หมอประจำตัวของปีศาจทมิฬ |•Gacha•|
ตอนที่ 2 ทุกเช้าของหมอในปราสาทปีศาจทมิฬ
ไอรีน
*เทน้ำสมุนไพรที่ต้มแล้วใส่แก้ว*
ไอรีน
*เดินออกจากห้องและเดินทางโถงหินยาวของปราสาท โดยในมือที่ถือแก้วที่มีน้ำสมุนไพร*
น้ำสมุนไพรนี้เธอต้มเองทุกเช้า ไม่มีใครสั่ง ไม่มีใครบังคับ — มันเป็นสิ่งที่เธอเลือกจะทำเอง
ปีศาจรับใช้ (ช)
จะเป็นไรไหมเนี่ย?
ปีศาจรับใช้ (ญ)
ไม่เป็นไรหรอกคะ แค่พลาดนิดหน่อยเอง
ปีศาจรับใช้ (ญ)
อ๋อ เอ่อ แค่พลาดโดนของมีคมนิคหน่อยน่ะคะ ว่าแต่ท่านคือ..?
ไอรีน
ข้าชื่อไอรีน เป็นหมอใหม่ที่ประจำที่นี่น่ะคะ
ปีศาจรับใช้ (ช)
อ๋อ หมอที่มาใหม่ที่แท้เป็นท่านนั่นเอง ที่มาเป็นหมอรักษาให้นายท่าน
ไอรีน
ค่ะ ให้ข้าดูแผลท่านหน่อยได้ไหมค่ะ
ปีศาจรับใช้ (ญ)
อ่า ได้ค่ะ *ยื่นมือที่มีแผลจากของมีคมให้ไอรีน*
ไอรีน
*ตรวจดูแผลของอีกฝ่าย ก่อนที่จะยื่นมือมาและใช้พลังรักษาแผลของอีกฝ่าย*
ปีศาจรับใช้ (ญ)
หายแล้ว..! *มองดูมือตนเอง*
ปีศาจรับใช้ (ช)
ท่านทำได้อย่างไรหรือ?
ไอรีน
มันเป็นพลังของเผ่าข้าน่ะ
ไอรีน
และเจ้าก็ระวังหน่อยนะ
ปีศาจรับใช้ (ญ)
ค่ะ คล่าวหน้าข้าจะระวังตัวให้มากกว่านี้คะ
ไอรีน
*ยิ้มและพยักหน้า* งั้นข้าไปก่อนนะ
เมื่อเธอเดินถึงห้องโถงใหญ่ซึ่งวิคเตอร์มักนั่งเงียบอยู่ปลายห้องบนบัลลังก์หินสีดำ
ไอรีน
*เดินไปเงียบๆ วางแก้วน้ำสมุนไพรลงตรงโต๊ะเตี้ยข้างเก้าอี้ของเขา *
ไอรีน
*ก้มหัวเล็กน้อยแล้วถอยออกมาอย่างเงียบงัน*
ไอรีน
น้ำสมุนไพรนี้ เป็นน้ำที่ส่งผลดีต่อระบบไหลเวียนของพลังปีศาจค่ะ
แต่ในบางเช้า…เขาจะเอื้อมไปหยิบถ้วยขึ้นดื่มช้าๆ กลิ่นหอมจากสมุนไพรแตะจมูกเบาๆ ก่อนความอุ่นจะไหลผ่านลำคอ และเขาจะเห็นเธอกำลังพูดคุยกับป้าแม่ครัวในห้องถัดไป เธอส่งพืชสมุนไพรบางชนิดให้ พร้อมคำแนะนำเล็กๆ ด้วยน้ำเสียงสุภาพที่แม้แต่ปีศาจชราอย่างป้านั่นยังยิ้มละไมได้ทุกครั้ง
บางครั้ง เธอก็ช่วยจัดสวนสมุนไพรเล็กๆ ด้านหลังครัว
บางครั้ง เธอช่วยห่อผ้าให้เด็กสาวใช้ที่โดนของมีคมบาด
บางครั้ง เธอเพียงแค่นั่งข้างเตาผิง เย็บผ้า หรืออ่านตำราสมุนไพรเก่าแก่ที่เธอขอยืมจากห้องเก็บหนังสือ
เธอทำทุกอย่างราวกับลมหายใจธรรมชาติ
ไม่มีพิธีรีตอง ไม่มีความคาดหวังว่าจะถูกมองเห็น
แต่ทุกการกระทำนั้น กลับตราตรึงอยู่ในสายตาของเขาผู้ไม่เคยพูด
ไอรีนคือสิ่งมีชีวิตที่ต่างจากปีศาจใดที่เขาเคยพบ—
เธอไม่แสดงอำนาจ ไม่แข่งขัน ไม่แย่งชิง
แต่กลับสง่างามในความสงบเงียบราวกับหยาดฝนกลางฤดูแล้ง
Comments