ตอนที่2|ฉันจึงวนกลับมา
**โลเคชั่นจริงที่ใช้จินตนาการขึ้นเนื่องจากนักเขียนเองก็ยังไม่เคยไป หากผิดพลาดประการใดต้องกราบขออภัยค่ะ โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน**
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
บอดี้การ์ดประจำตัว
ถึงหมู่บ้านแล้วครับนาย
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
อืม บรรยากาศดีนะ
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ดูไม่วุ่นวายสงบดี
บอดี้การ์ดประจำตัว
อีก3กิโลเมตรก็ถึงที่พักแล้วครับ
ใช้เวลาไม่นานก็ถึงที่พัก..
สายฟ้ายืนมองรอบๆก่อนครู่นึง ก่อนที่เขาจะเดินเข้าไป
เปิดประตูเข้ามาเขาก็เจอภายในบ้านที่ตกแต่งเรียบง่าย สีโทนมินิมอลดูสะอาดตา
แสงแดดอ่อนๆยามบ่ายทำให้บรรยากาศดูอบอุ่น
กลิ่นหอมของดอกไม้โชยมาอ่อนๆ..
อั่งเปา(วัยผู้ใหญ่)
สวัสดีค่ะคุณลูกค้า
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
....//หันไปมองนิ่งๆ
เขาพบเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่ง เธอแต่งตัวเรียบง่ายดูเหมือนจะเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
คุณเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้หรอครับ
อั่งเปา(วัยผู้ใหญ่)
ปล่าวหรอกค่ะ..//ยิ้ม
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
....//มองเธอนิ่งๆ
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
เคยเจอกันมั้ยครับ?
อั่งเปา(วัยผู้ใหญ่)
ฉันคิดว่าเรา..ไม่เคยเจอกันนะคะ
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
งั้นหรอครับ..คุณหน้าคล้ายคนที่ผมเคยรู้จักน่ะ
อั่งเปา(วัยผู้ใหญ่)
☺️//หัวเราะเบาๆ
อั่งเปา(วัยผู้ใหญ่)
ฉันกับเจ้าของบ้านเราเป็นหุ้นส่วนกันน่ะค่ะ
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ผมต้องการเจอเจ้าของบ้านครับ
อั่งเปา(วัยผู้ใหญ่)
ต้องขออภัยด้วยนะคะคุณลูกค้า
อั่งเปา(วัยผู้ใหญ่)
ตอนนี้..
อั่งเปา(วัยผู้ใหญ่)
เจ้าของบ้านอยู่ที่ไร่ชาหลังบ้านน่ะค่ะ
อั่งเปา(วัยผู้ใหญ่)
เวลาเขาไปที่ไร่มักจะไม่รับโทรศัพท์น่ะค่ะ
อั่งเปา(วัยผู้ใหญ่)
คุณลูกค้าสะดวกไปตามเองมั้ยคะ
อั่งเปา(วัยผู้ใหญ่)
หรือจะให้ฉันพาไป
อั่งเปา(วัยผู้ใหญ่)
ถือว่าเป็นการชมบ้านหลังนี้ก่อนตัดสินใจที่จะมาพักไงคะ
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ผมไปเองครับ..วันนี้ผมว่าง
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ใกล้ๆนี้เองใช้มั้ยครับ
อั่งเปา(วัยผู้ใหญ่)
ใช่ค่ะ~
อั่งเปา(วัยผู้ใหญ่)
คุณเดินไปทางประตูหลังบ้านบานนี้นะคะ
อั่งเปา(วัยผู้ใหญ่)
หลังจากนั้นให้คุณเดินตรงไปเลยค่ะไม่ต้องเลี้ยวซอยไหนนะคะ แปบเดียวก็ถึงไร่ชาแล้วล่ะค่ะ
อั่งเปา(วัยผู้ใหญ่)
☺️..//ยิ้มให้
เขาเดินไปที่ประตูบานนั้นตามที่เธอบอก
บรรยากาศระหว่างทางเงียบสงบมีเพียงเสียงบรรยากาศธรรมชาติ เสียงนกและเสียงลำธารที่ไหลผ่าน
แดดอ่อนๆยามบ่ายไม่ร้อนมาก
เขาเห็นชาวไร่ที่กำลังเก็บใบชาอยู่2-3คน
ท่ามกลางไร่ชาที่กว้างสุดลูกหูลูกตา
บรรยากาศร่มรื่นและหอมกลิ่นชาอ่อนๆ
ทำเอาคนที่อยู่เมืองนอกมา4ปีแปลกใจไม่น้อย
เพราะภาพที่เขาเห็นตรงหน้ามันแสนจะเรียบง่ายแต่สวยงามมาก..
