บ้านสายไหม - ตอนที่ 4 – “ใครอยู่บนชั้นสอง?”

ตอนที่ 4 – “ใครอยู่บนชั้นสอง?” 👀🔦

📱 แชทกลุ่ม: “สายล่าท้าผี 202X”

📱 (ไฟดับลงอีกครั้ง… ความเงียบแปลกประหลาดเข้าปกคลุมทั่วบ้าน มีเพียงเสียงลมหายใจของพวกเขาที่ดังสะท้อนก้องในห้องมืด พวกเขารู้… พวกเขาไม่ได้อยู่คนเดียว

📱 (เสียงฝีเท้าหนักๆ ดังมาจากบันไดชั้นสอง… มันไม่ใช่เสียงของใครในกลุ่มแน่นอน เพราะพวกเขายังคงยืนกันอยู่ในห้องโถงด้านล่าง ทุกคนต่างชะงัก… หัวใจเต้นแรง… ไม่มีใครกล้าขยับแม้แต่นิดเดียว)

📱 (“แต๊ก… แต๊ก… แต๊ก…”)

📱 (เสียงฝีเท้าไม่ได้รีบร้อน… แต่มันค่อยๆ ก้าวลงมา… อย่างจงใจ… อย่างมั่นใจ… ราวกับ ‘มัน’ รู้ว่าพวกเขากำลังรออยู่ด้านล่าง)

กอล์ฟ

ใคร… ใครอยู่ข้างบนวะ!?!? 😨💬

บีม

มึงถามจริงเหรอ… กูว่าแม่งไม่ใช่คนแน่ๆ… 💀

เมย์

มึงได้ยินเสียงนั้นมั้ย? เหมือนมันกำลังหัวเราะ… 😰

อาร์ต

อย่าหันหลัง… กูรู้สึกเหมือนมีคนมองเราอยู่… 👁️

📱 (ทันใดนั้น… โทรศัพท์ของทุกคนสั่นพร้อมกัน! พวกเขารีบมองหน้าจอ และพบว่า… มีข้อความใหม่ในแชทกลุ่ม! ทั้งที่ไม่มีใครพิมพ์!!!)

เงาดำ (????)

📱“ขึ้นมาหากูสิ…”

📱 (ข้อความสั้นๆ แต่มันทำให้ขนลุกไปทั้งตัว ทุกคนกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก กอล์ฟกำโทรศัพท์แน่น หัวใจเต้นแรง เขาค่อยๆ เงยหน้ามองขึ้นไปบนบันได… และแล้ว… แสงไฟจากมือถือของเขาก็กะพริบ… ก่อนจะส่องให้เห็น ‘บางสิ่ง’ ยืนอยู่ตรงหัวบันได)

📱 (มันเป็นเงาดำสูงชะลูด… ตาแดงฉาน… รอยยิ้มกว้างผิดธรรมชาติ… มัน ‘มองลงมา’ หาเขา… และขยับศีรษะช้าๆ เหมือนกำลัง ‘พิจารณา’ พวกเขาทีละคน)

กอล์ฟ

เหี้ยแล้ว… มันอยู่ตรงนั้น!!!! 😱📱

เมย์

กูไม่กล้าหันไปดู… แต่มึงแน่ใจนะ… ว่ามันมี ‘แค่ตัวเดียว’? 😨

บีม

เชี่ย!! หมายความว่าไงวะ!?

อาร์ต

กูว่าเราแม่งไม่ควรอยู่ตรงนี้… ออกไปให้เร็วที่สุด!!!

📱 (แต่ก่อนที่พวกเขาจะได้ขยับ… เสียงจากบันไดกลับ ‘เร่งเร็วขึ้น’ เหมือนมีอะไรบางอย่างพุ่งลงมา!!!)

📱 (“ตึก! ตึก! ตึก!”)

📱 (บีมไม่รอช้า เขาคว้าตัวเมย์และกระชากให้ถอยหลัง กอล์ฟและอาร์ตรีบตามไป ทุกคนพุ่งไปที่ประตูทางออก แต่—มันยังคงล็อก! ไม่มีทางออก! พวกเขากำลังติดอยู่ที่นี่จริงๆ!!!)

บีม

แม่ง!!! ทำไมประตูไม่เปิด!!! 🚪🔒

กอล์ฟ

แม่งจะลงมาแล้ว!!!

เมย์

ไปที่ห้องข้างๆ ก่อน!!!

📱 (ทุกคนไม่มีทางเลือก พวกเขาวิ่งเข้าไปในห้องข้างๆ และปิดประตูดัง ‘ปัง!’ ก่อนจะรีบเอาเฟอร์นิเจอร์มากั้นไว้ ทุกคนหอบหนัก ใจเต้นแทบหลุดออกมา)

📱 (แต่ภายในห้องนั้น… กลับมีบางอย่างรอพวกเขาอยู่แล้ว)

📱 (ผนังห้องเต็มไปด้วย ‘ข้อความ’ ที่ถูกขีดเขียนด้วยลายมืออันบิดเบี้ยว ราวกับถูกเขียนด้วยความหวาดกลัวสุดขีด คำเดียวที่ปรากฏเต็มไปหมดคือ… “หนีไม่ได้”… “พวกมันเห็นมึงแล้ว”… “อย่าหันหลัง”… และข้อความสุดท้ายที่ดูใหม่กว่าทุกอัน… “พวกมึงเป็นรายต่อไป”)

อาร์ต

กูว่าเราไม่ได้เป็นคนแรกที่มาติดที่นี่… 😱📖

บีม

แต่มึงดูรอยหมึกดิ… มันยังใหม่อยู่… เหมือนเพิ่งเขียน…

เมย์

กูไม่คิดว่าคนที่เขียนพวกนี้… ยังอยู่ที่นี่… 😨

📱 (ทันใดนั้น!!! ประตูที่พวกเขาปิดไว้เริ่ม ‘ขยับ’ เอง… มีเสียงเหมือนมีบางอย่างขูดไปกับไม้ เสียงกรีดร้องแผ่วเบาดังลอดผ่านร่องประตูออกมา… เหมือนมีบางสิ่งกำลังพยายาม ‘เข้ามา’)

📱 (“แกร่ก… แกร่ก… แกร่ก…”)

กอล์ฟ

แม่งพยายามเข้ามา!!! 😱💀

บีม

ทำไงดีวะ!?!?

เมย์

หาทางออกทางหน้าต่างเร็ว!!!

📱 (ทุกคนรีบวิ่งไปที่หน้าต่าง แต่เมื่อพวกเขาดึงผ้าม่านออก… สิ่งที่พวกเขาเห็นทำให้ต้องชะงัก!!!)

📱 (นอกหน้าต่าง… ไม่ใช่สวน ไม่ใช่ถนน… แต่มันเป็น ‘ผนัง’ ที่เต็มไปด้วยเงาดำเคลื่อนไหวไปมา… เหมือนมี ‘บางสิ่ง’ กำลังเฝ้ามองพวกเขาจากอีกด้านหนึ่ง)

📱 (และข้อความสุดท้ายก็เด้งขึ้นมาในแชทกลุ่มอีกครั้ง…)

เงาดำ (????)

📱“อย่าคิดว่าจะหนีออกไป… พวกมึง…เป็นของที่นี่แล้ว“