เวียนถึงในวันวาน ลูกหมาตัวแรก

ตอนที่ 5

"ลูกหมาตัวแรก"

. .

ในวันเด็ก

ทุกคนก็ต่างมีเพื่อนรักกันทั้งนั้น

โดยเฉพาะเพื่อนรักที่เป็น

สัตว์

ตอนฉันอายุ10ขวบ

ฉันได้ของขวัญจากคุณพ่อ

เป็นลูกหมาไซบีเรียนตัวนึง

มันสว่างาม

เท่และดุดัน

มันเติบโตมาพร้อมกับฉัน

แต่แล้ววันนึง

มันก็ไปกัดเอกสารของคุณพ่อเข้า

คุณพ่อโมโหมาก

ท่านเลยหยิบปืนขึ้นมาและยิงหมาสุดที่รักของฉันทิ้งไป

สุดท้าย

คุณพ่อก็พูดขอโทษ

แต่ไซบีเรียนตัวนั้นมันก็ไม่กลับมา

มันพักดีกับฉันมาก

ฉันอยากจะได้

ลูกหมาแบบนั้นอีกครั้ง

ลูกหมาที่เชื่อฟังพักดีและทำทุกอย่างเพื่อฉัน

ลูกหมาตัวแรกของฉัน

Tiana said.

. .

เทียน่า

//เดินเข้าไปในโรงเรียน

ตอนนี้ดูเหมือนในโรงเรียนจะเกิดการทะเลาะวิวาทอยู่ มีกลุ่มเด็กๆจ้องมองไปที่โถงกลางและส่งเสียงเชียร์มากมาย เสียงที่เทียน่าได้ยินคือเสียงตุบตับและเสียงร้องไห้โวยวาย

โรงเรียนนี้มันดูจะรุนแรงกว่าเมื่อก่อนซะอีก

. .

เทียน่า

//เดินเข้าไปที่โถงกลาง

เทียน่า

//สะกิดใครคนนึง

ตปก.

อะไรวะ!!

ตปก.

.....(สวยสัส)

เทียน่า

ตรงนี้...ทำอะไรกันอยู่หรอ?

ตปก.

...เอ่อ...เธอเป็นนักเรียนใหม่หรอ

เทียน่า

นักเรียนเก่าน่ะพอดีฉันพึ่งออกจากโรงพยาบาล

ตปก.

อ๋อ...

ตปก.

คือตรงนี้มีพวกขี้แพ้คิดใหญ่ใฝ่สูงอยากจะหลุดจากการเป็นหมาหัวเน่าน่ะ

ตปก.

ก็เลยต้องสั่งสอนกันสักหน่อย

เทียน่า

ขอดูหน่อยได้ไหม

ตปก.

อะไร?

เทียน่า

ฉันอยากดูพวกเขาใกล้ๆ

ตปก.

...แหวกคนเข้าไปเองละกัน

เทียน่ากำลังจะเดินเข้าไปแต่จู่ๆคนก็มองมาทางเทียน่า

เสียงซุบซิบเริ่มดังขึ้น

นั้นมันเทียน่า

ลูกเศรษฐีใช่มะ

สวยจัง

เธอกลับมาแล้วหรอ

อยากเป็นเพื่อนกับเธอจังเลย

อีฟ

ก็ว่าใคร~

อีฟ

อีบ้านี่นิเอง

อีฟ

กลับมาแล้วหรอหื้ม

เทียน่า

ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยนะ

อีฟ

จะถือว่าชมแล้วกันนะ

เทียน่า

คิดว่าคนอย่างฉันจะชมเธอหรอ//ยิ้มและเอียงคอ

เทียน่า

ถ้ายังไม่หยุดกันฉันจะฟ้องอาจารย์ใหญ่น้า~

อีฟ

พวกเรา!

อีฟ

พอก่อนพวกมันน่าจะเจ็บกันแล้วแหละ

กลุ่มสลายอย่างรวดเร็ว

. .

จากห้องที่มีเสียงดังโวยวายกลายเป็นห้องเงียบซะงัดมีเพียงเสียงหายใจหอบของผู้ชายสามคนบนพื้น

เทียน่า

//เดินเข้าไปหา

เทียน่า

//ย่อลงตรงหน้าผู้ชายคนนึง

เทียน่า

สวัสดี

เทียน่า

ฉันเทียน่านะ

เทียน่า

...เธอล่ะ//เอียงคอ

โฮป

ฮึก...เอ่อ..ฮ..โฮป

เทียน่า

//ยื่นมือไปหาโฮป

เทียน่า

ลุกขึ้นมาเถอะ

เทียน่า

จะนอนอยู่แบบนี้ไม่ได้นะ

เทียน่า

อีกสองคนล่ะ

ชายทั้งสามมองหน้ากัน

. .