เขายืนอยู่มองอยู่อย่างนั้นอยู่ครู่นึง
ก็มีชาวไร่คนหนึ่งเดินมาถามเขา
ชาวไร่
มาหาไผ๋หื้อป้อหนุ่ม?
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ครับ?//ไม่เข้าใจ
เธอถามด้วยภาษาพื้นเมืองที่เขาไม่เข้าใจ
ทันทีที่เขาทำหน้างงเธอก็ยิ้มออกมาอ่อนๆ
ชาวไร่
อ้อ! ดูท่าทางจะเป๋นลูกค้าแต้ๆ
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ผมเป้นลูกค้าครับ ต้องการเจอเจ้าของไร่ที่นี่
เขาพอจับใจความที่เธอพูดได้ว่า เขาเป็นลูกค้า
ภาษาเหนือนี่ฟังไม่ถนัดเลย
แต่ก็เป็นสำเนียงที่น่ารักดี
ชาวไร่
เจ้าของไร่เปิ้นยะงานอยู่ในไร่ คงจะตามตัวยากอยู่เน้อ
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
หมายถึงเขาทำงานอยู่ในไร่หรอครับ?
ชาวไร่
ป้อหนุ่ม ย่างไปหาเปิ้นในไร่เลยหนาจ้าว
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ย่างอะไรครับ?
ชาวไร่
ย่าง..เอ่อ ภาษากลางเขาเรียกจะใดน้อ
ชาวไร่
เดิน! แม่นแล้ว!ย่างกะคือเดินหนาจ้าว
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
อ๋อ! เดิน..
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ให้ผมเดินไปหาเขาในไร่นี้ใช่มั้ยครับ?
ชาวไร่
ยายขอโต๋ไปยะงานต่อหนาจ้าว
การสนทนากับคนพื้นเมืองนั้นไม่ง่ายเลย เพราะเขาไม่มีพื้นฐานภาษาเหนือเลยแม้แต่น้อย
แต่คนเหนือใจดีการพูดคุยกับพวกเขาจึงไม่ใช่เรื่องที่น่าเบื่อนัก
ดีเสียอีก เขาได้เปิดประสบการณ์ใหม่ๆ
**แนะนำให้เปิดเพลงเพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่าน**
Loop(ฉันจึงวนกลับมา)-ASIA7
กลิ่นหอมของชาอ่อนๆชวนให้เขาผ่อนคลาย
บรรยากาศแดดอ่อนๆลมพัดเย็นๆทำให้เขาไม่เหนื่อย
และอยากที่จะเดินดูต้นชาเหล่านี้ต่ออีกสักพัก..
