เมื่อต้องย้ายโรงเรียนแล้วต้องมาเจอกับพวกรุ่นปาฏิหาริย์ คุโรโกะ โนะ บาสเกต
ความทรงจำของฮาวล์
พอดีมีเรื่องคาใจอยู่กับอดีตของตัวเอง
งั้นผมของเล่าเลยแล้วกันนะครับ
ตอนผมยังอายุ 10-11 ปีอยู่ที่โรงเรียนโรงเรียนหนึ่ง
ผมนั้นโดนแกล้งทุกครั้งตั้งแต่เข้ามาแรกๆเลยด้วยซ้ำ
แต่ผมาก็ทำอะไรไม่ได้เพราะผมสู้อะไรเขาไม่ได้เลยสักอย่าง
เอาแต่โดนเหยียบย่ำต่างๆนาๆ
แม้แต่เรื่องส่วนตัวของผมยังรู้ได้เกือบทุกอย่าง
ทั้งเรื่องที่ผมไม่รู้เกี่ยวกับพ่อแม่หรือพี่น้องเขายังรู้เลย
เพราะความขี้แกล้งของพวกเขา
แต่ก็ไม่ได้รุนแรงอะไรสำหรับผมในตอนนั้นเพราะคิดแค่ว่าเขาอาจจะไม่ชอบเราเฉยๆก็ได้
จนผมคิดว่ามันไม่ใช่แล้วครับ
และเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะมองเห็นด้วยดวงตาสองข้างของผม
เพราะตอนนั้นเพื่อนรวมห้องของผมได้เผลอเอาสารบางอย่างเข้าตาข้างซ้ายของผม
จนผมไม่สามารถมองเห็นด้วยตาข้างนั้นได้อีก
จนผมในวันต่อมาที่ทำแผลเสร็จและใส่ผ้าปิดตามา
เพื่อนๆในห้องก็จะมาแกล้งผมเช่นเคย
เหมือนผมโดนปลุกให้ตื่นขึ้น
และทำให้ผมได้ทำสิ่งที่มันดู...
เอาเป็นว่าผมจะพูดตรงๆเลยแล้วกัน
ผมได้หักแขนเพื่อนของผมคนหนึ่งและได้เอามือไปตบที่เพื่อนผู้หญิงที่ชอบแกล้งผม
และไม่นานผมก็จัดการเรื่องนั้นเสร็จ
เลือด...ได้เต็มมือ..ของผมไปหมด..
Comments
ซาสึ
ก็เป็นการแก้แค้นที่สุดยอดนะครับ เพราะผมก็เคยโดนล้อเหมือนกันแต่ตอนนี้ก็โดนล้ออยู่
2025-04-28
1