บทที่1.1 แสงสว่างในเงามืดในจิตใจและเธอที่มอบความกล้าให้ฉัน

Aiko ช่วยพยุ่ง Masato นอนลงบนโซฟา "Masato นายพักผ่อนก่อนนะ เดี๋ยวฉันไปทำข้าวต้มให้"

"ขอบคุณนะ Aiko" Masato หลับตาลง Aiko เดินเข้าไปในครัว เธอเริ่มทำข้าวต้ม พลางฮัมเพลงเบาๆ Masato นอนฟังเสียง Aiko ทำอาหาร เขารู้สึกอบอุ่นใจ "มีครอบครัวที่อบอุ่นแบบนี้ คงจะดีสินะ" เขาพึมพำกับตัวเอง Aiko ที่ได้ยิน Masato พูด ก็ยิ้มออกมา "งั้นเรามาเป็นครอบครัวเดียวกันไหม?" เธอพูดด้วยน้ำเสียงล้อเล่นแต่แอบหวังอยู่นิดๆ "อย่ามาพูดบ้าๆ" Masato พูด ก่อนจะหลับไป

"นั้นสินะ..." Aiko พึมพำกับตัวเองเบาๆ "แต่ฉันไม่ยอมแพ้หรอกนะ" เธอมุ่งมั่นที่จะทำลายกำแพงหัวใจของ Masato ให้ได้ หลังจากทำข้าวต้มเสร็จ Aiko ก็ยกถ้วยข้าวต้มร้อนๆ มาวางบนโต๊ะ เธอนั่งลงข้างๆ Masato แล้วค่อยๆ ประคองศีรษะของเขาขึ้นมาวางบนตัก

เวลาผ่านไป Masato ค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมา ภาพแรกที่เขาเห็นคือใบหน้าของ Aiko ที่กำลังก้มลงมองเขาด้วยรอยยิ้ม Masato สะดุ้งเล็กน้อยเมื่อรู้ตัวว่ากำลังนอนหนุนตัก Aiko อยู่ ใบหน้าของเขาเริ่มแดงก่ำด้วยความเขินอาย "อะ... เอ่อ..." Masato พยายามจะลุกขึ้น แต่ Aiko ก็ช่วยพยุงเขาไว้ด้วยรอยยิ้ม

Masato ที่ทำตัวไม่ถูกได้แต่หันหน้าหนี แต่ Aiko ก็ยิ่งได้ใจ เธอตักข้าวต้ม เป่าให้หายร้อน แล้วยื่นมาที่ปากของ Masato "อ้ามมมม" Aiko พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน Masato ที่เขินจนทำอะไรไม่ถูก จะลุกก็ลุกไม่ไหว จึงจำใจอ้าปากรับข้าวต้มจาก Aiko ด้วยความเขินอาย หลังจากกินข้าวต้มเสร็จ Aiko ก็เก็บถ้วยไปล้าง "Masato คุง" เธอพูดขึ้น "ขอกุญแจสำรองบ้านหน่อยได้ไหม? เผื่อเกิดอะไรขึ้น ฉันจะได้เข้ามาช่วยได้ทัน"

Masato ไม่อยากให้กุญแจ Aiko จึงแกล้งหลับ แต่ Aiko รู้ทัน เธอเดินมาข้างๆ Masato แล้วก้มลงกระซิบข้างหู

"ถ้าไม่ยอมให้ ฉันจะมาอยู่กินกับ Masato ตั้งแต่ตอนนี้เลยนะ"

Masato สะดุ้ง เขารู้ว่าถ้า Aiko ไปขอ Hajime กับ Hina ทั้งสองคนก็คงอนุญาต เขาจึงจำใจบอกที่ซ่อนกุญแจสำรองให้ Aiko

"อยู่ที่ชั้นวางหนังสือ ชั้นที่สอง ลิ้นชักขวาสุด"

Aiko ยิ้ม "เสร็จชั้นไปเรื่องหนึ่งละ" เธอพูดพึมพำกับตัวเอง แล้วเดินไปหยิบกุญแจ Masato ได้ยิน Aiko พูด แต่ก็ไม่เข้าใจความหมาย

