ตอนที่ 3: เส้นทางสู่เงามืด
ลมหายใจเย็นเฉียบพัดผ่านหน้าผากของนักฆ่าจันทรานิราศ ขณะที่เธอยืนอยู่ท่ามกลางป่าชายเมือง ร่างของเธอซ่อนอยู่ในเงามืด กลายเป็นส่วนหนึ่งของทิวทัศน์ยามค่ำคืนที่เงียบงัน
อาจารย์ของเธอยืนห่างออกไป กำลังจ้องมองเธอด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความวิตกกังวล ท่ามกลางความเงียบที่น่าสะพรึงกลัว
> “เจ้ากำลังทำอะไร?” เสียงของอาจารย์แหบแห้ง
จันทรานิราศ ไม่ตอบ แต่อย่างที่เคยทำ เธอเริ่มก้าวเดินไปข้างหน้า ร่างของเธอเคลื่อนตัวอย่างเงียบงัน ชวนให้คนที่มองเห็นรู้สึกถึงการหายไปในทันที
> “ข้าจะไปหาคนที่จำข้าได้” เธอตอบเบาๆ ดวงตาของเธอส่องแสงจางๆ เมื่อพูดถึงสิ่งที่ทำให้เธอลังเลและตกอยู่ในความมืด
อาจารย์ยิ้มเยาะเบาๆ แล้วพูดว่า
> “เจ้าไปลบทุกสิ่งทุกอย่างจากอดีต...แต่ก็ไม่อาจลบตัวตนของเจ้าเองได้จริงๆ”
จันทรานิราศหยุดเดิน มองไปที่อาจารย์ ในแววตาของเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกบางอย่างที่อาจารย์ไม่เคยเห็นมาก่อน
> “ข้าเคยคิดว่า... ข้าสามารถหนีจากทุกสิ่ง แต่ตอนนี้...ข้ารู้ว่าไม่มีทาง”
อาจารย์ก้าวเข้าใกล้และวางมือบนไหล่ของเธอ
> “อย่าไปที่นั่น…เจ้ากำลังเปิดประตูที่ไม่ได้มีแค่เงาของเจ้าเท่านั้น”
จันทรานิราศนิ่งไปชั่วขณะ ก่อนจะสะบัดมือเขาออก และมองไปที่ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่ไม่มีกระจ่าง
> “มันไม่สำคัญ ข้าไม่สามารถหลีกหนีได้”
และในตอนนั้นเอง เสียงกระซิบจากอดีตที่เธอพยายามหลีกเลี่ยงกลับดังขึ้นในหัวของเธอ...
> “เธอคิดว่าเธอหนีได้จากข้า? เราเคยสัญญากันไว้...”
เธอสะท้อนกลับไปในความคิด: "คาร์เลน…"
---
คาร์เลน — ชื่อนี้เธอไม่เคยคิดจะจำ แต่ก็ไม่สามารถลบมันไปได้ เขาคือคนเดียวที่เธอลบเขาไปจากโลกนี้ไม่ได้
คาร์เลน คืออดีตเพื่อนร่วมรบในสงครามที่เธอไม่เคยอยากจะพูดถึง เขาคือชายที่เธอเคยรักในช่วงเวลาสั้น ๆ ก่อนจะหันมาสู่นักฆ่า และเขาคือคนเดียวที่เคยรู้ความลับที่เธอพยายามซ่อน
การลบชื่อของเขาไม่เคยทำให้เขาหายไปจากใจของเธอ…
เธอจำได้ดีวันสุดท้ายที่เจอกันในสมรภูมิ ร่างของเขากำลังจะถูกคลุมไปด้วยเปลวไฟ—และเธอได้ทำสิ่งที่เธอไม่เคยคิดว่าจะทำ ฆ่าเขา
แต่เขากลับบอกเธอในนาทีสุดท้ายว่า...
> “เธอไม่สามารถลบข้าออกจากชีวิตได้”
---
ตอนนี้ เธอจึงต้องตามหาตัวเขาในที่ที่เขาหายไป—ในมุมมืดของโลกที่เธอไม่เคยอยากกลับไปเผชิญหน้าอีกครั้ง
---
การต่อสู้ภายในกำลังจะเริ่มขึ้น
ในขณะที่การตามหาเขาไม่เพียงแต่จะเปิดเผยความลับที่เธอพยายามจะลบไป แต่ยังอาจทำให้เธอต้องเผชิญหน้ากับอดีตที่ทำให้เธอกลายเป็นนักฆ่า...
