เมื่อมาถึงห้องอาหารเขาเห็นคนกลุ่มนึงยืนอยู่ไม่ห่างจากโต๊ะอาหาร เขากวาดตามองคนกลุ่มนั้นมีผู้ชายสองคนผู้หญิงสองคน
เมื่อคนกลุ่มนั้นเห็นเขาเดินเข้าไปพร้อมกับผู้ชายในชุดสูทพวกเขามองด้วยความตกตะลึง เขาไม่สูงนักใบหน้าที่ดูเหมือนในภาพวาดดวงตาสีดำสนิท แม้เขาจะไม่ยิ้มก็ไม่ได้ทำให้เขาสวยน้อยลงเลยแม้แต่นิดเดียว กลับทำให้เขาดูมีเสน่ห์เพราะความเย็นชานั้น
หลังจากที่พวกเขาเงียบไปชั่วครู่ก็ได้ยินเสียงของพ่อบ้านดังขึ้น
"พวกคุณจะทานอาหารเลยมั้ยครับ คุณทำให้คุณหนูของเรารอนาน"
สิ้นเสียงพูดทุกคนหลุดออกจากภวังแล้วรีบเดินไปนั่งที่โต๊ะ ถึงพวกเขาจะนั่งแต่พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะเหลือบจามองหรวนหรวนเป็นพักๆตะลึงในความสวยของเขา บางคนรู้สึกอิดฉาในความสวยนั้น บางคนหลงไหล
เมื่อเห็นว่าทุกคนนั่งแล้วเขาจึงได้นั่งลงจากนั้นพ่อบ้านจึงเสริฟอาหารเช้า อาหารน่าตาน่ากินตั้งอยู่บนโต๊ะที่รายล้อมไปด้วยผู้เล่น พวกเขามองหน้ากันแล้วเริ่มทานอาหาร หลังจากทานเสร็จหรวนหรวนเห็นผู้เล่นมองมาทางเขาเป็นแนวเดียว เขามองกลับด้วยความสงสัย
แต่เมื่อเขากำลังจะถามคนในกลุ่มนั้นจึงพูดว่า
"มันไม่สะดวกเท่าไหร่ที่จะให้คนอื่นมาได้ยินด้วย"
เขาพูดพร้อมหันไปมองชายในชุดสูทข้างหลังของหรวนหรวน
หรวนหรวนมองตามชายคนนั้นก่อนที่จะบอกให้ชายในชุดสูทออกไปรอช้างนอก ชายคนนั้นตอบรับด้วยเสียงราบเรียบเหมือนหุ่นยนหรือเอไอ
"ครับ คุณหนู" เขาค้อมตัวเล็กน้อยแล้วเดินออกไป
เขาเห็นชายคนนั้นเดินออกไปแล้วจึงหันไปหาชายอีกคน ส่งสายตาถามว่ามีอะไรจะพูด อีกฝ่ายเห็นแบบนั้นจึงพูดว่า
"นายคงจะเห็นจดหมายแล้ว ถ้าเราไม่ร่วมมือกันแล้วเราจะรอดได้ยังไง นายว่างั้นมั้ย?"
หรวนหรวนไม่ได้ตอบอะไรมองหน้าชายคนนั้นเงียบๆ เขาคิดว่าชายคนนั้นพูดมีเหตุผลเขาจึงไม่ได้ปฏิเสธ เขาคิดเสร็จจึงพูดด้วยน้ำเสียงเรียบว่า
"ได้ แล้วจะเริ่มจากตรงไหน"
พวกเขามองหน้ากันก่อนที่จะพูดว่า
"นายได้บทที่สำคัญในด่านนี้ทุกอย่างจะราบรื่น"
พูดจบพวกเขาก็หันมองหรวนหรวนแล้วจ้องมองอีกฝ่ายเงียบๆ จ้องอยู่นานเขาเห็นอีกฝ่ายไม่ตอบเหงื่อเย็นผุดขึ้นบนกรอบหน้าของพวกเขาหรวนหรวนมองหน้าพวกเขาก่อนจะพูด....
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 4
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
Mabel
รักเรื่องนี้มากกก แอดเขียนสุดยอดจริงๆ
2025-04-30
0