Aiko เก็บกุญแจเสร็จ ก็ขอตัวกลับบ้าน เพราะใกล้จะสองทุ่มแล้ว

"ขอบคุณนะ Aiko" Masato กล่าวขอบคุณ

"ไม่เป็นไร Masato" Aiko ยิ้มให้ "ฝันดีนะ" Aiko ล็อกประตูบ้านให้ Masato ก่อนจะเดินกลับบ้าน Masato เดินเข้าห้องนอน ทิ้งตัวลงบนเตียง ทั้งที่ยังไม่ได้อาบน้ำ คุณหนู Aiko ที่เป็นถึงไอดอลของโรงเรียน ทำไมถึงได้..." Masato คิดในใจ "แต่ก็น่ารักดีนะ" เขายิ้มออกมา ก่อนจะหลับไป

แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องนอน ปลุก Masato ให้ตื่นจากนิทรา เขารู้สึกมึนหัวเล็กน้อย แต่ก็ดีขึ้นกว่าเมื่อวานมาก Masato ถอดเสื้อนอนออก แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ หลังจากอาบน้ำเสร็จ เขาก็ใส่กางเกง แต่ลืมหยิบเสื้อ จึงเดินออกมาจากห้องน้ำทั้งอย่างนั้น "อ๊ะ!" Masato ตกใจ เมื่อเห็น Aiko ยืนอยู่ที่หน้าห้องน้ำ Aiko ที่กำลังจะหันมา ก็เห็น Masato ยืนเปลือยท่อนบนอยู่ เธอรีบหลับตา และหันหน้าหนีด้วยความเขินอาย "อะ... อรุณสวัสดิ์ Masato คุง" Masato เพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองไม่ได้ใส่เสื้อ เขารีบวิ่งกลับเข้าไปในห้องน้ำ "ขอโทษ!"

Aiko ยืนหน้าแดงอยู่หน้าห้องน้ำ "Masato คุง หุ่นดีจัง..." เธอพึมพำกับตัวเอง "ถ้าได้จับจะ..." Aiko ส่ายหัว พยายามสลัดความคิดนั้นออกไป Masato ใส่เสื้อผ้าเสร็จ ก็เดินออกมาจากห้องน้ำ เขาเห็น Aiko ยืนหน้าแดง ทำท่าทางลุกลี้ลุกลน "Aiko เป็นอะไรรึเปล่า?" เขาถามด้วยความเป็นห่วง

ปะ... เปล่า" Aiko ตอบตะกุกตะกัก "มะ... มาทานข้าวกันเถอะ" เธอรีบเปลี่ยนเรื่อง Aiko จัดเตรียมอาหารเช้าไว้เรียบร้อยแล้ว เป็นข้าวหน้าแฮมเบิร์ก หน้าตาน่ารับประทาน

"ว้าว น่ากินจัง" Masato อุทาน

"ลองชิมสิ" Aiko ยิ้ม

Masato ตักข้าวเข้าปาก "อร่อยมาก!" เขาพูดด้วยความประหลาดใจ "Aiko ทำอาหารเก่งจัง"

Aiko ยิ้มแก้มปริ "ขอบคุณนะ"

หลังจากทานข้าวเสร็จ Aiko ก็เก็บจานไปล้าง เธอมอง Masato ที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่

"ทำไม Masato คุง ถึงได้เฉยชากับฉันจังนะ..." Aiko คิดในใจ

“ทั้งๆ ที่อยู่กับผู้หญิงตัวคนเดียวแบบนี้แท้ๆ" เธอทำแก้มป่อง

Aiko ตัดสินใจ เธอเดินเข้าไปนั่งข้างๆ Masato

Masato รู้สึกประหม่า เขาขยับตัวออกห่าง แต่ Aiko ก็คว้าแขนเขาไว้ "Aiko!" Masato ร้อง Aiko ดึง Masato ลงไปนอนบนโซฟา เธอนอนทับเขา แล้วเอาหัวซบลงบนอกของเขา Masato ทำตัวไม่ถูก "Aiko นี่เธอ..."

Aiko เงยหน้าขึ้นมอง Masato "ลูบหัวหน่อยสิ" เธอพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน Masato มอง Aiko ด้วยสายตาเอ็นดู เขาจำยอมลูบหัวเธอเบาๆ Aiko หลับตาพริ้ม ทันใดนั้น ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

"Aiko! Masato คุง!" เสียงของ Hajime ดังมาจากข้างนอก

Aiko รีบวิ่งออกไปเปิดประตู "คุณพ่อ!" Hajime เดินเข้ามาในบ้าน พร้อมกับรอยยิ้ม "สวัสดี Masato คุง เป็นไงบ้างร่างกายดีขึ้นรึยัง?"

