่อถึงโรงพยาบาล
..
"คนไข้มีอาการบวมเล็กน้อยที่บริเวณกลางศีรษะและจะปวดหัวอีกสักพัก หมอให้ยาระงับการปวดไปแล้วนะคะอีกเดี๋ยวคนไข้ก็ตื่นค่ะ "หมอและพยาบาลพูดกับฉัตรที่เป็นห่วงทิศและผุดลุกผุดนั่งอยู่อย่างนั้น
ฉัตรนึกอะไรออกเลยโทรไปหาคริสทันที
ฝั่งของคริสและฟาง
Rrrr Rrrrr~ เสียงโทรศัพท์ของคริสดังขึ้น
"ฮัลโหลสวัสดีครับ นี่ใครครับ"คริสมองเบอร์ที่โทรมาพร้อมสงสัยว่าใคร
"นี่พี่เองฉัตร ตอนนี้ทิศอยู่โรงพยาบาล ทิศน่าจะโดนชนและหัวไปกระแทกอะไรสักอย่างตอนนี้หลับอยู่เห็นบ่นปวดหัวพี่เลยคิดว่าคริสอยู่กับทิศทั้งวันน่าจะรู้ว่าทิศไปโดนอะไรมั้ย" ฉัตรบอกด้วยน้ำเสียงสั่นๆเล็กน้อยเพราะเป็นห่วงทิศ
"ทิศอยู่โรงพยาบาลหรอ โรงพยาบาลอะไรเดี๋ยวไปเดี๋ยวนี้แหละ"คริสตกใจรีบวิ่งออกจากห้างฟางก็วิ่งตามไปเพราะเมื่อกี้คริสพูดซะดังได้ยินหมดแล้ว
"โรงพยาบาลgนะ รีบมานะ"ฉัตรว่าตอบไป
คริสคิดในใจ" เพราะeมินนี่แน่ๆมันชนทิศจนล้มหัวกระแทก แกไม่รอดแน่ยัยมินนี่แกทำ "เพื่อน" เราก่อนเองนะ
........
เมื่อคริสและฟางถึงโรงพยาบาลg
...
"ทิศ เดี๋ยวเราจะจัดการเจ้ามินนี่เอง"
....
"เรารักนายนะทิศ"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 4
Comments