อย่ารบกวนเวลาพักผ่อน 2 ย้ายบ้าน/ตึกทลาย

ริอัน

ใช่แล้ว

ริอัน

นายได้ฟังข่าวมั้ย

ริอัน

เห็นว่ามีคนหายตัวอย่างไม่ทราบสาเหตุ

ริอัน

ฉันได้ยินแบบนั้นแล้ว

ริอัน

ก็กลัวว่าคนต่อไปจะเป็นฉัน // เปิดหลังรถ

ริอัน

แล้วนายล่ะ // วางกระเป๋าลงหลังรถ

ริอัน

ทำไมเงียบ // หันไปมอง

ริอันหันไปเห็นมอนชิออนกำลังยืนมองอะไรสักอย่างอยู่ พร้อมกับยืนเท้าสะเอว

มอนชิออน

// มองเห็นคนกำลังยิงกันตาย

ริอัน

นาย // เดินมา+แตะเสื้อ.ม.ช.อ.

ริอัน

ไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ

มอนชิออน

ถ้าอยากรอดก็ไปทางอื่น // เดินหันกลับไป

ริอัน

รอดอะไร // เดินตามไป

มอนชิออน

// เก็บกระเป๋าลงหลังรถ+ปิดหลังรถลง

ริอัน

ขอบใจมากนะ // ยื่นเงินวอนให้.ม.ช.อ.

มอนชิออน

ฉันไม่สนของพรรค์นี้ // เดินผ่าน.ร.อ.ไป

ริอัน

ช่วยฟรีหรอกเหรอ // มองตาม

잠

2 วันต่อมา

คนประกาศข่าว" เมื่อไม่นานมานี้มีการยิงกันตายเป็นขโยงค่ะ เนื่องจากมีปากเสียงกันและยัง... "

มอนชิออน

// ปิดทีวี

มอนชิออน

พวกมนุษย์ช่างมีปัญหาเยอะซะจริง

เสียงทุบกำแพงได้ดังขึ้น

มอนชิออน

// เดินออกไปดู

มอนชิออน

// มองลงไปข้างล่าง

มนุษย์ชาย

// กำลังทุบกำแพง

มอนชิออน

ทำอะไรของนาย

มนุษย์ชาย

อ่าว ไหนเจ้าของที่นี่บอกว่าไม่มีคนอยู่ไง // หยุดทุบ

มนุษย์ชาย

ทำไมคุณถึงยังอยู่ข้างในนั้น

มอนชิออน

นี่บ้านฉัน

ที่จริงที่นี่เป็นตึก แต่มอนชิออนชอบเรียกว่าบ้าน

มอนชิออน

ใครให้ทุบ

มนุษย์ชาย

ก็เจ้าของที่นี่นั่นแหละ

มนุษย์ชาย

ไม่รู้เป็นอะไร

มนุษย์ชาย

อยู่ ๆ ก็ให้กำจัดที่นี่ // เกาหัว.ต.อ.

มอนชิออน

// มองซ้าย-ขวา

มอนชิออน

ไม่มีคนอยู่จริง ๆ

มอนชิออน

รออยู่ตรงนั้นแหละ

มอนชิออน

ฉันมีเรื่องต้องเคลียร์ // เดินไป

มนุษย์ชาย

อ่อ

มอนชิออน

ตอนนี้เจ้าของอยู่ไหน // เดินมา

มนุษย์ชาย

(มาเร็วเกิ๊น..)

มนุษย์ชาย

เจ้าของไปต่างประเทศแล้ว

มอนชิออน

นายทำที่นี่พังไม่ได้ หือ... // หันไปมอง

ตึกได้ทลายลงมาจนกลายเป็นเศษซาก

มนุษย์ชาย

เหมือนว่าจะไม่ทันแล้ว // มองเศษซาก

มอนชิออน

มนุษย์ช่างโสมม // กำมือแน่น+คิ้วขมวดเข้าหากัน

มนุษย์ชาย

คุณว่าอะไรนะ // หันไปมอง.ม.ช.อ.

มอนชิออน

ออกไปให้หมด

มนุษย์ชาย

ทุกคนแยกย้าย! // เดินออกไป

มอนชิออน

โสมมยิ่ง // นั่งยอง ๆ+มองเศษซาก

잠

5 สัปดาห์ต่อมา

มอนชิออน

// ทาสี

มอนชิออน

// เก็บ

มอนชิออนเดินห่างออกมาไกลประมาณนึง และมองบ้านที่ตนได้สร้างขึ้นมาใหม่จากเศษซากที่พังลงมาเหล่านั้น

มอนชิออน

นายก็เก่งใช่ย่อย // พูดกับ.ต.อ.+ยิ้มอย่างภาคภูมิใจ

잠

[ ขอให้ประชาชนทุกคนมารวมตัวกันที่สนามฟุตบอล เพื่อปรึกษาหารือกัน เรื่องของการทำร้ายร่างกายและหาวิธีแก้ :ข้อความจากท่านคิม: ]

มอนชิออน

มีวิธีแก้แล้วจะทำอะไรได้ // เผากระดาษทิ้ง

ซา~ซา~

เสียงของฝนได้ตกลงมา

มอนชิออน

แบบนี้สิ

มอนชิออน

ที่ฉันต้องการ // นอนบนเตียง+ปิดตาลง

12 นาทีต่อมา

ฝนได้ตกหนักขึ้น

มนุษย์" แย่จริงเลย ฝนตกหนักขนาดนี้จะไปโรงเรียนยังไงไหว "

มนุษย์" เฮ้อ~ ฝนตกนานซะจริง "

มนุษย์หญิง" เมื่อไหร่ฝนจะหยุดน้า~ "

1 ชั่วโมงต่อมา

มอนชิออน

ฮึ่ยยา // ยก.ต.อ.ขึ้นจากเตียง

มอนชิออน

หลับสบายจริง ๆ // พอใจ+ยิ้ม

มอนชิออน

ฝนยังตกอยู่เลย // มองออกไปด้านนอก

잠

มอนชิออน

ไม่มีเสียงรบกวน // เดินท่ามกลางฝน

มอนชิออน

ไร้ซึ่งมนุษย์

มอนชิออน

นี่แหละที่ฉันต้องการ // ยิ้มกว้าง

มนุษย์หญิง

ออมม่า! ใครน่ะ! // เด็กน้อย

มนุษย์หญิง

ยิ้มน่ากลัวมากเลยค่ะ! // ชี้.ม.ช.อ.

มนุษย์หญิง

ไม่เห็นอะไรทั้งนั้นนะ! // รีบอุ้มเข้าบ้าน

มอนชิออน

// ไม่สนใจ+กำลังอินกับฝนและความสงบ

😴โปรดติดตามตอนต่อไป😴

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