"โรงเรียนยังไงล่ะ"
"โรงเรียนหรือครับ"
"ใช่ โรงเรียนเป็นสถานที่ที่ไว้ฝึกสอนเยาวชนให้มีประสิทธิภาพในสังคม ทั้งด้านความรู้และการเข้าสังคม
ถ้าเอ็งไปเรียนที่นั่น เอ็งไม่เพียงแต่จะได้ความรู้และทักษะแล้ว เอ็งจะได้รู้จักเพื่อนในวัยเดียวกับเอ็งด้วย"
"แล้ว...โรงเรียนที่ว่านั่น อยู่ที่ไหนหรือครับ"
"สุดขอบสวรรค์ทางทิศตะวันตก พรุ่งนี้ตื่นเช้าหน่อยล่ะ ข้าจะพาเอ็งไปสมัครเรียน ระหว่างนี้ก็ลองไปคุยกับคนอื่นๆดูแล้วกัน"
//หลังจากนั้นผมก็ลองไปคุยสร้างความสัมพันธ์กับคนอื่นๆ แต่ก็ล้มเหลวยันตกเย็น ผมจึงตัดสินใจกลับขึ้นห้องไปนอนพักเพื่อเก็บแรงไปวันพรุ่งนี้
.
.
.
(วันต่อมา เวลา 8:30 น.)
.
.
.
"เอาล่ะ ถึงแล้วโรงเรียนที่ข้าว่า"
(นี่น่ะเหรอ...โรงเรียน...)
"เอาล่ะ ไปคุยกับผอ.กัน"
//อาจารย์พาผมไปหาผอ.เพื่อสมัครเข้าเรียนที่นี่
ตอนแรกเขาดูเหมือนจะไม่รับผม แต่หลังจากที่อาจารย์ Shiruka เกลี้ยกล่อมไปสักพัก เขาก็รับผม แต่...
"ครับ...เอาเป็นว่า เราจะรับเด็กคนนี้เข้าเรียนที่นี่ไว้ก่อน แต่เด็กคนนี้ต้องมีทักษะความรู้เบื้องต้นมาบ้างถึงจะเข้าเรียนได้ ซึ่งเราจะมีการทดสอบในสัปดาห์หน้า หากเด็กคนนี้ไม่ผ่านการทดสอบ เราจึงคงต้องตัดสิทธิ์ในการเข้าเรียนที่นี่"
(อะไรนะ!?!?...)
"โอเค ถือว่าเราตกลงกันแล้วนะ อย่าผิดคำสัญญาล่ะ ไปกันเถอะ Undray"
(เดี๋ยว!!...)
//หลังจากนั้นเราก็เดินกลับสำนัก และในระหว่างเดินกลับ ผมก็ต้องพบกับเป้าหมายใหม่
"เดี๋ยวสิอาจารย์ มันมีการทดสอบอะไรอย่างงี้ด้วยเหรอ แถมมีเวลาให้แค่เนี้ย!?"
"มันต้องมีอยู่แล้ว โรงเรียนก็มีเกณฑ์ของเขา เพื่อคัดเด็กที่พร้อมจะเรียนรู้จริงๆ ส่วนเรื่องเวลานั้นจริงๆเขามีเวลาให้ประมาณ 2 เดือน แต่เอ็งมาในช่วงสัปดาห์สุดท้ายพอดีน่ะ"
(.........)
"เอาเถอะ ช่วยไม่ได้ เอ้า...เอาเงินไปซื้อหนังสือซะ ทักษะพื้นฐานชั้นมัธยม เล่มสีส้มนะ เล่มเดียวจบครบทุกองค์ประกอบ"
"แล้วร้านหนังสือที่ว่านี่ อยู่ไหนหรือครับ"
"ในเมือง ร้านตรงข้ามซอกตึกที่เอ็งเข้าไปติดตอนแรกน่ะ จำได้มั้ย ร้านนั่นแหละ"
(ซอกตึก...ใช่ จำได้ดีเลยแหละ)
"เอาล่ะ ข้ากลับสำนักก่อนแล้วกัน เอ็งซื้อหนังสือเสร็จแล้วก็รีบกลับล่ะ"
"ครับ..."
(คนอะไรโคตรแปลก)
//เป้าหมายต่อไป ร้านหนังสือ
.
.
.
//ระหว่างที่กำลังเข้าเมือง ผมสัมผัสได้ถึงสายตาจำนวนมากที่จับจ้องมาที่ตัวผม ด้วยความรังเกียจ ผมทำอะไรไม่ได้นอกจากเดินไปเรื่อยๆจนถึงร้านหนังสือ
//ณ ร้านหนังสือ เมืองสวรรค์
กริ๊ง กริ๊ง...
