ความรักของประทานเเละเลขา "ชายชาย" | Thomaskongโทมัสก้อง
ตอนที่1 จุดเริ่มต้นความบังเอิญสู่ความเกลียดชัง
ลูน(เลขาประทาน)
บริษัทเราก็ใหญ่เหมือนกันนะเนี้ยยย
ลูน(เลขาประทาน)
ใหนๆก็ถึงล่ะ
ลูน(เลขาประทาน)
เดินจิบกาแฟไปด้วยดีกว่า
ลูน(เลขาประทาน)
ขอโทษนะครับๆ
ลูน(เลขาประทาน)
*ชิบหายล่ะกาแฟหกใส่เสื้อเต็มเลย*
ลูน(เลขาประทาน)
ผมขอโทษด้วยนะครับๆ
ลันวาน(ประทาน)
คุณเห็นรึป่าวว่าเสื้อผมเลอะกาแฟไปหมด
ลูน(เลขาประทาน)
ผมขอโทษจริงๆครับ
ลันวาน(ประทาน)
ทีหลังก็ดูตาม้าตาเรือด้วย
ลันวาน(ประทาน)
เดี๋ยวจะเป็นภาระคนอื่นเปล่าๆ
ลูน(เลขาประทาน)
ผมก็ขอโทษเเล้วไง
ลันวาน(ประทาน)
ขอโทษเเล้วเสื้อมันกลับมาเป็นเหมือนเดิมมั้ย
ลูน(เลขาประทาน)
เเล้วคุณมาว่าผมทำไมล่ะครับ
ลูน(เลขาประทาน)
ผมยังไม่ทันได้ด่าคุณเลย
ลันวาน(ประทาน)
ทีหลังก็ดูทางด้วย
ลูน(เลขาประทาน)
สูงส่งมาจากใหนว่ะ
ลูน(เลขาประทาน)
ว่าคนอื่นว่าภาระคนอื่น
ลูน(เลขาประทาน)
ดูตาม้าตาเรือพอทนภาระคนอื่นพอเลย
ลูน(เลขาประทาน)
อย่าให้เจออีกนะจะด่าให้หยับเลย
ลูน(เลขาประทาน)
เดี๋ยวนะ....
ลูน(เลขาประทาน)
สายเเล้วนี้หว่า!!!
ลูน(เลขาประทาน)
เพิ่งมาทำงานวันเเรกซะด้วย
ลูน(เลขาประทาน)
รีบเข้าออฟฟิศดีกว่าเดี๋ยวจะโดนว่าเอา
Comments