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
หอมดีนะ..//เด็ดชามาดม
เขาหันไปเจอผู้ชายคนหนึ่งในชุดชาวสวน
เขายืนมองผู้ชายคนนั้นอยู่สักพัก
ผู้ชายคนนั้นหันมามองเขาเช่นเดียวกัน
ดวงตาคู่สวยที่เขารู้สึกคุ้นเคย
เหมือนเวลารอบตัวเขาได้หยุดหมุน
เขามองอยู่อย่างนั้นตาไม่กระพริบ
ม่านเมฆ
เรียนจบเมฆจะไปทำธุรกิจที่บ้านแม่อยู่ภาคเหนือ
ม่านเมฆ
ฟ้าอยู่กับเมฆจนกว่าจะถึงวันนั้นเลยนะ!//กอดแขนสายฟ้า+ยิ้ม
ม่านเมฆ
ไม่!! เมฆไม่ปล่อยฟ้าไปไหนทั้งนั้น!!//ร้องไห้ฟูมฟาย
สายฟ้า
ดูแลตัวเองให้ดี..//คว้าม่านเมฆมากอด+กลั้นนํ้าตาไว้
ม่านเมฆ
อย่าไปนะ! ฟ้า...ฮึก ฮื้อออ//ร้องไห้+ซุกอก
คนของคุณพ่อสายฟ้า
ขึ้นมาเลยครับ คุณท่านรออยู่ที่สนามบิน
ม่านเมฆ
ฟ้า! ฮึก อย่าไปนะ!!//กอดไว้แน่น
สายฟ้า
ปล่อยกู..//ผลักม่านเมฆออกจากตัว+รีบเดินไปขึ้นรถ
ม่านเมฆ
ฟ้า..อย่าทิ้งเมฆนะ! ฮืออ..//พยายามคลานไปหา
สายฟ้า
ออกรถเลย อึก..เร็วๆ//กลั้นนํ้าตา+หลับตา
คนของคุณพ่อสายฟ้า
ครับ..//รีบขับรถออกไปทันที
เขาเดินจากไปโดยไม่หันกลับไปมองข้างหลัง
ใจของเขาแทบแตกสลายออกเป็นเสี่ยงๆ
ไม่รู้ว่าการไปครั้งนี้จะนานเท่าไหร่
จู่ๆนํ้าตาของเขาก็ไหลออกมา
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
ใบชา..ผมให้เด็ดดมได้แค่ใบเดียวเท่านั้นนะครับ
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
คุณลูกค้า..
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
อึก..ครับ..//รีบเช็ดนํ้าตา
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
ผมเป็นเจ้าของโฮมสเตย์ครับ
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ต้องการพักที่นี่ครับ
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
งั้นตามผมมาเลยครับ..//เดินนำไป
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ครับ..//มองตามแผ่นหลัง
เขาเดินตามแผ่นหลังบางที่คุ้นเคย
ใจของเขาวูบไหวเหมือนจะดีใจแต่ก็เศร้าสุดหัวใจ..
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ผมต้องการพักที่นี่กับคนของผมแค่2คนโดยไม่มีนักท่องเที่ยวคนอื่นๆ
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
งั้นผมก็ต้องคิดเงินคุณ1เท่านะครับ
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ผมไม่มีปัญหาครับ
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
คุณจะพักที่นี่กี่วันครับ
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ผมต้องการพักที่นี่1คืน
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
1วัน1คืนใช่มั้ยครับ?
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ตอนแรกผมก็คิดงั้นครับ..
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ผมเปลี่ยนใจแล้ว
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ผมขอพักที่นี่จนกว่าจะพอใจก็แล้วกัน
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
คุณจะจ่ายไหวหรอครับ?
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
คุณจะเอาเท่าไหร่ผมยินดีจ่าย
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
ผมคิดคุณคืนละ2,000นะครับ สำหรับลูกค้า2ท่าน
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ผมให้คุณคืนละ4,000เลย
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
...//มองหน้าสายฟ้านิ่งๆ
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
ถ้าคุณลูกค้าสะดวกแบบนั้นก็ย่อมได้ครับ
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ฮัลโหล..ตกลงราคาได้แล้วขนของเข้ามาได้เลย..//คุยโทรศัพท์
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
ผมจะพาคุณไปดูห้องนอนนะครับ
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
สวยดีนะครับ
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
ห้องของผมอยู่ตรงข้ามห้องของคุณนะครับ
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
หากเกิดปัญหาอะไรเรียกผมได้ตลอดนะครับ
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
แล้วถ้าไม่มีปัญหาแต่อยากเรียกเฉยๆล่ะครับ ได้รึปล่าว
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
...//มองสายฟ้านิ่งๆ
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
อันนั้นก็ต้องพิจารณาดูอีกทีครับ..
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
อันนี้สำหรับห้องนํ้าคุณลูกค้านะครับ
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
เจ้าของบ้านจะใช้อีกห้องหนึ่ง
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
ห้องครัวครับ คุณจะทำกินเองหรือจะสั่งอาหารมากินก็ได้ครับ แล้วแต่คุณลูกค้าสะดวก
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ทำไรอยู่ครับ
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
ผมกำลังก่อกองไฟน่ะครับ อากาศกลางคืนค่อนข้างหนาว
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
คุณลูกค้าจะมาผิงไฟด้วยมั้ยครับ
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
คุณเรียกผมคุณลูกค้าอยู่นั่นแหละ
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ชื่อผมก็มีนะครับ
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
โทษทีครับ งั้นคุณชื่ออะไรล่ะครับ
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ผมชื่อสายฟ้า
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
ผมชื่อม่านเมฆ
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ม่านเมฆ//พูดพร้อมกัน
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
เอ๊ะ..คุณรู้ชื่อผมได้ไงครับ?
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
คงมีแค่ผมสินะที่จำคุณได้..//นั่งลงข้างๆ
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
คุณหมายความว่าไงครับ?
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
เรื่องมันก็นานมาแล้ว..
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
คงมีแค่ผมที่จำได้สินะ..
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
สายฟ้า..//พูดด้วยสีหน้าอึ้งๆ
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
...//มองหน้านิ่งๆ
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
นั่นนายจริงๆหรอ!?//ตกใจมากๆ
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
ให้ผมเล่าตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกันเลยมั้ยล่ะครับ
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
คุณอยากมาย้อนความหลังอะไรตอนนี้ครับ//มองไปทางอื่น
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
ทั้งๆมันสายไปแล้วด้วยซํ้า..//กลั้นนํ้าตา
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
งั้นระหว่างผิงไฟคุณก็เล่ามาสิครับ..//ฝืนยิ้ม
สายฟ้า(วัยผู้ใหญ่)
อย่างน้อยเราก็เคยมีช่วงเวลาที่ดีด้วยกันนะเมฆ..
ม่านเมฆ(วัยผู้ใหญ่)
หึ...//มองไปทางอื่น
ย้อนตอนที่เราเจอกันครั้งแรก
คุณครู
วันนี้เรามีเพื่อนใหม่พึ่งย้ายมา
คุณครู
เชิญแนะนำตัวได้เลยค่ะ~
สายฟ้า
สวัสดี ชื่อสายฟ้า ยินดีที่ได้รู้จัก
คุณครู
เธอไปนั่งที่ว่างข้างหลังม่านเมฆนะ
ม่านเมฆ
😴..//ฟุบหลับอยู่บนโต๊ะ
คุณครู
...//มองไปที่ม่านเมฆ
สายฟ้า
เฮ้ย..ตื่นดิ๊..//ใช้เท้าเตะเก้าอี้
ม่านเมฆ
หะ..ห้ะ!?//ตกใจตื่น
สายฟ้า
หลับตอนนี้เดี๋ยวก็โดนทำโทษหรอก
ม่านเมฆ
นายเกือบเทำเราตกเก้าอี้นะ!
ม่านเมฆ
😑..//หันกลับไปตั้งใจเรียนต่อ..
ม่านเมฆ
เงินไม่พอค่าข้าวแฮะ..คงต้องไปกินขนมปังรองท้อง
สายฟ้า
ทำไรอ่ะ..ไม่กินข้าวรึไง?
ม่านเมฆ
(คิดในใจ)เด็กใหม่นี่อีกแล้วหรอ?
![ทรงโจ๋แพ้ทรงติ๋ม [Yaoi]](https://cn-e-pic-aliyun.mangatoon.mobi/cartoon-posters/4878744ae8e.webp)
Comments