2

"อย่างที่ผมบอกไปผมรักเธอมากจริงๆ และมีลูกสาวตัวน้อยที่น่ารักกับเธอไปแล้วมันโครตดีและดีที่สุดสำหรับผม ผมทำทุกอย่างเพื่อเธอและลูก ในวันที่ลูกผมเข้าโรงเรียนครั้งแรกผมรัองไห้เลยไม่คิดว่าตัวเองจะมีวันนี้ได้ และเธอคอยปลอบผมด้วยนะภรรยาคนสวยของผมน่ะ กอดเธออบอุ่นมาก นานมากแล้วที่ผมไม่ได้กอดเธอเพราะลูกสาวเธอหวงไม่รู้ทำไม ผมก็พ่อเธอนะจะหวงทำไมกัน แต่ไม่เป็นไรผมได้กอดเธอแล้ว

ผมรอลูกสาวผมกลับบ้านและซื้อตุ๊กตากระต่ายไว้ให้เธอกลับมาจากโรงเรียนเมื่อเธอกลับมาผมเอาให้เธอ เธอดีใจและกระโดดกอดผมซึ่งเธออยากได้มานานแล้วแต่ผมยังไม่ได้ซื้อให้สักทีดูเหมือนเป็นพ่อที่ไม่ดีเลยแฮะแย่จัง°^°

และเวลาผ่านไปจนเหลืออีกแค่สามเดือนที่เธอจะมีเวลาอยู่กับผม ผมแอบใจหายแต่ไม่เป็นไรเหลืออีกตั้งสามเดือนที่เธอจะได้อยู่กับผม ผมคอยทำหน้าที่สามีและพ่อที่ดีตลอดและไม่เคยละเลยหน้าที่นี้เลย เอาตรงผมเองก็อยากจะเป็นมะเร็งแทนเธอเหมือนเหมือนกันนะครับ ผมแอบคิดตลอดถ้าวันนึงผมสูญเสียเธอและลูกสาวไป มันจะเป็นยังไง ผมพยามพยายามทิ้งความคิดเหล่านั้นไปแต่มันก็กลับมาคิดอีก ผมรู้สึกแย่นะครับมันเป็นความรู้สึกที่อึดอัด และเศร้าอยู่ในอก มันแอบทรมานแต่มันห้ามความคิดไม่ได้ครับ

ผมรักเธอมาก ผมพูดคำว่ารักกี่ครั้งแล้วเนี่ย แต่รักจริงๆครับ และครั้งนึงผมเคยรู้สึกอย่างบอกความคิดของผมและความรู้สึกตอนมีความคิดนั้นออกไป แต่ผมกลัว กลัวว่าเธอจะคิดมากอีกว่าผมจะคิดถึงมันอีกหรือเปล่าผมเลยเก็บมันเอาไว้

เวลาผ่านไปเร็วจังนะครับ เหลืออีกแค่เดือนเดียวแล้ว :( มันแย่มากจริงๆครับ มันจุกอก มันเหมือนจะร้องไห้ตลอดเวลา มันทรมารที่ร้องไม่ได้เพราะกลัวเธอเป็นห่วงผม ผมแสร้งทำว่าไม่เป็นอะไรตลอด ผมบอกเธอทุกครั้งที่เธอถามว่าผมเหนื่อยหรือท้อไหม ผมตอบเธอไปทุกครั้งว่าผมโอเคดีแค่เห็นเธอก็มีแรงแล้วและยิ้มออกไป แต่ผมอยากจะร้องไห้แล้วเข้าไปกอดเธอกับลูกและร้องไห้ออกมาหนักๆจนไม่เหลือน้ำตาให้ไหลออกมาเลย แต่ผมสู้ครับผมเป็นพ่อและสามีคนเก่งที่เก่งที่สุดของลูกสาวและภรรยา ผมรักเธอมากจริงๆ

คำนี้อีกแล้ว ผมไม่รู้จะทำยังไดีผมอยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้ และบอกรักเธอจนหมดลมหายใจเลย อยากอยู่กับเธอจนแก่เฒ่าเข้าโลง และดูลูกของเราค่อยๆเติบโตและประสบความสำเร็จ และค่อยเฝ้าดูเขาทุกการเติบโต ผมอยากร้องไห้เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ แต่ผมยังมีลูกสาวที่อยู่เคียงข้างผมในอนาคตที่เธอจากไปผมพูดกับตัวเองตลอด มันช่วยให้ผมหายเศร้าขึ้น แต่ผมก็ทนเห็นอนาคตนั้นไม่ได้จริงๆ มันจุกอยู่ในออกอย่างบอกไม่ถูกเหมือนมันค่อยๆหายไปกับตาตัวเองทันที :( "

ไว้เจอกันตอนหน้านะครับ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

บทต่อไป