---
ทว่าความมืดที่เธอกลัวกลับเริ่มเข้ามาใกล้
ตอนที่ 4: เงาที่ไม่เคยหายไป
จันทรานิราศเดินไปตามเส้นทางที่คุ้นเคย—เส้นทางที่เธอเคยเดินเคียงข้างคาร์เลน แต่ครั้งนี้เป็นเส้นทางที่เต็มไปด้วยความเงียบงันและความเศร้าแฝงอยู่ในทุกฝีก้าว
จากป่าชายเมืองที่เคยเป็นบ้านของเธอ ตอนนี้เธอเดินไปสู่หุบเขาลึกที่ไม่มีใครกล้าเข้ามาในยามกลางคืน—หุบเขาความลับ ที่ใครก็ตามที่เข้าไปจะต้องเจออะไรบางอย่างที่ทำให้พวกเขาลืมเส้นทางกลับบ้าน
และในหุบเขานั้นคือที่อยู่ของเขา คาร์เลน
หลังจากการฆ่าของเธอ เขาหายไปจากโลกนี้ แต่เสียงกระซิบของเขากลับไม่เคยหายไปจากใจเธอ
> “เธอไม่สามารถลบข้าออกจากชีวิตได้…”
เสียงของเขายังคงดังก้องในหัวของเธอ ขณะที่ก้าวเดินต่อไปอย่างไม่ยอมหยุด
ในที่สุด เธอมาถึงซากเมืองโบราณที่ถูกทิ้งร้าง—เมืองที่ครั้งหนึ่งคาร์เลนเคยฝึกฝนร่วมกับเธอ จิตใจของจันทรานิราศกลับสั่นสะเทือนเมื่อเธอเดินผ่านซากปรักหักพังไป
แสงจันทร์ที่บางเบาไม่ได้ช่วยให้มองเห็นได้ดีขึ้น แต่กลับทำให้ทุกสิ่งรอบตัวเธอดูเหมือนจริงขึ้น—มากกว่าที่เคยเป็น
และเมื่อเธอเดินไปถึงศูนย์กลางของเมืองนั้น เสียงกระซิบกลับมาอีกครั้ง
> “เจ้ากลับมาแล้วหรือ...”
เธอหันไปตามเสียงนั้น และพบกับ เขา
คาร์เลนยืนอยู่ตรงนั้น—ร่างที่เคยล้มลงในสมรภูมิ กลับมีชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง ร่างของเขาสวมชุดสีดำขลับ ดวงตาที่เคยหลับตายกลับเป็นประกายแห่งความเย็นชา
> “เจ้าคิดว่าจะหนีจากข้าได้ไหม?” คาร์เลนพูดเสียงต่ำ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกที่คาดเดาไม่ได้
จันทรานิราศไม่ได้พูดอะไร แต่รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่แล่นผ่านร่างกายของเธอ ในที่สุด เขาก็กลับมา—ไม่ใช่ในแบบที่เธอเคยคาดหวัง
> “ข้า... ข้าไม่เคยลบเจ้าออกจากใจเลย” เธอกล่าวเสียงเบา
คาร์เลนยิ้มเหยียดราวกับยอมรับคำพูดนั้น
> “เจ้าทำไม่สำเร็จหรอก… ข้าไม่เคยเป็นแค่เงาของเจ้า ข้าเป็นความจริงในความทรงจำของเจ้า”
จันทรานิราศยกมีดเงานิราศขึ้นในมือ ดวงตาของเธอส่องแสงจางๆ อย่างมุ่งมั่น
> “ถ้าเช่นนั้น ข้าจะลบเจ้าให้หมดสิ้น”
คาร์เลนหัวเราะเบาๆ ก่อนจะยิ้มอย่างเจ็บปวด
> “เจ้าไม่ได้เข้าใจทั้งหมดหรอก... ข้าเป็นส่วนหนึ่งของเจ้า นับตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกัน ข้าคือความมืดที่เจ้าเคยทำให้หายไป... แต่มันกลับย้อนกลับมาหาเจ้าเอง”
เขาพูดจบ พร้อมกับการเคลื่อนไหวที่รวดเร็ว ร่างของเขาพุ่งเข้าหาจันทรานิราศอย่างไม่ทันตั้งตัว
จันทรานิราศตัดสินใจหลบหลีกท่ามกลางความมืด ลอยตัวไปในอากาศและใช้เวทของเธอในการปรากฏตัวจากเงาอีกครั้ง
> “ถ้าเป็นเช่นนั้น... ข้าจะต้องกำจัดเงาที่ยังหลงเหลืออยู่ในตัวข้า” เธอพูด ก่อนจะกระโจนเข้าไปในการต่อสู้
คาร์เลนล้วงมือเข้าไปในเงามืด และมือของเขาจับได้เป็น อาวุธที่มีรูปร่างคล้ายกับมีดสั้น ซึ่งเปล่งแสงดั่งรอยแผลของจันทร์ เขาปะทะเข้ากับมีดเงานิราศของเธอ เสียงโลหะกระทบกันดังก้องไปทั่ว
แต่ท่ามกลางการต่อสู้... จันทรานิราศรู้สึกถึงบางสิ่งที่อธิบายไม่ได้—ความรู้สึกถึงความรู้สึกที่เธอเคยมีต่อคาร์เลน ความรู้สึกที่ยากจะหลีกเลี่ยง
---
การต่อสู้ไม่ใช่แค่การสู้กันของร่างกาย แต่เป็นการสู้กับจิตวิญญาณของทั้งสองคน... ความมืดที่เคยทิ้งไปและไม่เคยหายไปจากใจ
ในที่สุดคำตอบของการต่อสู้ครั้งนี้อาจจะไม่อยู่ที่แค่การฆ่า... แต่การทำความเข้าใจว่าผู้ที่เคยจากไป... ยังคงเป็นส่วนหนึ่งของเราอยู่เสมอ
---
ตอนหน้า เราจะเจาะลึกถึงความลับที่ยังซ่อนอยู่ในใจของทั้งสองคนและความจริงที่ทั้งคู่หลีกเลี่ยงมาตลอด—บางทีการฆ่าอาจไม่ได้หมายถึงการทำให้ทุกสิ่งจบลง...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 18
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments