รอยแผลเป็นแห่งรักแท้ (ตอนจบ)

...****************...

...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...

...****************...

แสงแดดอ่อนๆ สาดส่องลงบนใบหน้าของไททัน เขาตื่นขึ้นมาในห้องพักที่คุ้นเคย ร่างกายยังคงเจ็บปวด แต่ใจกลับรู้สึกสงบ ราวกับได้ปลดปล่อยภาระหนักอึ้งออกไปแล้ว เขาหันไปมองฮันเตอร์ ที่นอนหลับอยู่ข้างๆ ใบหน้าของเพื่อนเต็มไปด้วยรอยเหนื่อยล้า แต่ก็แฝงไปด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน

ฮันเตอร์ค่อยๆ ลืมตาขึ้น เห็นไททัน เขายิ้มบางๆ

"ตื่นแล้วเหรอ" ฮันเตอร์พูด น้ำเสียงอ่อนโยน

"อืม" ไททันตอบ เขาลุกขึ้นนั่ง ร่างกายยังคงเจ็บปวด แต่เขารู้สึกว่ามันไม่สำคัญเท่ากับความรู้สึกสงบในใจ

"เราทำได้แล้วนะ" ฮันเตอร์พูด "เราแก้แค้นให้เรย์ได้แล้ว"

ไททันพยักหน้า เขามองไปที่หน้าต่าง เห็นแสงแดดส่องสว่าง ราวกับสัญญาณแห่งการเริ่มต้นใหม่

"แต่เรย์..." ไททันพูด น้ำเสียงเศร้าสร้อย

"เรย์...เขาคงภูมิใจในตัวเรา" ฮันเตอร์พูด "เขาคงดีใจที่เรารักษาสัญญาได้"

ไททันเงียบไป เขาคิดถึงเรย์ คิดถึงรอยยิ้ม และความอบอุ่น ที่เขาเคยได้รับ จากเรย์

"ฉัน...ฉันคิดถึงเขา" ไททันพูด น้ำตาไหลอาบแก้ม

ฮันเตอร์เข้าไปกอดไททัน เขาปลอบโยนเพื่อน ด้วยความรัก และความเข้าใจ

"ฉันรู้ เราทุกคนก็คิดถึงเขา" ฮันเตอร์พูด "แต่เราต้องเข้มแข็ง เราต้องก้าวต่อไป"

ไททันพยักหน้า เขาเช็ดน้ำตา และลุกขึ้นยืน

"เราต้องทำอะไรสักอย่าง เพื่อระลึกถึงเรย์" ไททันพูด

"ใช่ เราต้องทำ" ฮันเตอร์ตอบ "เราจะสร้างศาลาระลึก เพื่อระลึกถึงเรย์ และเพื่อเป็นสัญลักษณ์แห่งความรัก และความทรงจำ"

ไททันและฮันเตอร์ เริ่มวางแผนการสร้างศาลาระลึก พวกเขาขอความช่วยเหลือจากเพื่อนๆ และคนในชุมชน ทุกคนร่วมมือกัน ด้วยความรัก และความเคารพ ต่อเรย์

ศาลาระลึก ถูกสร้างขึ้น อย่างสวยงาม และสง่างาม มันเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยความรัก และความทรงจำ ของเรย์

ไททันและฮันเตอร์ มักจะมาที่ศาลาระลึก เพื่อระลึกถึงเรย์ พวกเขาเล่าเรื่องราว และความทรงจำ เกี่ยวกับเรย์ ให้กับคนอื่นๆ ฟัง

เวลาผ่านไป หลายปีผ่านไป ไททันและฮันเตอร์ ได้สร้างครอบครัว และใช้ชีวิตอย่างมีความสุข พวกเขายังคงมาที่ศาลาระลึก เพื่อระลึกถึงเรย์ และเพื่อเป็นสัญลักษณ์แห่งความรัก และความทรงจำ

รอยแผลเป็น บนร่างกาย ของไททัน และฮันเตอร์ เป็นเครื่องเตือนใจ ถึงความเจ็บปวด และความสูญเสีย แต่ในขณะเดียวกัน มันก็เป็นเครื่องเตือนใจ ถึงความรัก และความทรงจำ ที่พวกเขามีร่วมกัน และเป็นเครื่องเตือนใจ ถึงความรักแท้ ที่ไม่มีวันจางหาย

ฉากสุดท้าย: ไททันและฮันเตอร์ยืนอยู่ที่ศาลาระลึก มองดูพระอาทิตย์ตกดิน พวกเขากุมมือกันแน่น ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม และความสุข รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความรัก และความทรงจำ ที่สวยงาม รอยยิ้มที่แสดงให้เห็นว่า แม้ความเจ็บปวด และความสูญเสีย จะทำให้พวกเขา มีรอยแผลเป็น แต่ความรักแท้ ก็จะทำให้พวกเขา ก้าวข้าม และใช้ชีวิตต่อไป อย่างมีความสุข

...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...

...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...

...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...

...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***