แมวน้อยของกู 1/2 # @@@@

(1/2)

เจียหยุน

( เฮ้ออ แล้วจะคุยกับใครล่ะเนี่ย )

เจียหยุน

//นั่งไถ่โทรศัพท์

จู่ๆ ก็มีมือปริศนามาลูบหัวเจียหยุน

เจียหยุน

//สะดุ้ง

ฟางถิง

ไง เด่กน้อย

ฟางถิง

กลับมาแล้วไม่ยอมบอกกันเลยนะ..

เจียหยุน

//หันไปมอง

เจียหยุน

นึกว่าใคร..ที่แท้ก็พี่นี่เอง

ฟางถิง

ทำไม ถ้าไม่ใช่พี่แล้วจะเป็นใคร

เจียหยุน

ไม่รู้สิ

ฟางถิง

แล้วจะตอบคำถามพี่ได้ยัง ว่าทำไมกลับมาแล้วไม่บอกกัน

เจียหยุน

เฮียไม่ได้บอกพี่หรอ ??

ฟางถิง

ไม่

เจียหยุน

งั้นก็ต้องโทษเฮียฉิงแล้วล่ะ ผมฝากเฮียไปบอกพี่ตั้งแต่วันแรกที่กลับมาแล้ว

เจียหยุน

ไปเคลียร์กันเอานะ

เจียหยุน

ผมไม่ผิด

ฟางถิง

หึ..

นี่ พี่ชายคนที่สองผมอีกคน ไม่ใช่พี่ชายแท้แต่เป็นเพื่อนรักพี่ชายผม เขาน่าจะมองผมเป็นน้องชายสุดน่ารักของเขาไปแล้ว

ฟางถิง

ไปเรียกนอกตั้งนาน เหมือนเดิมทุกอย่าง

ฟางถิง

ที่ไม่เหมือนเดิม คืออายุที่เพิ่มขึ้น

เจียหยุน

-_-

เจียหยุน

พี่ก็เหมือนเดิมทุกอย่าง

เจียหยุน

ยังชอบลูบหัวผมเหมือนเดิม

ฟางถิง

ช่วยไม่ได้ ใครใช้ให้เหมือนแมวพี่ละ

เจียหยุน

เฮ้อ..พี่ก็ไปลูบหัวแมวพี่สิ ผมไม่ใช่แมวสักหน่อย

ฟางถิง

ลูบหัวไม่ได้รึไง ??

เจียหยุน

...

เจียหยุน

ก็ลูบได้ แต่ทรงผมมันพัง TT

ฟางถิง

5555

ฟางถิง

พี่ขอโทษครับ

ฟางถิง

แล้ว..ฉิงชวนไปไหน

เจียหยุน

แต่งหน้าอยู่ครับ ไปแต่งตั้งนานแล้ว

ฟางถิง

วันนี้คนที่กองเยอะ อย่าไปชนใครเข้าละ

ฟางถิง

พี่ช่วยไม่ทันนะ วันนี้พี่มีเข้าหลายฉากเลย

เจียหยุน

รับทราบครับผมม

ฟางถิง

ดีมากก//ลูบหัวอย่างอ่อนโยน

ฟางถิง

งั้นพี่ไปแต่งหน้าแต่งตัวก่อนนะครับ

ฟางถิง

ไว้เจอกัน

เจียหยุน

ครับบ ไว้เจอกันน

ฟางถิง

( น่ารักเหมือนเดิมเลยแฮะ )

ฟางถิง

//เดินไปหาช่างแต่งหน้าแต่งตัว

เจียหยุน

เฮ้อ..เบื่อจัง//หน้าบูด

เจียหยุน

ไปเดินเล่นดีกว่า//ลุกขึ้น

(1/2)

สวนด้านล่าง

เจียหยุน

อากาศดีจัง..//พึมพำคนเดียว

สายตาของผมดันไปเห็นชายคนหนึ่ง

ที่เขานั่งอยู่ไม่ไกลจากที่ผมเดินอยู่ เหมือนเขากำลังรอใครบางคนอยู่

ไป๋ชิง

( เมื่อไหร่จะมานะ..? )

เสียงเดินของใครบางคนเดินเข้าไปหาเขา

ไป๋ชิง

มาแล้วหรอ..//เงยหน้า

เจียหยุน

//มอง

ไป๋ชิง

( ใครว่ะ.. )

เจียหยุน

เอ่อ..พอดีผมขอนั่งด้วยคนได้มั้ยครับ

ไป๋ชิง

อ่า..เอ่อ ได้ครับ

เจียหยุน

//ไปนั่งข้างๆ

เจียหยุน

( เฮ้อ..ขอนั่งด้วยละกัน เหนื่อย )

บรรยากาศครอบคลุมไปด้วยความเงียบ

มีเพียงลมอ่อนๆ พัดมาเป็นระยะๆ

เจียหยุน

...

ไป๋ชิง

...

เจียหยุน

( ชวนคุยดีมั้ย เขาจะอึดอัดรึเปล่า )

เสียงปริศนา : ไป๋ชิง!

ทั้งสองที่นั่งอยู่หันตามต้นตอของเสียง

รุ่ยรุ่ย

//เดินมาหา

รุ่ยรุ่ย

แล้วนั่น..เพื่อนนายหรอ

ไป๋ชิง

//มอง

ไป๋ชิง

ไม่ใช่

เจียหยุน

//ส่ายหัว

เจียหยุน

( ฟังดีกว่า )

ไป๋ชิง

แล้วนัดมาทำไม ?

รุ่ยรุ่ย

คือ..

รุ่ยรุ่ย

เราชอบนาย

ไป๋ชิง

...

ไป๋ชิง

ขอโทษนะ แต่..เราไม่เหมาะสมกัน

ไป๋ชิง

//เดินออกไป

เจียหยุน

( ไปอย่างงี้เลยหรอ.. )

รุ่ยรุ่ย

เจียหยุน

( จะว่าไปแล้ว..ผู้หญิงคนนี้ จะเป็นลูกตระกูลไหนนะ )

เจียหยุน

( เธอก็เป็นนักแสดงตัวท๊อปนะ ไม่เหมาะสมตรงไหน งง )

รุ่ยรุ่ย

//มองเจียหยุน

รุ่ยรุ่ย

มองอะไร..?

เจียหยุน

มองคนสิครับ ?

เจียหยุน

หรือคุณไม่ใช่คน

รุ่ยรุ่ย

นี่นาย! รู้มั้ยฉันเป็นใคร

เจียหยุน

ไม่รู้ครับ//🥱

รุ่ยรุ่ย

ไม่รู้แต่มีสิทธิ์อะไรมามองฉัน มิทราบ

เจียหยุน

เอ้า..

เจียหยุน

( กูรู้ละ ทำไมถึงไม่เหมาะกัน )

เจียหยุน

ตานี่ก็ตาผมนะ

เจียหยุน

ทำไมจะมองคุณไม่ได้ ?

รุ่ยรุ่ย

//🙄

นางมองบนเสร็จก็เดินหนีไปเลยครับ

เจียหยุน

อะไรของเขา..เต็มมั้ย

เจียหยุน

กลับบ้านดีกว่า..

(1/2)

กลับมาถึงบ้านผมก็ตรงไปที่ห้องนอนถึงเตียงก็ล้มตัวลงนอนทันที ยันเช้า

--------------------------------

Łü 🥶

🫣🫣

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