การจุติใหม่ของจักรพรรดิแห่งจันทรา
#1
เมื่อสรรพสิ่งล้วนหมุนเวียนและแปรผัน
ทุกสิ่งทุกอย่างก็ต้องเปลี่ยนไปตามกาลเวลา
รวมถึงเหล่าทวยเทพด้วยเช่นกัน
เพียงแต่ว่า แค่ลงไปจุติใหม่ เพื่อทำภารกิจบางอย่างเท่านั้น
"การจุติใหม่ของจักรพรรดิแห่งจันทรา"
จักรพรรดิแห่งพงไพร จักรพรรดิแห่งจันทรา และ จักรพรรดิแห่งสุริยัน
เป็นเทพสูงสุด
โดยมีผู้นำสูงสุดคือ จักรพรรดิแห่งเหล่าทวยเทพ หรือก็คือสิ่งที่เรียกกันว่า "พระเจ้า"
จันทรา และ สุริยัน ทั้งคู่เป็นพี่น้องกันมาอย่างช้านาน และไม่เคยแยกจากกันไปไหน
สุริยัน จับมือของ จันทรา และคุกเข่าลง
สุริยัน ผู้เป็นน้องสาบานกับ จันทรา ผู้เป็นพี่ ว่า จะปกป้อง รัก ดูแล ซื่อสัตย์ และ จะไม่มีวันทำร้ายท่าน ไม่ว่าจะชาติไหน หรือแม้แต่ความทรงจำจะเลือนหายไป
จันทรา ผู้เป็นพี่สาบานกับ สุริยัน ผู้เป็นน้อง ว่า จะช่วยเหลือ รัก อยู่ด้วยกัน ดูแล และปกป้อง แม้จะต้องสละชีวิตเพื่อช่วยเธอก็ตาม
จนกระทั่ง ในวันนี้ ทั้ง2จะต้องแยกจากกัน เพื่อลงไปจุติ
จันทรา บอกลากับ สุริยัน สุริยันยิ้มให้จันทรา
จันทรา กลายเป็น แสงดาวสีฟ้า ส่วน สุริยัน กลายเป็น แสงดาวสีแดง
ทั้งคู่ถูกแยกไปเกิดคนละโลกา
แสงดาวสีฟ้าส่องผ่านและล่วงหล่นไปตามท้องฟ้าในยามราตรี
แสงจากดวงอาทิตย์ส่องกระทบกับร่างๆ ร่างหนึ่งที่หลับอยู่ท่ามกลางทางของ คนเดิน รถม้า และ รถของพ่อค้า
ร่างกายนั้นเต็มไปด้วยบาดแผลและรอยพกช้ำ
ในขณะนั้นรถม้าคันหนึ่งที่เดินทางผ่านมาทางนี้ ก็ต้องหยุดลงกระทันหัน คนในรถม้าเดินลงมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น
เอสเทล(แกรนด์ดยุก)
อะไรเนี่ย.....บาดแผลและรอยพกช้ำนี่......//นั่งลงพร้อมกับมองดูร่างๆนั้น
เอสเทล แอน อิมเพอร่าสไตรค์ แกรนด์ดยุกแห่งตระกูล อิมเพอร่าสไตรค์ ที่รู้จักกันในนามของ ตระกูล พยัคฆ์ขาว
รินเทล(ร่างจุติ)
อึก....อื้ม....//ครางในลำคอเบาๆก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้น
รินเทล จักรพรรดิแห่งจันทรา ร่างจุติ
เอสเทล(แกรนด์ดยุก)
เป็นยังไงบ้าง....
รินเทล(ร่างจุติ)
....//ลุกขึ้นนั่ง
รินเทล(ร่างจุติ)
//มองเอสเทลสักพักก่อนจะล้มลงไปนอนต่อ
เอสเทล(แกรนด์ดยุก)
//มองรินเทลพร้อมกับเอื้อมมือไปปัดปอยผมที่หล่นลงมาตรงใบหน้า
เอสเทล(แกรนด์ดยุก)
(รู้สึกแปลกๆกับเด็กคนนี้แฮะ.....)
เอสเทล(แกรนด์ดยุก)
ข้าจะพาเขากลับไปด้วย......//อุ้มรินเทลขึ้นมาก่อนจะเดินไปที่รถม้า แล้วเดินขึ้นรถม้าไป
ทหารที่เห็นอย่างนั้นก็งงงวย แต่ก็เดินทางต่อ
ณ ที่คฤหาสน์พยัคฆ์ขาว ภายในห้องนอนที่เอสเทลให้คนรับใช้จัดเตรียมเอาไว้
รินเทล(ร่างจุติ)
อื้ม~//บิดขี้เกียจก่อนจะค่อยๆลืมตาตื่น
เอสเทล(แกรนด์ดยุก)
ตื่นแล้วหรอ.....//มอง
รินเทล(ร่างจุติ)
ฮึ่ย!!!//ตกใจพร้อมกับลุกขึ้นนั่ง
รินเทล(ร่างจุติ)
(ที่ไหนเนี่ย เมื่อกี้ยังอยู่ที่ตรงนั้นอยู่เลย)//มองรอบๆห้อง
เอสเทล(แกรนด์ดยุก)
ไม่ต้องตกใจ....ที่นี่คือคฤหาสน์ของฉันเอง....และห้องนี้คือห้องที่ฉันให้คนรับใช้จัดเตรียมไว้ให้เธอ....
รินเทล(ร่างจุติ)
อ...อ๋อ....//สำรวจร่างกายตัวเอง
รินเทล(ร่างจุติ)
(ผ้าพันแผลเต็มไปหมดเลย เจ้าของร่างนี้โดนอะไรมาเนี่ย....)
เอสเทล(แกรนด์ดยุก)
แผลและรอยพกช้ำเหล่านั้น....ไปโดนอะไรมา....
รินเทล(ร่างจุติ)
อืม....ไม่รู้สิ.....ข้าจำไม่ได้.....
เอสเทล(แกรนด์ดยุก)
(ความจำเสื่อมงั้นหรอ....)
เอสเทล(แกรนด์ดยุก)
แล้วนี่ชื่ออะไร....พอจะจำชื่อตัวเองได้รึป่าว....
รินเทล(ร่างจุติ)
อ่า...ข้าชื่อ ริน
เอสเทล(แกรนด์ดยุก)
รินสินะ....
*รินเทล ย่อชื่อตัวเองให้เหลือเพียงแค่ ริน*
รินเทล(ร่างจุติ)
แล้วท่านล่ะ....
เอสเทล(แกรนด์ดยุก)
เอสเทล....
รินเทล(ร่างจุติ)
เอสเทล....
เอสเทล(แกรนด์ดยุก)
//พยักหน้า
เอสเทล(แกรนด์ดยุก)
//เดินไปนั่งตรงขอบเตียง
เอสเทล(แกรนด์ดยุก)
ฉันขออนุญาตสั่งนะ....
รินเทล(ร่างจุติ)
สั่งหรอ...อ...อื้ม.....
เอสเทล(แกรนด์ดยุก)
ต่อจากนี้....เธอจะอยู่ในฐานะน้องชายของฉัน....และฉัน....ก็คือพี่ชายของเธอ....
รินเทล(ร่างจุติ)
น้องชายหรอ....!?
เอสเทล(แกรนด์ดยุก)
ว่ายังไง....
รินเทล(ร่างจุติ)
อื้ม....ก็ได้.....ท่านพี่....
เอสเทล(แกรนด์ดยุก)
//ยิ้มอ่อนๆ
รินเทลตกลงที่จะเป็นน้องชายของเอสเทล
ต่อไปจะเป็นยังไงกันนะ~
_______________________
รอตอนต่อไป ---->
________________
Comments