ผู้ป่วยจิตกับคุณหมอคู่กาย
2
หมอชาย
นี่ข้าวต้ม หลังจากรับประแด- ทานเสร็จ คนไข้ต้องกินยาให้ครบตามที่หมอวางไว้ในถาดอะลูมิเนียมนะครับ
มิเกล
//ถือสายน้ำเกลือเดินออกไป
ปล. นายเอกมีอาการจิตแค่บางช่วง เพราะปมในวัยเด็กทำให้เห็นภาพหลอน เป็นครอบครัวตอนที่ทำร้ายร่างกายของตนจนเกิดความคุ้มคลั่ง และไล่ฆ่าทุกคนอย่างไม่ปราณี
แม่:ฉันน่าจะฆ่าลูกให้ตายตั้งแต่เกิดมา
พ่อ:แล้วจะทำไรได้ มัน10ขวบแล้ว
แม่:งั้นก้ทรมานจนมันตายไปสิ
นายเอกแอบฟังที่พ่อแม่คุยกัน..
นายเอกเริ่มจิตอีกครั้งและไล่ทำร้ายร่างกายคนอื่น จนถึงแก่ชีวิต
มิเกล
//มองครามด้วยสายตาจ้องจะกลืนกิน
คราม
นายได้กินยาที่หมอให้ไปมั้ย
คราม
ถ้าไม่กินมันจะหายมั้ย
คราม
ไปอาบน้ำและกลับเข้าห้องไป
มิเกล
(ชั่งเหมือนพี่ชาย..)
ที่นายเอกไม่ทำร้ายพระเอกคงเป็นเพราะ พระเอกมีนิสัยคล้ายพี่ชายที่เสียขีวิตไป เพราะนั่น เป้นเพียงคนเดียวที่ปฏิบัติดีต่อนายเอก...
คราม
(อะไรวะเนี่ย ยอมให้อุ้มเลยหรอ)
คราม
อืม.. ดูเหมือนตำรวจจะบอกว่า ถ้าหายอาการนี้แล้วจะไม่ได้เข้าห้องขัง เพราะตำรวจไปสืบประวัติของนายมาแล้วเลยรู้สาเหตุทางจิต
คราม
//เอายาเข้าปาก+กินน้ำตาม
พระเอกได้พุ่งไปจูบบนริมฝีปากของนายเอก และค่อยๆเอายาใส่ปากนายเอกจากปากของตน
มิเกล
//รอพระเอกออกไปจากห้องและปิดประตู
มิเกล
ทำบ้าอะไรเนี่ย//เขิน
มิเกล
เหมือนพี่ชายเรามากเลย
มิเกล
คิดถึงพี่มาตินเลยแหะ
มิเกล
//ค่อยๆหลับตาลงและหลับ
Comments