พิษรักเยียวยาใจ 二

. .

เหมยหลิง

เรื่องราวเป็นเช่นนี้เอง

เหมยหลิง

ข้าอยากไปดูอาการของท่านแม่ทัพจริงๆ

หลิงหาน

ข้าเข้าใจในความเป็นห่วงของเจ้านะ

หลิงหาน

แต่คนธรรมดาเยี่ยงเรามิอาจทำเช่นนั้นได้หรอก

เหมยหลิง

...

. .

แม้ปู่จะกล่าวเช่นนั้นแต่เหมยหลิงก็อดคิดมิได้ว่าถ้าตนได้เข้าไปดูอาการของท่านแม่ทัพจะเป็นเช่นไร

เหมยหลิงครุ่นคิดถึงเรื่องนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่บนเตียง

จู่ ๆ เหมยหลิงก็คิดแผนการหนึ่งขึ้นมาได้ แม้จะรู้ว่าเสี่ยงอยู่บ้างแต่เหมยหลิงคิดว่าหากไม่ลองคงมิอาจรู้

. .

ค่ำคืนหนึ่ง ราตรีสีดำสนิททอดเงาปกคลุม ทั่วจวนแม่ทัพ

เหมยหลิงซ่อนตัวอยู่หลังพุ่มดอกเหมยใหญ่ที่อยู่ไม่ไกลจากเรือนพักของท่านแม่ทัพนัก

ดวงตากลมโตจับจ้องไปยังประตูเรือนที่ปิดสนิท แสงตะเกียงรำไรลอดออกมาตามร่องบานประตูบ่งบอกว่ายังมีคนเฝ้าอยู่ภายใน

เหมยหลิงซ่อนตัวอยู่นาน กระทั่งแสงตะเกียงในเรือนพักของท่านแม่ทัพดับมอดลงทีละดวง จนความมืดมิดเข้าปกคลุมทั่วบริเวณ

เหมยหลิง

โอกาสของข้ามาแล้ว

. .

เหมยหลิงสัมผัสชีพจรของแม่ทัพอย่างเบามือ ดวงตาคู่สวยสำรวจร่องรอยของพิษที่แล่นไปทั่วร่างอย่างละเอียดถี่ถ้วน

กลิ่นอายของสมุนไพรนานาชนิดลอยวนรอบตัวนาง

เหมยหลิง

( พิษร้ายกว่าที่ข้าคาดการณ์ไว้มากนัก )

เหมยหลิงเปิดห่อผ้าที่เตรียมมาอย่างระมัดระวัง เผยให้เห็นเข็มเงินวาววับและขวดกระเบื้องเคลือบใบเล็กบรรจุของเหลวสีอำพัน

เหมยหลิงลงมือรักษาอย่างรวดเร็วแต่แม่นยำ ปลายนิ้วเรียวเล็กคลึงจุดชีพจรสำคัญ ก่อนจะแทงเข็มเงินลงไปอย่างชำนาญ

เวลาผ่านไปเนิ่นนานหยาดเหงื่อผุดพรายบนหน้าผากของแม่ทัพ เหมยหลิงถอนเข็มเงินออกช้า ๆ และแต้มยาเหลวสีอำพันลงบนริมฝีปากแห้งผากของแม่ทัพ

ทันใดนั้นเอง เปลือกตาหนาหนักก็ค่อย ๆ เปิดขึ้น ดวงตาคมกริบราวกับเหยี่ยวจับจ้องมายังร่างของเหมยหลิงด้วยความสงสัยระคนระแวง

หยางหลง

...

หยางหลง

เจ้าเป็นใคร

เหมยหลิง

ข้ามีนามว่าเหมยหลิง

หยางหลง

เจ้าเข้ามาในเรือนข้าได้เยี่ยงไร

เหมยหลิง

ข้า..

เหมยหลิงเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย สบเข้ากับดวงตาคู่นั้นเพียงเสี้ยววินาที ก่อนจะต้องรีบหลุบต่ำลงอีกครั้ง หัวใจเหมยหลิงเต้นระรัว

หยางหลงถอนหายใจแผ่วเบา เสียงนั้นไม่ได้บ่งบอกถึงความโกรธ แต่กลับแฝงไว้ด้วยความเหนื่อยหน่ายและความอ่อนแรงจากการต่อสู้กับพิษร้าย

หยางหลง

เจ้าเป็นใครกันแน่

หยางหลง

เหตุใดจึงเข้ามาในเรือนของข้าในยามวิกาลเช่นนี้

เหมยหลิง

ข้า..

เหมยหลิง

ข้ามิได้มีเจตนาร้าย

หยางหลง

ถ้าเช่นนั้น เจ้าเข้ามาด้วยเหตุอันใด

เหมยหลิง

ข้าได้ยินถึงอาการของท่านแม่ทัพ

เหมยหลิง

และข้าพอมีความรู้เรื่องสมุนไพรที่อาจช่วยท่านได้

หยางหลง

เจ้าดูไม่เหมือนหมอ

เหมยหลิง

แต่ความรู้ที่ข้ามีนั้น

เหมยหลิง

ข้าเชื่อว่าจะสามารถช่วยท่านได้

หยางหลง

เหตุใดเจ้าจึงมั่นใจเช่นนั้น

เหมยหลิง

ข้าเคยศึกษาตำราเกี่ยวกับพิษนานาชนิด

เหมยหลิง

และข้าเชื่อว่า ข้าสามารถวิเคราะห์และปรุงยาถอนพิษนี้ได้

หยางหลง

เจ้าต้องการสิ่งใดเป็นการแลกเปลี่ยน

เหมยหลิง

ข้าไม่ต้องการสิ่งใด

เหมยหลิง

ข้าเพียงต้องการช่วยท่านให้หายดี

หยางหลง

เอาล่ะ ข้าจะให้โอกาสเจ้า

หยางหลง

แต่หากเจ้าคิดหลอกลวงข้า เจ้าจะต้องชดใช้ด้วยชีวิต

เหมยหลิง

ขอบคุณท่านแม่ทัพ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