"สวัสดีครับ" Masato ตอบ "ผมดีขึ้นมากแล้วครับ ขอบคุณที่เป็นห่วง" "ดีแล้วล่ะ" Hajime พยักหน้า "พ่อเห็น Aiko รีบร้อนจะมาดูแลนาย ก็เลยตามมาด้วย" เขาพูดติดตลก พลางมอง Aiko ที่หน้าแดงก่ำ

ทั้งสามคนเดินเข้าไปนั่งคุยกันที่ห้องนั่งเล่น

"Masato คุง ทำงานแล้วเหรอ?" Hajime ถามขึ้น Masato เล่าเรื่องความสามารถในการลงทุน การเช่าบ้านอยู่คนเดียว และเรื่องราวในอดีตที่ทำให้เขาต้องออกมาใช้ชีวิตด้วยตัวเองให้ Hajime ฟัง

Hajime ฟังอย่างตั้งใจ เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้น ก็มีเสียงกริ่งหน้าบ้านดังขึ้น "เดี๋ยวผมไปรับเองครับ" Masato อาสา เขาลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู

เมื่อ Masato ออกไป Hajime ก็หันไปมอง Aiko "Aiko พ่อถามจริงๆ นะ ลูกชอบ Masato คุง รึเปล่า?"

Aiko หน้าแดงก่ำ "คะ... คุณพ่อ!"

"บอกพ่อมาตรงๆ ลูกอยากคบกับเขาไหม?" Aiko ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าเบาๆ "ค่ะ"

"ถ้าเป็น Masato คุง พ่อเห็นด้วยนะ" Hajime พูดด้วยรอยยิ้ม "พยายามเข้านะลูก" Aiko ยิ้ม แล้วพยักหน้ารับ ทั้งสองคนลุกขึ้นเดินไปที่ประตู "จะกลับกันแล้วเหรอครับ?" Masato ถามด้วยท่าทางเสียดาย ใช่แล้วล่ะ Masato คุง" Hajime ตอบ "พ่อมีงานด่วน ไว้คราวหน้าจะมาคุยด้วยใหม่นะ"

"ครับ" Masato พยักหน้า Hajime โบกมือลา แล้วเดินออกจากบ้านไป Masato หันมามอง Aiko "Aiko เป็นอะไรรึเปล่า? หน้าแดงเชียว"

"ปะ... เปล่า" Aiko ตอบตะกุกตะกัก "ฉันแค่... เอ่อ..."

"คงโดนคุณพ่อถามอะไรเยอะแยะสินะ"

Masato พูด "ไม่ต้องกังวลไปหรอก"

Masato เดินไปที่ชั้นหนังสือ แล้วเลือกหนังสือขึ้นมาเล่มหนึ่ง

Aiko เดินตามมา แล้วกระซิบข้างหู Masato "Masato คุง คราวหน้า ขอนอนหนุนตักอีกได้ไหม?" Masato สะดุ้ง เขารู้สึกเหมือนมีลมหายใจอุ่นๆ รดที่ใบหู เขาคลานถอยหลังจนชิดกับชั้นหนังสือ "นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย..." Masato คิดในใจ เขามอง Aiko ที่นั่งยิ้มอยู่บนพื้น Aiko ยังคงเป็นไอดอลที่น่ารัก แต่ตอนนี้ เธอดูเจ้าเล่ห์ และมีความมั่นใจ มากกว่าที่เคย

Aiko เห็น Masato นั่งตัวเกร็ง หลับตาปี๋ ก็อดใจที่จะแกล้งต่อไม่ได้ เธอค่อยๆ ขยับเข้าไปใกล้ จนหน้าผากแทบจะชนกัน ลมหายใจอุ่นๆ ของ Aiko รดใบหน้าของ Masato ทำให้เขารู้สึกขนลุกซู่ หัวใจเต้นแรง

"Masato คุง..." Aiko เรียกชื่อเขาแผ่วเบา Masato ลืมตาขึ้น สบตากับ Aiko "คิดยังไงกับฉัน... ในตอนนี้?" Aiko ถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง

Masato มองลึกเข้าไปในดวงตาของ Aiko เขาเห็นความจริงใจ และความรู้สึกที่เธอพยายามจะสื่อออกมา

"Aiko..." Masato เอ่ยชื่อเธอ "ฉัน..." เขา ไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกของตัวเองในตอนนี้อย่างไรดี ตั้งแต่ Aiko เข้ามาในชีวิต โลกของเขาก็เปลี่ยนไป จากเด็กหนุ่มที่โดดเดี่ยว ไม่มีใครสนใจ กลายเป็นมีคนคอยห่วงใย ดูแล มอบความอบอุ่นให้ เขาซาบซึ้งในทุกสิ่งที่ Aiko ทำเพื่อเขา และเริ่มรู้สึกผูกพันกับเธอมากขึ้นเรื่อยๆ แต่... เขายังไม่แน่ใจว่าความรู้สึกนี้คืออะไรกันแน่

"ฉัน..." Masato พยายามจะพูดต่อ

Aiko ยิ้มให้ "ไม่ต้องรีบตอบก็ได้นะ Masato คุง ฉันจะรอ"

เธอลุกขึ้นยืน "ฉันกลับบ้านก่อนนะ" Masato มอง Aiko เดินออกจากบ้านไป เขายังคงสับสนกับความรู้สึกของตัวเอง

"ฉัน... คิดยังไงกับ Aiko กันแน่?" Masato พลิกตัวไปมาบนเตียง ความรู้สึกสับสน และคำถามมากมายวนเวียนอยู่ในหัว เขาไม่สามารถข่มตาหลับลงได้เลย ภาพของ Aiko ที่นั่งยิ้ม แก้มป่อง และคำพูดของเธอ

"ขอนอนหนุนตักอีกได้ไหม" ยังคงติดตา

"นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันเนี่ย?" Masato ถามตัวเอง เขาไม่เคยใกล้ชิดกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน ไม่เคยมีใครแสดงความรู้สึกดีๆ ให้แบบนี้

"Aiko... เธอคิดอะไรกับฉันกันแน่?" Masato ครุ่นคิด ความรู้สึกสับสน และความกังวล ทำให้ Masato นอนไม่หลับตลอดทั้งคืน

รุ่งเช้า Masato ตื่นขึ้นมาด้วยความอ่อนเพลีย แต่เขาก็ตัดสินใจไปโรงเรียน "ฉันไหว" Masato บอกกับตัวเอง พลางมองใบหน้าตัวเองในกระจก เขาแต่งตัว เสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงสแล็คสีดำ ดูเรียบร้อย Masato หวังว่าการไปโรงเรียนจะทำให้เขาเลิกคิดฟุ้งซ่าน "Masato คุง!" เสียงใสๆ ดังขึ้นจากหน้าบ้าน Masato เปิดประตูออกไป ก็พบกับ Aiko ที่ยืนยิ้ม พร้อมกับชุดนักเรียนน่ารัก "Aiko..." Masato แปลกใจ "เป็นไงบ้าง หายเวียนหัวรึยัง?" Aiko ถามด้วยความเป็นห่วง มือเล็กๆ เอื้อมมาแตะหน้าผาก Masato เบาๆ

"ฉันไม่เป็นไรแล้ว" Masato ตอบ "ไปโรงเรียนกันเถอะ"Masato พยายามจะเดินนำหน้า แต่ Aiko ก็คว้ามือเขาไว้ "เดี๋ยวก่อน!" Aiko ทำหน้ามุ่ย แก้มป่อง "นายยังไม่หายดีเลยนะ ให้ฉันช่วยพยุงหน่อย" "ไม่เป็นไร ฉันเดินเองได้" Masato ยืนยัน

"งั้นก็ได้" Aiko ยอมแพ้ "แต่ต้องเดินไปด้วยกันนะ"

Masato พยักหน้า ทั้งสองเดินเคียงข้างกัน แต่ Masato ก็ยังคงรักษาระยะห่าง Aiko เหลือบมอง Masato "ทำไมนายต้องเดินห่างฉันจังเลยล่ะ?"

