จุดเริ่มต้นของเราจากเพื่อนเป็นแฟน

เสียงกริ่งโรงเรียนดังขึ้นพร้อมกับเสียงพูดคุยจอแจของนักเรียนในชั้น บาสนั่งเงียบๆ อยู่ที่โต๊ะของตัวเองในมุมห้อง เขาเป็นคนไม่ค่อยพูดนัก ไม่ได้หยิ่ง แต่ก็ไม่ใช่คนที่เข้าหาคนอื่นง่ายๆ

"ไอ้บอล มึงย้ายมานั่งตรงนี้ละกัน" เสียงครูพูดขึ้น ก่อนจะชี้ไปที่เก้าอี้ข้างบาส

บอล หนุ่มร่าเริงขี้เล่นเดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้มกวนๆ เขาทิ้งตัวลงนั่งข้างบาสแล้วหันมาหยอก "เฮ้ย นายชื่อบาสใช่ปะ?"

บาสเหลือบมองก่อนตอบสั้นๆ "อืม"

"ฉันบอลนะ ฝากตัวด้วย"

"อืม"

บอลขมวดคิ้ว "เฮ้ย นายพูดแค่นี้เหรอ?"

บาสหันมามอง "แล้วจะให้พูดอะไรล่ะ?"

"ก็แบบ…ยินดีที่ได้รู้จักไรเงี้ย"

บาสหัวเราะเบาๆ "อืม ยินดีที่ได้รู้จัก"

บอลยิ้มกว้าง "เออ แบบนี้ค่อยน่าคุยหน่อย!"

จากคนรู้จัก...เป็นเพื่อนสนิท

ตั้งแต่วันนั้น บอลก็พยายามเข้าหาบาสเสมอ ชวนคุย ชวนไปกินข้าว แกล้งนิดๆ หน่อยๆ เวลาบาสทำหน้าตึงๆ บอลก็จะตีแขนแล้วบอกให้เลิกเครียด

"เฮ้ยบาส ไปกินหมูกระทะกัน!"

"ไม่มีเงิน"

"เดี๋ยวฉันเลี้ยง!"

"แน่ใจ?"

"แน่ดิ! แต่รอบหน้าตานายต้องเลี้ยงบ้างนะ!"

บาสส่ายหัวขำๆ บอลเป็นคนง่ายๆ ติดจะขี้แกล้ง แต่ก็จริงใจที่สุด ตั้งแต่นั้นมาพวกเขาก็กลายเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากขึ้น

เมื่อเพื่อนเริ่มรู้สึกพิเศษกว่าที่คิด

วันหนึ่ง หลังจากซ้อมกีฬาสี บอลเดินไปซื้อโค้กเย็นๆ สองกระป๋อง ก่อนจะยื่นให้บาสที่นั่งพิงกำแพงอยู่

"เอ้า กินหน่อย"

"อืม…ขอบใจ"

บาสรับไปแล้วเปิดกระป๋องดื่มช้าๆ บอลมองบาสเงียบๆ หัวใจเริ่มเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ

เขารู้สึกว่าความรู้สึกที่มีให้บาสมันเกินคำว่าเพื่อน

"บาส…"

"หืม?"

"ถ้าคนเราดันชอบเพื่อนตัวเอง มันแปลกไหมวะ?"

บาสหันมามอง บอลหน้าแดงนิดๆ "ทำไมถามแบบนั้น?"

"ก็…ถามเฉยๆ" บอลยิ้มแห้งๆ แต่ใจเต้นแรงมาก

บาสเงียบไปครู่หนึ่งก่อนตอบ "สำหรับฉัน…มันไม่แปลกหรอก"

บอลเผลอยิ้ม "จริงดิ?"

บาสพยักหน้า ก่อนยกกระป๋องขึ้นจิบแล้วพูดเบาๆ

"เพราะฉันเอง…ก็ชอบเพื่อนของฉันเหมือนกัน"

บอลตาโต "เฮ้ย ใครวะ?"

บาสเหลือบมองแล้วตอบเรียบๆ "นายไง"

บอลนิ่งไปสามวินาที ก่อนจะหน้าแดงก่ำแล้วหัวเราะออกมา "ไอ้บ้า! ทำไมไม่บอกเร็วกว่านี้!"

บาสหัวเราะเบาๆ "ก็คิดว่านายไม่ได้ชอบฉันแบบนั้น"

"โอ๊ยยย ฉันก็ชอบนายไง! เป็นแฟนกันเลยมั้ย!"

บาสยิ้มบางๆ "อืม"

"จริงดิ?! นี่ฉันขอเป็นแฟนแบบนี้เลยเหรอ?"

