น้องกับพี่ "โรคหนึ่งเดียว" ภาค 2
2 แยกอาหาร
จิมมี่
// เดินออกมาจากตลาด+ถือของอยู่ในมือเยอะแยะ
จอนจอน
กูว่าแค่นี้มันยังไม่พอว่ะ // ใส่ของที่ซื้อมาลงหลังรถ
จอนจอน
เพราะนักเรียนจะกินเยอะกัน // จัดระเบียบ
จอนจอน
ดีไม่ดีนะ // ปิดหลังรถลง
จอนจอน
อาจจะหมดภายในวันเดียวด้วยซ้ำ // กดปุ่มเปิดรถ
จิมมี่
มึงคิดมากไป // เข้ารถ
จอนจอน
// เข้ารถ+คาดเข็มขัด
จิมมี่
แต่ถ้านักเรียนเยอะ // คาดเข็มขัด
จิมมี่
ก็อาจเป็นอย่างที่มึงว่า // เปิดขวดน้ำ+ดื่ม
แทซัง
แต่ไม่เป็นไร เราซื้อให้ใหม่ได้ // รับ+ดื่ม
จอนจอน
ถ้าขยันนะ // ขับรถออกไป
ซังชิล
// ใจจดใจจ่อ+อ่านเอกสาร
เรตินา
ใจจดใจจ่อจังนะ // เดินเข้ามา
ซังชิล
ราชินีเองก็ได้รับเอกสารฉบับนี้เหมือนกันเหรอ // วางเอกสารลง
เรตินา
อือ ได้รับเหมือนกัน // นั่งบนโซฟา
เรตินา
อยู่ ๆ ก็เกิดโรคระบาดกับนักเรียนซะงั้น // มอง.ซ.ช.
ฮาด
กูก็ไม่คิดนะว่าจะเกิดขึ้น // มอง.ซ.ช.
ซังชิล
พวกมึง 2 คน // ลุกขึ้น
ซังชิล
อย่ามองหน้ากูพร้อมกันแบบนี้สิ // เดินออกมา
ซังชิล
มันดูเหมือนจะประหารชีวิตกูเลย // พิงโต๊ะ.ต.อ.
ฮาด
ระหว่างนี้ทางเราจะช่วยมึงเอง // เลิกมอง
ซังชิล
ช่วยอะไรกูวะ // กอดอก
ฮาด
ช่วยออกเงินซื้อของให้พวกนักเรียน
ฮาด
แล้วก็เพิ่มบอดี้การ์ดปกป้องด้วย
ฮาด
ไม่ปฏิเสธหน่อยเหรอวะ // มอง.ซ.ช.
ซังชิล
ให้ยืนอยู่หน้าทางเข้าโรงเรียนแล้วก็รอบ ๆ โรงเรียนด้วยนะเว้ย
ซังชิล
เผื่อมันจะมีนักเรียนที่จะหนีออกจากโรงเรียนไป
จอนจอน
ครูอามัส!! โอ่ยย~ // เจ็บคอ
จอนจอน
เจ็บ~คอ~ว่ะ // จับคอ.ต.อ.+เสียงแหบแห้ง
จิมมี่
เอาน้ำมะนาวไปแดก🍋 // ตบหัว.จ.จ.+ยื่นน้ำให้.จ.จ.
จอนจอน
สัส~! // รับน้ำมะนาว🍋
แทซัง
ใจเย็น ๆ เพื่อน // ตีหลัง.จ.จ.
จอนจอน
ไอ้เหี้ยสำลักน้ำ! // เตะ.ท.ซ.+เสียงปกติ
แทซัง
ไม่ได้ตั้งใจว่ะ // ล้มลงนอนบนพื้น
แทซัง
เสียงปกติแล้วเหรอวะ // ปิดตา
จิมมี่
มึงก็แรงเกิน // พยุง.ท.ซ.ขึ้น
จอนจอน
กูป่าว // ดื่มน้ำมะนาวต่อ🍋
จิมมี่
มาแล้วเหรอวะ // หันไปมอง.อ.ม.
จอนจอน
กูเจ็บคอ // มอง.อ.ม.
จิมมี่
ของที่มึงให้ซื้อให้ // เปิดหลังรถ
จิมมี่
อยู่บนหลังรถกูแล้ว // ชี้ของในรถ
จอนจอน
รถกูเว้ย // ปิดฝาน้ำมะนาว🍋
อามัส
งั้นก็ขอบใจมากเลย // เดินไปหยิบของออกจากรถ
แทซัง
แล้วมึงจะให้นักเรียนกินกันแบบไหนวะ // ช่วยอีกแรง
อามัส
เพราะถ้ากินเยอะไป // เดินเข้า.รร.
