ผู้ถูกเลือกคนที่มีพรสวรรค์ 5

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

.ตื่น

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

เจ้าตื่นแล้วหรือ

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

.เดินมา

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

นี่อาหารเจ้า

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

หึเจ้าคนปากแข็ง

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

บอกข้าน่ารำคาญแต่กลับทำแบบนี้เนี่ยนะ

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

.หูแดง

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

ฮ่าๆ

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

หุบปากไปเลยเจ้านะ

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

เจ้าว่าสองคนนั้นจะเหมือนเราไหม

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

ข้าว่าเหมือนนะ

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

ตอนนั้นที่พวกเราครองไข่มุกครั้งคู่

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

น่าจะเกิดตอนที่เราจับพร้อมกัน

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

ตอนนี้ข้าระดับ7

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

ส่วนเจ้าระดับ6

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

เจ้าพัฒนาขึ้นเยอะเลยนะ

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

แต่ทำไมสมองเจ้าไม่พัฒนาด้วยกันนะ

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

พลังบวกในเชิงลบรึไง

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

เจ้า!

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

.ชี้หน้า

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

แล้วทำไม

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

ที่ข้าพูดมันเป็นความจริง

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

รับไม่ได้งั้นหรือ

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

เหอะอยู่กับเจ้าข้าอารมณ์เสีย

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

เรื่องของเจ้า

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

ไม่ใช่เรื่องของข้า

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

เห้ย!

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

.มองออกไปนอกเรือ

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

คัมภีร์มายา เนตรมายา

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

.มอง

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

ทำไม

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

มีอะไรงั้นหรอ

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

เจ้าเป็นคนขี้สอดรู้สอดเห็น

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

ตั้งแต่เมื่อใดกัน

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

.อึ้ง

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

(โดนกลับซะบ้างไอ้เจ้าไร้อารมณ์)

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

จะบอกไม่บอกนะเจ้านะ

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

เท--

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

เห้ยๆ

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

ข้าบอกแล้วก็ได้

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

มีคนอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์มาผู้หญิงชื่อเซิ่งเหลียน

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

ผู้ชายชื่อสงจ่านทั้งสองมาจากเผ่าบงกชเงิน

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

เจ้านี่ก็สอดรู้สอดเห็นเหมือนกันหนิ

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

รู้ทุกอย่าง

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

.เดินหนี

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

.ยิ้มเล็กน้อย

ตัดไปทั้งสองได้ออกมา

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

ข้าไปล่ะนะ

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

.บินไป

หลานเกอ(ลูกพี่ลูกน้องนอ.)

พี่หลง

หลานเกอ(ลูกพี่ลูกน้องนอ.)

.ไปหา

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

ทำไมสภาพเจ้าเป็นเช่นนี้

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

.เอาชุดให้

หลานเกอ(ลูกพี่ลูกน้องนอ.)

โถ่ท่านเป็นพี่ที่ดีที่สุด

หลานเกอ(ลูกพี่ลูกน้องนอ.)

แค่ตอนนี้อ่ะนะ

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

เจ้า!

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

.โจมตี

หลานเกอ(ลูกพี่ลูกน้องนอ.)

พี่หลงๆ ข้าขอโทษ

หลานเกอ(ลูกพี่ลูกน้องนอ.)

.มีแผลเต็มหน้า

หลานเกอ(ลูกพี่ลูกน้องนอ.)

.ขี่เสี่ยวหลาน

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

คัมภีร์มายา เวทรักษา

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

.ขี่มังกรตัวดีตัวเดิม

หลานเกอ(ลูกพี่ลูกน้องนอ.)

เสี่ยวหลานไปพวกเรากลับบ้านกัน

หลานเกอ(ลูกพี่ลูกน้องนอ.)

.ขี่ไปแล้ว

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

รอข้าด้วยเส้เจ้าเด็กบ้า

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

.ขี่ตามไป

หลานเกอ(ลูกพี่ลูกน้องนอ.)

วันนี้อยากฟังเพลงอะไร

ฝั่งพอ.

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

.นั่งฝึกตน

ฝ่าหวา(น้องชายพอ.)

ทันใดนั้น

ทั้งสองได้พูดพร้อมกันว่า

ฝ่าหวา(น้องชายพอ.)

ศัตรูโจมตี

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

ศัตรูโจมตี

ทหารปราชญ์

เห้ยนั้นๆ

ทหารปราชญ์

ศัตรูโจมตี

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

เทวาประทาน

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

โล่

ฝ่าหวา(น้องชายพอ.)

เผ่ามังกรทะเล

ฝ่าหวา(น้องชายพอ.)

อย่ากลัว

ฝ่าหวา(น้องชายพอ.)

ผู้อาวุโสแผ่งเผ่ามังกรทะเล

ฝ่าหวา(น้องชายพอ.)

ข้าคือฝ่าหวา ผู้ควบคุมแห่งอาณาจักรมนตรา

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

ข้าน้อยก็เช่นกัน

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

มิทราบเหตุใดท่านถึงโจมตีพวกเรา

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

(เจ้านั้นกำลังได้รับอันตราย)

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

(เป็นเผ่ามังกรทะเล)

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

(แย่แล้ว)

หลานเกอ(ลูกพี่ลูกน้องนอ.)

พี่หลงท่านเป็นอะไรรึเปล่า

หลานเกอ(ลูกพี่ลูกน้องนอ.)

ดูท่าที่ท่านตกใจมาก

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

เดี๋ยวเจ้าก็รู้เอง

หลานเกอ(ลูกพี่ลูกน้องนอ.)

ห๋าาเดี๋ยวๆพี่หลงท่า--

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

ชะตาเชื่อมประสาน สวรรค์พิภพ

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

.วาปไปปลิว

หลานเกอ(ลูกพี่ลูกน้องนอ.)

ห๊ะหายไปไหน

หลานเกอ(ลูกพี่ลูกน้องนอ.)

เจ้ากลืนพี่ข้าไปใช่ไหมเจ้ามังกร

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

คัมภีร์มายา ป้องกัน

ฝ่าหวา(น้องชายพอ.)

.เกือบโดนกิน

ฝ่าหวา(น้องชายพอ.)

ขอบคุณพี่หลง

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

อืม

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

(ดูเหมือนว่าพวกเขาสองคนจะเหมือนข้าแหละเจ้านั่น)

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

แล้วพี่เจ้าล่ะ

ฝ่าหวา(น้องชายพอ.)

อยู่อีกฝั่ง

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

.เดินมา

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

เจ้านี่มาได้ถูกเวลาจริงๆ

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

สหายของข้าได้รับอันตราย

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

เหตุใดข้าจึงไม่มาช่วยกันล่ะ

ฝ่าหวา(น้องชายพอ.)

.จะโดนโจมตีอีกครั้ง

อยู่ๆ

"คู่ไร้เทียมทาน ชะตาเชื่อมประสาน"

ฝ่าหวา(น้องชายพอ.)

.ลองกดดู

หลานเกอ(ลูกพี่ลูกน้องนอ.)

.วาป

หลานเกอ(ลูกพี่ลูกน้องนอ.)

.ร่วงลงมาทับฝ่าหวา

เหวินหลง(นอ.ลูกพี่ลูกน้องหลานเกอ)

เหตุการณ์คล้ายข้ากับเจ้าจริงๆ

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

แต่เจ้าตอนแรกบุกรุกห้องข้า

ฝ่าหยิน(พอ.พี่ฝ่าหวา)

โดยไม่ได้รับอนุญาต

แอด

ยังไม่แก้คำที่ผิด

แอด

ช่วยกดไลค์ให้แอดด้วยนะครับ





โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