//เสียงกระดิ่งมาพร้อมกับการเปิดประตู
"สวัสดีครับ อ้าว! ว่าไงหนุ่ม"
//ทันทีที่ได้ยินเสียงและเห็นใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเขา ผมรู้ได้ทันที ว่าเขาไม่ได้รังเกียจผมเลยแม้แต่นิดเดียว
"มาซื้อหนังสืออะไรเหรอ บอกลุงได้นะ ลุงบอกที่อยู่ให้"
"เอ่อ...ผมมาซื้อหนังสือ ทักษะพื้นฐานมัธยมน่ะครับ"
"อ้อ เล่มนั้นอยู่ตรงบล็อกสอง ชั้นสี่ตรงนั้นน่ะ"
//ผมเดินไปหยิบหนังสือ มันเป็นหนังสือสีส้มขนาดใหญ่ หนาประมาณ 500 หน้า และเดินไปจ่ายเงิน
"สุดยอดเลยนะ ไม่คิดไม่ฝันว่าจะมีปีศาจเป็นลูกค้าน่ะ... 249 เหรียญ นะ"
//ผมจ่ายเงินไปและเขาก็เริ่มพูดกับผม
"ไม่อยากเชื่อเลยนะ ว่าคนพวกนั้นจะทำกับเธอขนาดนี้"
"ครับ?"
"ถึงเธอจะเป็นปีศาจแต่กลับไม่ทำร้ายพวกนั้น แต่พวกนั้นก็ยังไล่ทำร้ายเธออยู่ ยังไงลุงก็ขอโทษแทนพวกนั้นแล้วกันนะ"
"เอ่อ...ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมก็พอจะเข้าใจอยู่"
"ให้มันได้อย่างนี้สิ เธอกับชั้น...พวกเราเคยเป็นเพื่อนกันแท้ๆ"
"อะไรหรือครับ?"
"อ่าา...ไม่มีอะไรหรอก อย่าใส่ใจเลย"
(หมายความว่ายังไง...พวกเราเคยเป็นเพื่อนกัน)
.
.
.
"เธอชื่ออะไรล่ะ"
"Undray ครับ"
"ลุงดีใจนะ ที่ยังมีปีศาจที่พูดคุยกับลุงอยู่"
(พูดแบบนั้นอีกแล้ว ลุงคนนี้รู้อะไรบางอย่างที่เรายังไม่รู้
ตอนนี้มีคำถามมากมายที่อยากจะถามลุง แต่เอาไว้ก่อนดีกว่า)
"แล้วร้านหนังสือนี่ ไม่ค่อยมีลูกค้าหรือครับ"
"ไม่หรอก ลูกค้าของลุงส่วนใหญ่มักจะมาในช่วงเย็นน่ะ
เอาล่ะ สายมากแล้ว รีบกลับล่ะ เดี๋ยวโดนอาจารย์ว่าลุงไม่รู้ด้วยนะ"
"ครับ เอ่อ...ขอบคุณสำหรับหนังสือนะครับ"
"คนที่ต้องขอบคุณคือลุงต่างหาก"
//ขณะที่กำลังเดินออกจากร้าน ผมก็พูดบางอย่างออกไปโดยไม่ได้ตั้งใจ
"แล้วจะมาใหม่นะครับ"
//ลุงเขายิ้มให้ผม และผมก็เดินออกมา
(ความรู้สึกนี่มันอะไรกัน รู้สึกอบอุ่น และสบายใจ จนความกลัวหายไปเลย นี่น่ะเหรอ ความสัมพันธ์)
//และผมก็สามารถสร้างความสัมพันธ์กับชาวสวรรค์ได้แล้ว 1 คน
.
.
.
//หลังจากกลับสำนัก ผมก็เริ่มอ่านหนังสือทันที
ตั้งแต่ช่วงเที่ยงวัน จนถึงเที่ยงคืน ผมอ่านหนังสือไปแล้ว 102 หน้า เหลือประมาณ 400 หน้า
//ผ่านไปหนึ่งวัน ผมได้สร้างตารางชีวิตในแต่ละวันขึ้นมา เพื่อสร้างระเบียบวินัยให้แก่ตนเอง
โดยแต่ละวันก็จะมี
(6:30) ตื่นนอน ,คาดิโอ
(8:30) ออกกำลังกายส่วนขาและแขน
(9:45) แช่น้ำร้อนพักผ่อนร่างกาย
(10:00) อ่านหนังสือเรียน
(22:30) เข้านอน
(6:30) ตื่นนอน ,คาดิโอ
(8:30) ออกกำลังกายไหล่และหลัง
(9:45) แช่น้ำร้อนพักผ่อนร่างกาย
(10:00) อ่านหนังสือเรียน
(22:30) เข้านอน
(6:30) ตื่นนอน ,คาดิโอ
(8:30) ออกกำลังกายหน้าท้อง
(9:45) แช่น้ำร้อนพักผ่อนร่างกาย
(10:00) อ่านหนังสือเรียน
(22:30) เข้านอน
(6:30) ตื่นนอน ,คาดิโอ
(8:30) ออกกำลังกายส่วนขาและแขน
(9:45) แช่น้ำร้อนพักผ่อนร่างกาย
(10:00) อ่านหนังสือเรียน
(22:30) เข้านอน
(6:30) ตื่นนอน ,คาดิโอ
(8:30) ออกกำลังกายไหล่และหลัง
(9:45) แช่น้ำร้อนพักผ่อนร่างกาย
(10:00) อ่านหนังสือเรียน
(22:30) เข้านอน
(6:30) ตื่นนอน ,คาดิโอ
(8:30) ออกกำลังกายหน้าท้อง
(9:45) แช่น้ำร้อนพักผ่อนร่างกาย
(10:00) อ่านหนังสือเรียน
(22:30) เข้านอน
7. (Free Day)
1 สัปดาห์ผ่านไป ถึงวันทดสอบ
(มาถึงวันนี้จนได้นะ วันที่จะเริ่มต้น-)
"เฮ้ย!!!...เพื่อน ผิวนายโคตรเฟี้ยวเลยว่ะ เป็นปีศาจเหรอ เท่จาดดด...เห้ย Thiar ดูดิ ผิวอย่างเท่!!!"