แทซัง
แล้วมึงจะเป็นครูอีกนานมั้ยวะ // แยกของ
จิมมี่
อีก 3 ปีมันก็ออกแล้ว // วางของลงบนโต๊ะ
จอนจอน
ครั้งหนึ่งมันบอกกูว่า... // โยนน้ำใส่ถัง
จอนจอน
มันจะอยู่อีก 2 ปี นี่อะไรเนี่ย! // มองแครอท🥕
แทซัง
แครอท🥕ไง // มองแครอท
จอนจอน
ของโปรดเลยว่ะ // กินแครอท🥕
อามัส
เดือนเดียว // เปิดขนมกิน
แทซัง
นั่นขนมกู // แย่งขนมจากมือ.อ.ม.
จิมมี่
แล้วมึงจะอยู่ทำไมตั้งเดือนเดียว
อามัส
ไอ้ซังชิลมันรั้งกูน่ะดิ
จอนจอน
เพื่อไรวะ // ยัดแครอท🥕ใส่เสื้อ.ต.อ.
จิมมี่
กะจะเอาแครอท🥕ไปให้หมดเลยใช่มั้ยวะ // หยิบแครอทออกจากเสื้อ.จ.จ.
จิมมี่
แล้วมันรั้งมึงไว้เพื่ออะไรวะ // โยนแครอท🥕เข้าไฟ
จอนจอน
ไอ้สัสจิม! // มองแครอท🥕เข้าไฟ
อามัส
มันไม่มีเพื่อนอยู่ด้วยไง
แทซัง
จริง ๆ ผ.อก็ย้ายออกได้นะ...มั้ง // ไม่แน่ใจ
จิมมี่
เก็บตรงนั้นให้ที // ยื่นขนมปัง🍞ให้ จ.จ.
จอนจอน
// วิญญาณลอยล่องสู่อากาศ
จิมมี่
ไอ้จอน // หันไปมอง.จ.จ.
จอนจอน
// ยืนนิ่ง+ตาไม่กะพริบ
จิมมี่
สัส มึงเป็นไรเนี่ย // ตบหน้า.จ.จ.
จอนจอน
มึงชดใช้มา // มองหน้า.จ.ม.
จิมมี่
// หยิบแครอทเวอร์ชั่นเต็มถุงออกมา
จอนจอน
มึงเอามาจากไหน // หยิบแครอทจากมือ.จ.ม.
จอนจอน
แล้วมึงได้จ่ายเงินมั้ยวะ // โยนแครอท 1 อัน เข้าไฟ
จิมมี่
จ่ายดิ แล้วมึงจะโยนแครอทเข้าไฟเพื่อ
จอนจอน
ให้มันไปอยู่ด้วยกัน // กินแครอท
แทซัง
เฮ้ ไอ้จิม // แตะไหล่.จ.ม.
จิมมี่
ไรวะ // ปัดมือ.ท.ซ.ออก
แทซัง
คืนนี้...มึงมานอนกับกูมั้ยวะ // ไม่มองหน้า
จิมมี่
ทำไมวะ // มองหน้า.ท.ซ.
แทซัง
กูนอนคนเดียวมันเหงาไง
แทซัง
พ่อแม่ก็ไม่นอนกับกูน่ะ
แทซัง
คือจริง ๆ กูเคยขอนอนด้วยแล้วนะ
อามัส
กูจัดการอาหารการกินเสร็จแล้ว // นั่งไขว้ขา
จิมมี่
ไม่เจอกันนานนิ // มองฮาด
ฮาด
หล่อขึ้นนิ // ทำมือเยี่ยม
จิมมี่
หล่อเหมือนแม่ไง // ลากเก้าอี้+นั่งลง
ฮาด
ทำเป็นไม่ได้ยินเถอะ // ปิดหู.ร.ต.น.
แทซัง
แล้วโรคระบาดอะไรวะ // มอง.ซ.ช.
ซังชิล
// ยื่นเอกสารให้.ท.ซ.
แทซัง
"โรคหนึ่งเดียว" // อ่าน
แทซัง
โรคห่าอะไรหนึ่งเดียววะ
ซังชิล
มันจะเกิดขึ้นแค่หนึ่งเดียวไง
ซังชิล
เกิดขึ้นแค่ครั้งเดียวและไม่เคยมีมาก่อน
แทซัง
ไม่เคยได้ยินว่ะ // วางเอกสารลงบนโต๊ะ
อามัส
ตอนนี้ก็ใกล้เย็นแล้ว พวกมึงกลับบ้านเถอะ
จอนจอน
เคร งั้นกลับกัน // เดินออกไป
Comments