นักฆ่าตัวร้ายกับนายโรคจิต
4
เฮเลน
เที่ยงคืนพอดี // มองนาฬิกาแขวนผนัง
เฮเลนมาตามที่อยู่ที่ซาร่าห์ให้ไว้
ซึ่งเป็นที่อยู่ของไลท์ เป้าหมายที่ต้องสังหาร
เฮเลน
แล้วบ้านเลขที่อะไรวะ ลืมถามเลยว่ะ // มองไปรอบๆ
เฮเลน
เอ๊ะ! ผู้ชายคนนั้น! // ตั้งใจมอง
เฮเลนสังเกตุเห็นผู้ชายคนหนึ่งเดินออกมาจากบ้านเลขที่xxx
ซึ่งผู้ชายคนนั้นมีผมสีขาว มองจากไกลๆ น่าจะสูงกว่า180ซม. และผิวขาวซีด
เฮเลน
ลักษณะเหมือนที่นังป้านั่นบอกทุกอย่างเลย แต่ก็อาจจะไม่ใช่ไลท์ก็ได้ มีอย่างเดียวที่สามารถยืนยันได้ คือต้องรู้ให้ได้ว่าเขาคนนั้นชื่ออะไร // ยืนมองจากมุมมืด
เฮเลน
ดูแล้วน่าจะเป็นเด็กมัธยมปลายแน่ๆ ฉันเริ่มมั่นใจแล้วล่ะ ว่าเด็กนั่นคือไลท์
ในชั่วพริบตาเดียว เฮเลนได้คิดแผนการที่จะลอบสังหารไลท์เรียบร้อยแล้ว...
เฮเลน
ก่อนที่เด็กนั่น จะกลับเข้าบ้าน ฉันต้องรีบปีนรั้วเข้าบ้านเขาให้ได้ก่อน // รีบวิ่งไปที่หน้าบ้านแล้วจึงปีนรั้วเข้าไป
เฮเลน
หน้าบ้านมีเตาย่างบาร์บีคิวด้วยแฮะ อืม...รีบเข้าไปในบ้านดีกว่า // เดินเข้าไปภายในตัวบ้าน
แผนการของเฮเลนคือ จะเข้าไปซ่อนตัวในบ้านในขณะที่ไลท์เดินออกไปข้างนอก และเมื่อไลท์เดินกลับเข้ามาในบ้าน เธอก็จะซุ่มยิงเขาจากที่ซ่อน เพียงเท่านี้ภารกิจก็จะสำเร็จแล้ว ทว่า...หารู้ไม่ว่ามันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก...
เฮเลน
ตอนแรกก็ว่าจะเข้าไปถามชื่อก่อน เพื่อความแน่ใจ แต่สถานการณ์บีบบังคับให้ต้องเป็นแบบนี้ ดังนั้นก็คงมีแต่ต้องหวังแล้วล่ะ ว่าฉันจะฆ่าไม่ผิดคนแน่ // ซ่อนตัวใต้โต๊ะ ในมือถือกระบอกปืน
เสียงฝีเท้าย่างก้าวเข้ามาในบ้าน
ซึ่งนั่นก็หมายความว่าไลท์กลับเข้ามาในบ้านแล้ว
เฮเลนหาโอกาสที่จะยิงสกัดขาไลท์
แต่ไลท์กลับเดินอย่างระวังและไม่อยู่ในระยะที่จะยิงได้เลย ราวกับเขารู้ว่ามีคนซุ่มยิงเขาจากส่วนไหนของบ้าน
เสียงเดินดังขึ้นเรื่อยๆ ทำให้รู้ว่าไลท์เดินมาไกล้จุดซุ่มยิงเรื่อยๆ แต่ทันใดนั้นเองที่เสียงฝีเท้าหยุดลง เฮเลนก็เพิ่งจะรู้ตัวว่าไลท์มาหยุดยืนอยู่หน้าโต๊ะที่ตนเองซ่อนตัวอยู่แล้ว
เฮเลน
(ตายแล้วๆ ทำไงต่อดีวะเนี่ย) // คิดในใจอย่างกระวนกระวาย
ไลท์
พี่...// จะพูดอะไรบางอย่าง
เฮเลน
(ทั้งๆ ที่เห็นฉันแล้วแต่ยังดูใจเย็น ดูแล้วก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร) // คิดในใจ
ไลท์
ออกมาสักทีสิวะ! // ตบโต๊ะ
เฮเลน
(ขอถอนคำพูดเลยโว้ยย เลวร้ายที่สุดด) // ออกจากที่ซ่อน
ไลท์
// มองด้วยแววตาที่ไร้อารมณ์สุดๆ
เฮเลน
เอ่อ...คือ...คือว่า...// กำลังหาข้อแก้ตัว
ไลท์
มาเป็นพวกเดียวกับผมสิ // น้ำเสียงที่เจือไปด้วยความร่าเริง
เฮเลน
ห...หา! หมายความว่ายังไง // งง
ไลท์
ผมเป็นเจ้าของบริษัทที่เกี่ยวกับการค้ามนุษย์ และอยากได้คนช่วยงาน // ยิ้มร่าเริง
เฮเลน
(ยิ้มเหมือนเด็กที่เพิ่งได้ของเล่นใหม่ไม่มีผิด) // คิดในใจ
ไลท์
พี่เป็นนักฆ่าที่ถูกจ้างมาให้ฆ่าผมใช่มั้ยล้าา ผมรู้ตั้งแต่ตอนที่พี่ปีนรั้วเข้าบ้านผมแล้วล่ะ ถึงได้เดินอย่างระวังเพื่อไม่ให้เข้าระยะยิงของพี่ยังไงล่ะ
เฮเลน
(เด็กอายุ16ปี ทำได้ขนาดนี้เลยเหรอ อย่างกับว่ามีทักษะโชกโชน เป็นเจ้าขององค์กรค้ามนุษย์อีก เป็นลูกคนใหญ่คนโตสินะ ถึงทำได้ขนาดนี้) // คิดในใจ
ไลท์
พี่จะเงียบอยู่อีกนานมั้ยนั่น
เฮเลน
เอ่อ...คือ...คือว่า...นายชื่ออะไรเหรอ // ถามเพื่อความแน่ใจ
ไลท์
ไลท์ ถามเพื่อความแน่ใจล่ะสิ // ยิ้ม
เฮเลน
อืม...นายไม่เหมือนอย่างที่ฉันคิดไว้เลย
ไลท์
ผมน่ะสุดยอดใช่มั้ยล่ะ // ภูมิใจ
เฮเลน
อ่า ก็ใช่ นายสุดยอดมาก(ก่อนหน้านี้เขาไม่ใช่เด็กร่าเริงแบบนี้นี่ เมื่อกี้ทั้งตบโต๊ะแล้วยังมองด้วยสายตาน่ากลัวแบบนั้นอีก)
ไลท์
เราไปนั่งคุยกันดีกว่าน้าา~ // ลากเฮเลนไป
เฮเลน
อือๆ (ทำไมในน้ำเสียงที่ร่าเริงนั่น กลับให้ความรู้สึกแปลกๆ เหมือนเสียงนั้นแฝงความรู้สึกจิตๆ ไว้ด้วยเลย)
เฮเลน
(น่ากลัวแฮะ เด็กนี่ไม่ใช่เด็กมัธยมปลายธรรมดาๆ แน่)
Comments