"......."
(...............................................ห้ะ........วดฟ)
//พวกคนที่เข้ามาทักผมมีประมาณ 2 คน
คนหนึ่งเป็นคนที่พูดมากและค่อนข้างปากเสีย แต่งตัวไม่ค่อยเรียบร้อย
ส่วนอีกคนเป็นคนเงียบๆ แต่งตัวดูดีและดูสูงศักดิ์ แล้วตอนนี้เขาก็ยืนงงไม่ต่างจากผม
(คนอะไรวะ แปลกฉิบหาย)
//หลังจากเข้าห้องสอบเขาก็ยังไม่หยุดพูด
"เอ้อ Thiar ชั้นลืมปากกาน่ะ ยืมหน่อยดิ"
//พูดมากซะแม้แต่ครูผู้คุมสอบยังปวดหัว
"เอาหล่ะ ผู้เข้าสอบทุกคน ข้อสอบจะมีทั้งหมด 5 วิชา ซึ่งเป็นวิชาสามัญทั้งหมด แต่ละวิชามีคะแนนเต็มอยู่ที่ 100 คะแนน และเวลา 2 ชั่วโมง เกณฑ์การผ่านจะอยู่ที่ 80% ของคะแนนทั้งหมดนะ ดังนั้น..."
(อะไรนะ!!! ชาวสวรรค์เขามาตรฐานสูงจังวะ!!)
//และในขณะที่ผมกำลังตกตะลึงกับเกณฑ์การผ่านนั้น ก็มีเสียงๆหนึ่งลั่นออกมาอย่างดัง
"80% เองเหรอวะ!!! ดูถูกผมไปหน่อยมั้ยจารย์!!! คนอย่างผมน่ะ 90%ขึ้น สบายๆ"
"พอได้แล้ว Rob!!! เลิกส่งเสียงรบกวนคนอื่นได้แล้ว ถ้าเธอทำได้ขนาดนั้นจริง เธอก็เงียบๆแล้วทำซะ ถ้าเธอทำไม่ได้เหมือนที่พูด ชั้นจะตัดสิทธิ์การเข้าเรียนที่นี่ของเธออย่างถาวร"
"ค้าบบบ...ตามบัญชาครับ ท่านผู้เจริญ~ ;>"
//รู้สึกเหมือนสมองผมจะเริ่มออกหูแล้วนะ
(อะไรวะเนี่ยยย!!! กูอยู่ที่ไหนเนี่ย!)
//ผมตบหน้าตัวเองเพื่อเรียกสติ
(พอๆ ไม่ต้องสนใจมัน เราไม่ได้อ่านหนังสืออดหลับอดนอนมาอาทิตย์หนึ่งเพื่อมานั่งสมองไหลนะ)
( 8:30 น.)
"เริ่มทำข้อสอบได้!!"
//สิ้นเสียง ทุกคนต่างตั้งใจทำข้อสอบของตนเอง บรรยากาศเต็มไปด้วยความเงียบ และเสียงหาวของใครบางคน
.
.
.
( 12:30 น.)
//หลังจากการสอบผ่านไป 2 วิชา ก็ถึงเวลาพักผ่อน โดยทางโรงเรียนจะเป็นผู้จัดเตรียมอาหารกลางวันมาให้ และมีเวลาพูดคุยกับคนอื่น 1 ชั่วโมง เป็นโอกาสดีที่จะสร้างความสัมพันธ์กับคนอื่น
"เฮ้...นายคนนั้นน่ะ ใช่นายนั่นแหละ ที่ชั้นทักไปตอนเช้าน่ะ จำชั้นได้ป่าว"
//แต่ดูเหมือนว่า ผมไม่น่าจะเป็นฝ่ายทักนะ
.
.
.
To be continue...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 8
Comments
Hakim Bohiran
รอคอยและติดตามผลงานของคุณตลอดไป 📚
2025-04-03
1