บาสพยักหน้า "ก็นายพูดเองไม่ใช่หรือไง"

บอลยิ้มกว้างจนตาหยี ก่อนจะคว้ามือบาสมากุมไว้ "งั้นวันนี้ไปเดตกันเลย!"

บาสหัวเราะ "ใจเย็น นายเพิ่งขอฉันเป็นแฟนเมื่อกี้เองนะ"

"แต่ฉันอยากเป็นแฟนที่ดีตั้งแต่วันแรกไง!"

บาสยิ้ม ก่อนจะบีบมือบอลเบาๆ "งั้นไปกันเถอะ"

...มือที่จับแล้วไม่ปล่อย...

ปกติบอลเป็นคนขี้เล่น ชอบแกล้งชอบแหย่บาสอยู่แล้ว แต่ตอนนี้เขามีสิทธิ์จับมือบาสได้แบบถูกต้อง บอลเลยหาโอกาสจับมือบาสบ่อยขึ้น

"บาส ไปโรงอาหารกัน" บอลพูดพร้อมคว้ามือบาสแล้วเดินไปทันที

"เดี๋ยวบอล คนมองอยู่…" บาสพูดเสียงเบา แต่ก็ไม่ได้ดึงมือออก

"ก็ให้มองไปสิ! หวงเหรอ?" บอลหันมายิ้มกวน

บาสถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะกระชับมือกลับ "ไม่ได้หวง…แต่เขิน"

บอลยิ้มกว้าง หัวใจเต้นแรง "เฮ้ย… นายพูดแบบนี้ฉันก็เขินนะ"

"ก็นายเล่นจับมือฉันทุกวัน…"

"ก็มือมันนุ่มนี่นา ไม่จับได้ไง!"

บาสหน้าแดง "พูดมากน่า"

... เดตแรกแบบไม่ตั้งใจ...

หลังเลิกเรียน บอลลากบาสไปที่ห้างเพราะอยากกินไอศกรีม พอไปถึงบอลก็ทำตัวเหมือนเป็นเดตแรกของพวกเขา

"นายจะกินรสอะไร?"

"ช็อกโกแลต"

"เอาแบบโคนหรือถ้วย?"

"โคน"

"แล้วจะให้ฉันป้อนมั้ย?"

บาสเงียบไปสามวิ ก่อนตอบ "จะลองดูมั้ยล่ะ?"

บอลหน้าเหวอ "เฮ้ยย จริงดิ!"

บาสหัวเราะแล้วกัดไอศกรีมคำใหญ่ "ล้อเล่นน่า"

"โธ่! ฉันนึกว่าจะได้โมเมนต์แบบแฟนในซีรีส์ซะอีก!"

บาสยิ้มขำ "เดี๋ยววันหลังค่อยป้อน"

บอลอ้าปากค้าง "โอ๊ย! บาส! นายไม่ควรพูดอะไรแบบนี้นะ ฉันจะละลายแล้ว!"

...แฟนกันแล้วก็ต้องมีรูปคู่...

วันหนึ่งขณะเดินกลับบ้าน บอลหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายเซลฟี่คู่กับบาส

"บาส มองกล้องหน่อยดิ"

"ทำไมต้องถ่าย?"

"ก็เราเป็นแฟนกันแล้วไง ไม่มีรูปคู่ได้ไง"

บาสถอนหายใจ "เออๆ ถ่ายก็ถ่าย"

บอลยกกล้องขึ้นถ่าย แต่พอเช็คภาพก็ต้องขมวดคิ้ว "เฮ้ย ทำไมหน้านายเรียบเฉยแบบนี้ล่ะ?"

"ก็นี่หน้าปกติ"

"ไม่ได้! ถ่ายใหม่ ยิ้มหน่อย"

บาสถอนหายใจอีกรอบก่อนจะยิ้มบางๆ

บอลกดถ่ายแล้วดูรูป "โอเค แบบนี้ค่อยดีหน่อย"

จากนั้นบอลก็เปลี่ยนเป็นวอลเปเปอร์โทรศัพท์ทันที "โอเค รูปนี้ต้องอยู่กับฉันตลอดเวลา"

บาสมองแล้วยิ้มบางๆ "แล้วแต่เลย"

"บาส… อย่ามาทำหน้าหล่อใส่ฉันนักได้มั้ย ฉันใจไม่ดีนะ"

บาสหัวเราะเบาๆ ก่อนจะยื่นมือไปขยี้หัวบอล "เด็กขี้อ้อน"

บอลหน้าแดง "โอ๊ยย ฉันรักนายจริงๆ นะ!"

บาสนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนตอบเบาๆ "ฉันก็เหมือนกัน"

บอลเบิกตากว้างก่อนจะพุ่งเข้าไปกอดบาส "โอ๊ย เขินโว้ยยย!"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***