มูอัสมาถึงยันโลกมนุษย์แต่ดันมาโผล่ในตรอกซอยแคบๆ ที่มีน้ำขังเขียวขจีอยู่ตามร่องทางเดินซอยในยามวิกาล
"โห~ สกปรกอะไรขนาดนี้เนี่ย" มูอัสเอามือปิดจมูกพร้อมบ่นพึมพำเดินไปตามทางเดินแคบๆ
"โอ้ย~แสบตาชำมัด"มูอัสพูดพร้อมหรี่ตาและเอามือมาบังตา
มูอัสค่อยๆลืมตาเพื่อดูสิ่งตรงหน้า ในใจพรางคิดว่าภาพตรงหน้าคงสวยงามเป็นแน่ถึงได้สว่างขนาดนี้
"ขโมย!ขโมย!!"คนแถวนั้นส่องไฟฉายไปทางมูอัสพร้อมตะโกนให้คนอื่นๆที่อยู่ ณ ที่นั้นมาช่วยกันจับขโมย
"ห๊ะ!"(อะไรวะเนี่ย ทำไมจู่ๆคนถึงวิ่งมาทางเราล่ะ)มูอัสยืนดูผู้คนที่กำลังวิ่งเข้ามาหาตน
"หยุด!"มูอีสพยายามร่ายคาถานางฟ้าเพื่อหวังให้ผู้คนที่กำลังวิ่งกรูเข้ามาหยุดนิ่ง
คนแถวนั้นที่กำลังวิ่งอยู่ได้หยุดลง มูอัสเห็นดังนั้นก็ยิ้มอย่างพอใจเพราะคิดว่าตัวเองหยุดคนเหล่านั้นได้
"หยุดอะไรของเอ็งวะไอ้ขโมย!!" ทุกคนรีบวิ่งเข้าไปหามูอัสอีกรอบ
"อ้าว ใช้ไม่ได้หรอ อ้าก~" มูอัสตกใจพร้อกับรีบวิ่งหนีไป
"จับขโมยเร็วเข้า! มันหนีไปแล้วๆ!~"คนแถวนั้นรีบวิ่งตามมูอัสอย่างไม่ลดละ หวังจะจับให้ได้คาหนังคาเขา
มูอัสวิ่งไปหวังให้ชาวบ้านเหนื่อยแต่กลับมากันมาขึ้น
(นี่มันสถานการณ์บ้าอะไรเนี่ย!~ไม่ไหวแล้วนะ~)มูอัสพูดในใจพรางวิ่งไปด้วยความเหนื่อยล้า
จู่ๆมีมือปริศนาได้ดึงตัวมูอัสเข้าไปหลบในห้องของเขา
"อ๊าก~~!"มูอัสคิดว่าพวกชาวบ้านจับเขาได้แล้ว
มูอัสร้องอย่างสิ้นหวัง ก่อนจะถูกมือคนผู้นั้นปิดปากเอาไว้
"เงียบซะ ถ้าไม่อยากโดนจับได้"เสียงทุ้มสั่งให้มูอัสเงียบเสียงลง ก่อนจะออกไปนอกห้อง
"เกิดอะไรขึ้นครับ"เสียงทุ้มแกล้งถามชาวบ้านที่กำลังชุลมุนวิ่งตามหาโจร
"ไอ้หนุ่ม เอ็งเห็นใครวิ่งผ่านมาทางนี้บ้างมั้ย"ชาวบ้านคนหนึ่วถามหนุ่มเสียงทุ้มขึ้น
"ผมพึ่งออกมาจากห้องเองครับ ไม่ทันได้เห็นอะไร แต่ดูจากเสียงฝีเท้าแล้วน่าจะวิ่งผ่านหน้าบ้านผมไปนะครับ"เขาโกหกชาวบ้านพวกนั้นอย่างตั้งใจ เพื่อไม่ให้ใครสงสัย
"ทางนั้นๆ!"เมื่อเหล่าชาวบ้านได้ฟังดังนั้นจึงพากันรีบวิ่งไปตามทางที่หนุ่มเสียงทุ้มคนนั้นบอกอย่างเร่งรีบ
หนุ่มเสียงทุ้มเข้าไปในห้องของเขาที่มีมูอัสหลบซ่อนอยู่ข้างใน
"เจ้าเป็นใคร ทำไมถึงช่วยข้า"มูอัสถามชายหนุ่มตรงหน้าด้วยความสงสัย
...----------------...
ขออภัยในความไม่เป็นมืออาชีพนะ🙏🏻
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments