..กลึง..
หลังจากที่แม่พูดจบพลางปิดประตูออกจากห้องผมไป ผมก็ได้ลุกออกจากเตียงเพื่อจะไปอาบน้ำ อาบไปพลางก็คิดไปพลาง ว่าทำไมผมถึงฝันแบบนั้นซ่ำไปซ่ำมา
ในความฝันนั้นทุกคลังผมจะเห็นตัวอะไรบางอย่างสีดำตัวใหญ่คล้ายกับวาฬแต่ใหญ่กว่ามามันเป็นอะไรที่หน้ากลัวมากไหนจะความรู้สึกที่เหมือนกับไม่ใช้แค่ฝันอีก
หลังจากอาบน้ำเสร็จผมก็ไปกินข้าวที่แม่ทำไวให้ (ขอโม้นิดนึงแม่ผมทำอาหารอร่อยมาก ไม่มีใครสู้แม่ผมได้หรอก \>°<) ผมออกมาจากบ้านกะว่าจะไปที่บาร์
ผมอยู่ในเมื่อที่เลียกได้ว่ามีบาร์เยอะมากมีการค้าขายที่หลากหลาย ผมเดินออกมาจากบ้านผ่านตลาดกลางที่มีผู้คนมากมายที่เข้าเมืองเพื่อมาเที่ยวไม่ก็นำของมาขาย ในขณะที่ผมคิดและนึกอะไรไปเลื่อยเปื่อยอยู่นั้นเอง ก็มีเสียงใครคนนึงเรียกผม
"บลูป..จะไปไหนล่ะ" ป้าราณคับ ป้าเขาเป็นคนขายของอยู่ตลาดกลางนี้และคับ
"ใช้คับ ป้ามีอะไรให้ช่วยหรอคับ" ผมถามไปเพราะปกติป้าราณจะชอบให้ผมไปส่งของให้
"บลูไปช่วยไปส่งของให้ป้าหน่อยได้ไหมจ๊ะ"ป้าเขาพูดพรางยิ้มให้ผม (ผมว่าแล้วว่าให้ส่งของ ไม่ใช้ไม่เต็มใจน่ะคับแต่มันบ่อยจนกลายเป็นเรื่องปกติไปแล้วอ่ะ)
"ได้คับ" หลังจากที่ผมบอกป้าราณไปอย่างนั้นป้าราณก็เริ่มบอกที่อยู่ที่จะให้ผมเอาของไปส่ง
"คับงั้นผมขอตัวก่อนน่ะคับ"ผมรับของจากป้าราณแล้วเดินออกมา ที่ผมเลือกที่จะเดินไม่ใช้เพราะไม่รถหรอกน่ะคับแต่ บาร์มันอยู่ใกล้ๆคับ
ในขณะที่ผมเดินไปตามขอบของถนนก็มีใครบางคนเดินชนไหล่ผม เมื่อผมหันกับไปดูเขาก็หายไปแล้ว 'คนอะไรเดินไวเกิน แถมไม่ขอโทษที่เดินจนผมด้วยน่ะ'
ผมเดินเข้าบาร์มาและเอาของที่ป้าราณฝากเดินเอาไปให้กับเจ้าของบาร์ ทันทีที่ลุงเจ้าของบาร์เห็นผมก็ทักผมทันที่เลยคับ
"อ้าวบลูป มาแล้วหรอวันนี้มาช้ากว่าทุกวันน่ะ" ใช้คับปกติผมจะมาที่นี้เกือบทุกวันคับ
"คับ ตื่นสายนิดหน่อยคับ ป้าราณฝากของมาให้คับ"ผมพูดตอบพรางยื่นของให้ลุงสนมใช้คับลุงเจ้าของบาร์ชื่อลุงสนมคับ
"ฝากอะไรมาอีกล่ะยายนั้น"ผมได้แต่ส่ายหน้าให้กับคำถามของลุงสนมแล้วนั้งลงที่โต๊ะหน้าเคาน์เตอร์ รอลุงสนมไปเก็บของที่หลังร้าน
"ช่วงนี้ตื่นสายบ่ายนะเราอ่ะ มีเรื่องอะไรให้เคลียดรึป่าว" ลุงสนมเดินออกมาพร้อมกับถามผม
"ฝันร้ายอ่ะลุง"
"ฝันเกียวกับเรื่องอะไรล่ะเล่าให้ลุงฝันสิเห็นอย่างงี้ลงกูมีประสบการณ์น่ะ"ลุงแกพูดพรางยักคิ้วให้ผม
ผมไม่เถียงเรื่องที่แกมีประสบการณ์การหรอกเพราะสมัยก่อนแกออกล่องเรือบ่อย ผมเลนเล่าให้ลูกสนมฝันเกี่ยวกับฝันนั้น
หลังจากเล่าให้ลุงสนมฟังแล้วแกก็ทำหน้านิ้งไปเลย แล้วก็พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า
"มันก็มีอยู่น่ะตำนานที่เกี่ยวกับสัตว์ร้ายในมหาสมุทรน่ะว่ากันว่าบางคนเคยได้ยินเสียงแปลกๆกลางมหาสมุทรด้วยตอนออกไปส่งสินค้า"
"แล้วอย่างไงต่อคับ"
"ไม่รู้สิ" ลุงแกพูดพลางทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ให้ผม
"อ่าวลุงจะมาทำงี้ไม่ได้น่ะมาเล่าให้ฟังแล้วทิ้งท้ายไวแบบนี้เนียน่ะ" ผมหันมาอีกที่บุงแกก็หายไปแล้วคับ 'อ่าวอะไรว่ะ คนที่นี้เขาเดินไวกันเกิน' นึกแล้วก็เซ็ง
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments
Anusara Yimyam
ทำงี้ได้ไงอ่ะมาต่อเลยน่ะ
2025-04-29
1