หลังจากวันนั้นเขาเองก็เป็นเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาแกล้งจำไม่ได้รึเขาลืมจริงๆก็ไม่รู้ ว่าวันนั้นก็เป็นวันเกิดของเธอเหมือนกัน ไม่มีของขวัญ ไม่มีคำอวยพไม่มีอะไรเลย คิดไปผ่านทำอาหารไปด้วย "พี่เมฆ กำลังจะไปไหนหรอคะ หนูทำข้าวเช้าเสร็จแล้ว เดียวใส่จานให้นะคะ"เธอพูดขึ้นในขณะที่เหนือเมฆแฟนหนุ่มของเธอแต่งตัวเสร็จแล้ว เหมือนกำลังจะออกมาไปทำเธอจึงพูดขึ้นมาก่อนที่เขาจะเดินออกไปจากบ้าน
"วันนี้ฉันไม่กินข้าวเช้า ฉันรีบ"เขาพูดเสร็จก็กำลังเดินออกไป แต่เขาก็หยุดลงแล้วหันกลับมามองเธอแล้วพูดว่า "วันนี้ฉันไม่กลับบ้าน ไม่ต้องรอ" "พี่ไปไหนหรอค่ะ"เธอถมกลับไป "ฉัน...ต้องไปงานเลื้ยง เธอไม่ต้องรอฉัน"เธอพยักหน้าตอบแทนการพูด
เขาเห็นดังนั้นจึงได้เดินออกไปทิ้งให้เธอยืนอยู่ตรงนั้น มันก็เหมือนอย่างเคยเขาไม่เคยให้ฉันไปงานเลื้ยง แม้กระทั่งไปบริษัทของเขาเธอเองก็ยังไม่ให้ไปหาเลย เธอเคยไปหาเขาที่บริษัทอยู่ครั้งหนึ่งพอเขารู้เขาก็ไม่พอใจที่เธอไปหาเขา แม้จะเปิดตัวให้เพื่อนของเขารู้เขายังไม่ทำเลย เธอเหมือนคนที่มีสถานะเป็นแค่แฟนลับๆของเขา มากกว่าแฟนจริงๆของเขาเสียอีก
เธอทำได้แค่หวังว่าตัวเธอจะได้หัวใจของเขาบาง แค่เศษเสี้ยวก็ยังดีระหว่างที่เธอกำลังคิดอะไรเพลินอยู่ก็ได้มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา เธอได้หยิบมันขึ้นมาแล้วกดรับสาย ก็ได้มีเสียงของผู้หญิงดังขึ้นมาจากปลายสาย "ฮัลโหลแก ทำอะไรอยู่จ๊ะสาว" "ฉันเพิ่งทำอาหรเสร็จจ๊ะ เธอล่ะอุ่น" ปลายสายคือเพื่อนรักของเธอเอง อบอุ่นเป็นคนที่รู้เรื่องของฉันกับพี่เมฆ เธอมักจะปรึกษาเรื่องความรักเป็นออบอุ่นเสมอ "ก็ไม่ได้ทำอะไรนะแก ตอนนี้ฉันโคตรเหงา" "อ๋อ ไปเที่ยวด้วยกันไหม" เธอถามออกไปเพราะเธอเองก็เหงาเหมือนกัน" "ไปดิ แล้วพี่เมฆเขาจะไม่ว่าอะไรใช่ไหม" เธอถามออก เพราะถึงปัญหาเรื่องความรักของทั้งสองคนนี้ดี "ไม่ต้องหว่ง พี่เขาไปทำงานแล้วนะ แล้วคืนนี้พี่เขาก็มีงนเลื้ยงนะ" "แล้วทำไมพี่เขาถึงไม่พาแกไปถึงอย่างไงแกกับเขาก็เป็นแฟนกันนะ" เธอถามออกไป เพราะนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เพื่อนของเธอโดนแบบนี้มาตลอดตั้งแต่คบกันมา
\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=\=
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments