ตอนที่#1 จุดเริ่ม ต้นเรื่องราว

ผม โซระ เด็กหนุ่มบ้านๆหน้าตาไม่ได้ดีอะไรมาก

ผมมักถูก รังแกอยู่บ่อยๆ เพราะ ผมเป็นคนตัวเล็ก

ตอนนี้ผม อยู่ ชั้น ม.5 และวันนี้

วันที่ 11 ม.ค 2024 เป็นวันที่ เรื่องราวพวก นี้เกิด ขึ้นกับผม

" โซระตื่นได้ จะสายแล้วน่ะ"

เสียงแม่หรอ "อึก" นี้มัน

กี่โมงแล้ว เนี้ย ปวดหัว จังแฮะ ไม่น่าเล่นเกมดึกเลย

เสียงนาฬิกา 'ดังขึ้น'

" ติ๊ดๆ"

"ติ๊ดๆ"

หนวกหู ชะมัด นี้มัน 7:30 แล้วหรอเนี้ย ซวย ล่ะไง

บ้าเอ้ย วันนี้นัด กับ มิโยะจังไว้ด้วย สิ ว่าจะเดินไปด้วยกัน

"ผมไปก่อนนะครับแม่"

"อ้าวไม่กินข้าวหรอลูก"

"ผมสายล่ะแม่ไปก่อนนะค้าบบ"

โถ่ ไปสายจนได้ อ๊ะ นั้น มิโยะจังหนิ คุยกับใครอยู่อ่ะ นั้นมัน ซาโตะ คนที่ชอบ รังแกชั้น ตอนอยู่ ในชั้น เรียน หนิ

ซาโตะ เขา นั้น ทั้งตัวใหญ่ กว่าคนอื่นๆทั่วไปมาก

หน้าตาก็ระดับ Top ของ โรงเรียน ถ้าเขาชอบ มิโยะจัง ล่ะก็ ฉันคง จะสู้ ไม่ได้แน่

เลิกคิดเรื่องพวกนี้เถอะ อย่างอื่นไป ทักทาย มิโยะ ก่อนล่ะ กัน

"ไงมิโยะ สบายดีไหม ฮ่าฮ่า"

อึก นี้ ฉัน พูดอะไร ไปเนี่ย บ้า เอ้ยย น่าอายชะมัด

" อ่า โซระคุง นี้ ว่าไง "

เธอตอบ ฉันด้วยแฮะ ดีจัง สู้ๆ เขาน่ะ โซระ นายทำได้ แข็ง ใจ เข้าไว้

"คือ ...ว่า มิโยะ อยาก จะเดินไปกับฉันมั้ย"

ขณะ ที่ฉันพูดออกไป ก็มี เสียง ขำดังลั่น ออกมา

"ฮ่า ฮ่าฮ่า ฮ่า .. เอาจริงดิ หมอนี้ กล้าชวน มิโยะ ต่อหน้าฉันเลย หรอว่ะห้ะ ...นี้ๆ มิโยะ รู้จักหมอนี้ ด้วยหรอ "

"อ่ะ..อืม"

อะไรของ ไอ่บ้านั้น ว่ะ มัน หัวเราะเยาะ ฉันหรอ

คิดว่า ตัวใหญ่ แล้วคนอื่น เขาจะกลัว รึไง ฟ่ะ 'ฉันตอบออกไปแบบมั่น ใจ'

" ใช่แล้วจะทำไม "

นี้ฉัน ทำบ้า อะไร ไปว่ะเนี้ย กล้าตอบ กลับ ซาโตะ แบบนี้ แย่ล่ะ ฉัน ตายแน่ ทำไงดีๆ

ทันใด นั้น มิโยะ ก็พูดออกมา พวกนาย หยุดตี กันได้แล้ว ตอนนี้ สาย แล้ว รีบ วิ่งไปกันเถอะ เร็ว เข้า

จริงสิ ลืม เลย ว่าสายแล้ว

ฉันกับ มิโยะ และ ซาโตะ ก็รีบ วิ่ง ไปโรงเรียน ให้ทัน แต่ ยังดี ที่พวก เราไปทัน พอถึง โรงเรียน มิโยะ ก็ขอตัว ไปเข้า ห้องเรียน ส่วน ซาโตะ นั้นเหมือน จะลืมเรื่องที่ ฉัน พูดก่อนหน้า นี้ ไป

เฮ้อ เกือบล่ะไง ถ้าไม่มี มิโยะ ล่ะก็ ฉันน่าจะ ตายตรงนั้น แน่ นอน เอาเถอะ เราก็ไป เข้าชั้นเรียน ดีกว่า

ฉันกำลังเดิน เข้าไปในชั้น เรียน ขณะ ที่ฉัน เปิดประตู ก็มีถัง ขยะ ตกใส่ ตัว ฉัน รู้ได้ทันที่เลยว่า นี้คือ ฝีมือ ของ ซาโตะ และพอฉัน หันไป ทาง เขา เขา เอาแต่เล่น โทรศัพท์

โดยไม่สน..ใจฉันเลย พวก ลูกกระจ๊อก ของ ซาโตะ ต่าง หัว เราะเยาะ ฉัน ฉัน รวบรวม ความกล้า เดิน ไปหาเขา แล้ว บอกให้

เขา ขอโทษ ฉัน แต่ เขา เอาแต่เล่น โทรศัพท์

ไม่สน ใจฉัน แม้แต่นิด มันทำ ไห้ฉัน โกรธ

แต่ฉันก็ ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ เก็บ ขยะ ที่อยู่บนพื้น ไปทิ้ง และ ไปนั้ง ที่ของ ตัวเอง คาบ แรกได้เริ่ม

สอน ขึ้น ฉันถูก พวก ลูกน้อง ซาโตะ กวน ต่างๆ น่าๆ แต่ฉัน ก็อดทน ไว้ได้

จนถึง พักเที่ยง ทุกคน ก็ไป รับอาหาร ตามปกติ

แต่ที่ ไม่ปกติคือ พวก ลูกน้องซาโตะ นั้น มานั้ง ล้อมฉัน ไว้

ส่วน ซาโตะ ก็ไปนั้งกับ มิโยะ

เจ็บ ใจชะมัด ไอ่บ้า นั้นมันนั้งข้างๆ มิโยะ แทนที่จะเป็น ฉันแท้ๆ

ฉันกับ มิโยะ รู้จักกันมานานแล้ว ตั้งแต่พวกเราเด็กๆ บ้านมิโยะ กับฉัน ใกล้ กันมาก เอาเป็นว่าบ้าน ข้างๆ กัน ล่ะกัน ตอนเด็กๆ นั้นมิโยะ เป็นพวก ขี้แย ฉันมักปลอบ เธออยู่บ่อยๆ นั้นมันทำให้ฉัน รู้ตัว ว่าฉัน อยากปกป้อง เธอ

"เห้ยๆ..เหม่ออะไรอยู่ ว่ะ โซระกินข้าวเสร็จ มาหาดีเราที่ ห้องน้ำด้วย ถ้า แกไม่มาล่ะก็ คงรู้ นะว่าจะเกิดอะไรขึ้น "

ไอ่เจ้า ชิน มันคิด ว่าตัวเอง ใหญ่โต มาจากไหนว่ะ ทั้งที่ เป็น ลูกน้อง ของ ซาโตะ แท้ๆ

ฉัน ลุกออก ไปหา พวกมัน ที่ห้องน้ำทันที่ หลัง กินข้าวเสร็จ

"มาแล้วว่ะๆ"

"ฮ่าๆ ..กูชนะ โว้ย กูบอก แล้วมันจะมา "

"มานี้สิ โซระ "

พอฉัน เดินเข้าไปไกล ชินก็ ต่อย ที่ท้องฉัน ทันที

อึก เจ็บ เจ็บ ชะมัด นี้มันอะไรเนี้ย บ้าเอ้ย

พวกมัน รุมทำร้าย ฉัน ต่างๆน่าๆ ทั้ง เตะ ต่อย ดึงผม รุกกระทืบฉัน

"หู้วว ..สะใจชิบหาย เลยว่ะ "

"ไว้เจอกัน น่ะไอ่กระจอก"

พอพวกมัน ทำร้ายฉันเสร็จ ก็ออกไป ทันที่

บ้า บ้า บ้า ฉันไม่มี ทาง ให้อภัย พวกมัน แน่ เพราะไอ่ ซาโตะ มันสั่ง มา ไอ่พวกนี้ ถึงมากระทืบ ฉัน แก 'ซาโตะ'

จบ ตอนที่#1

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***