แดน

อ๊ะ!..เบาๆ

ปัน

ห้าวเองนิสมควร

ผิงผิง

เจมส์ทำแผลเร็ว

เจมส์

กูทำเองได้

ผิงผิง

อย่าดื้อสิ

เทียน่า

เกิดอะไรขึ้น

ปัน

เธอเป็นใคร?

เทียน่า

...สวัสดี

เทียน่า

ฉันชื่อเทียน่า

ปัน

ใช่คนที่อีอีฟพูดถึงบ่อยๆไหม?

โฮป

//พยักหน้า

เจมส์

งั้นก็เป็นเด็กรวยอ่ะดิ

เทียน่า

แล้วแต่พวกเธอจะคิดก็ได้นะ

โฮป

ยังไงก็ขอบคุณนะ ถ้าเธอไม่มาก็ไม่รู้ว่าพวกเราจะโดนซ้อมอีกนานแค่ไหน

เทียน่า

เรื่องเล็กน้อย

เทียน่า

ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย

เจมส์

แหง่ดิพวกเดียวกันก็ฟังกันอยู่แล้ว

แดน

เจมส์เขาอุส่าช่วยเรานะเว้ย

เทียน่า

ไม่เป็นไร

เทียน่า

ไม่ได้ตั้งใจจะช่วยแต่แรกแล้ว...จะให้เขาเข้าใจแบบนั้นก็ได้นะ

ผิงผิง

เจมส์ทำแผลได้แล้วน่า

เจมส์

กูทำเองเอายามา

เทียน่า

//มองเจมส์

เจมส์

//เอาทิชชู่ซับเลือด

เทียน่า

(หยาบคาย เป็นตัวเองสูง ไม่แคร์ใคร ดูท่าจะเข้าถึงยากไป)

เทียน่า

//มองผิงผิง

ผิงผิง

แผลไม่ได้ทำแบบนั้นนะเดี๋ยวก็อักเสบหรอกเจมส์

เจมส์

เสือก

เทียน่า

(อ่อนโยน อ่อนหวาน แต่ชอบไปยุ่งกับคนแบบนั้นจะเป็นซึมเศร้าเอานะหนู)

เทียน่า

//มองปัน

ปัน

//ทำแผลให้แดน

เทียน่า

(เก่ง น่ารัก แต่ปากดี ซึนเดเระจริงๆแล้วรักเพื่อนมาก)

แดน

ปันกูเจ็บเว้ย

เทียน่า

(ส่วนไอ้นิ...อ่อน..แต่ดูจะฉลาดไหมนะ)

โฮป

มีอะไรรึเปล่าคุณเทียน่า

เทียน่า

(มารยาทดี เข้าถึงง่าย น่ารัก ...คนนี้แหละ)

เทียน่า

เปล่า

เทียน่า

แค่ดูอะไรไปเรื่อย

เทียน่า

แต่ไปทำอะไรกันมา ทำไมถึงโดนทำแบบนี้กัน

เจมส์

ก็แค่บ้านจนอะ

ปัน

แล้วก็เป็นเด็กทุน

เทียน่า

เข้าใจแล้ว

เจมส์

หึ

เจมส์

จะไปเข้าใจอ่ะไร

เทียน่า

...

เทียน่า

ฉันเคยมีเพื่อนแบบพวกเธอสองคน

เทียน่า

เขาเรียนอยู่ที่นี่แหละ

เจมส์

...

เจมส์

ตอนนี้เขาไปไหนกันอะ

เทียน่า

เสียแล้วน่ะ

ผิงผิง

.....

ปัน

//กลืนน้ำลาย

เจมส์

//มองไปทางอื่น

แดน

//อึ้ง

โฮป

..เสียใจด้วย

เทียน่า

ไม่เป็นไร

เทียน่า

มันผ่านมานานแล้ว

เจมส์

เป็นไรตายวะ

เทียน่า

ฉันก็

เทียน่า

ไม่รู้//ใบหน้าเรียบเฉย

เทียน่า

แต่

เทียน่า

ถึงฉันจะอยากรู้มากก็ตามอ่ะนะ

เทียน่า

แต่ก็คง

เทียน่า

"ต้องปล่อยวาง"//มุมปากยกเล็กน้อย

. .

จบตอนที่ 5

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