Masato ไม่ตอบ เขาได้แต่ก้มหน้า "หรือว่า... นายรังเกียจฉัน?" Aiko ถามต่อ น้ำเสียงเริ่มสั่นเครือ Masato สะดุ้ง "เปล่านะ!" เขาเงยหน้าขึ้นมอง Aiko "ฉันแค่... ไม่ชิน" "ไม่ชิน?" Aiko มอง Masato ด้วยสายตาสงสัย

Masato ถอนหายใจ "ฉันแค่... ไม่ชิน ที่อยู่ใกล้ผู้หญิง" เขาไม่เคยมีเพื่อนผู้หญิงมาก่อน ยิ่งเป็นคนที่สวย และโด่งดังแบบ Aiko ยิ่งทำให้เขารู้สึกประหม่า Aiko ยิ้ม

"ไม่ต้องกังวลไปหรอก Masato คุง ฉันไม่ใช่ผู้หญิงน่ากลัวสักหน่อย" Masato ยิ้มบางๆ

เมื่อมาถึงโรงเรียน ก็มีเสียงซุบซิบดังขึ้นรอบตัว

"นั่นไง ไอ้คนขี้แพ้"

"ได้ข่าวว่า ไปสู้กับพวก รุ่นพี่ แล้วแพ้ราบคาบเลยนี่"

"ฮ่าๆๆ จริงเหรอ? อ่อนจัง"

Masato กำหมัดแน่น ความรู้สึกหดหู่ และจิตใจอันดำมืดกลับมาอีกครั้ง Aiko เห็นท่าทางของ Masato ก็รู้สึกสงสาร เธออยากเป็นความสุข เป็นที่พึ่งทางใจให้กับเขา

"Masato คุง..." Aiko เรียกชื่อเขาเบาๆ Masato เงยหน้าขึ้นมอง Aiko "ไม่ต้องสนใจพวกนั้นหรอกนะ" Aiko พูดด้วยรอยยิ้ม "ฉันอยู่ข้างๆ นายเสมอ" Masato รู้สึกอบอุ่นใจ แม้คำพูดของ Aiko จะไม่ได้ทำให้เสียงซุบซิบหายไป แต่เขาก็รู้สึกดีขึ้น ที่อย่างน้อยก็มีเธออยู่เคียงข้าง

เสียงออดดังขึ้น เป็นสัญญาณเริ่มต้นคาบเรียนศิลปะ นักเรียนทุกคนต่างจับคู่กัน Aiko เดินเข้ามาหา Masato ที่นั่งอยู่คนเดียว

"Masato คุง เรามาจับคู่กันไหม?" Aiko ถามด้วยรอยยิ้ม Masato ที่ไม่มีใครคบอยู่แล้ว จึงพยักหน้ารับ

"นายอยากวาดรูปอะไร?" Aiko ถาม

"แล้วแต่เธอเลย" Masato ตอบ

Aiko หยิบดินสอขึ้นมา แล้วเริ่มวาดรูป Masato แอบมอง Aiko วาดรูป เขาเห็นเธอวาดรูปเขาออกมาเป็นเด็กผู้ชายหน้าตาน่ารัก แก้มยุ้ย ใส่แว่น ดูแตกต่างจากภาพลักษณ์ภายนอกของเขาโดยสิ้นเชิง

Masato อดหัวเราะไม่ได้ "เธอนี่ ชอบแกล้งฉันจริงๆ"

Aiko ยิ้ม "ก็มันน่ารักดีนี่นา ฉันว่ามันเหมาะกับนายนะ"

Masato หยิบพู่กันขึ้นมา แล้วเริ่มวาดรูป Aiko บ้าง เขาวาดเธอออกมาเหมือนเทพธิดา สวยสง่า ราวกับหลุดออกมาจากเทพนิยาย

"ว้าว! สวยจัง" Aiko อุทาน "นายวาดรูปเก่งจังเลยนะ Masato คุง"

Masato ยิ้ม "ก็เธอสวยจริงๆ นี่ เป็นแบบที่สมบูรณ์แบบเลยล่ะ"

หลังจากหมดคาบเรียน ก็ถึงเวลาพักเที่ยง Masato เดินไปที่โรงอาหาร แต่เขาก็ได้ยินเสียงซุบซิบของนักเรียนคนอื่นๆ "นั่นไง ไอ้คนขี้แพ้"

"ได้ข่าวว่า ไปสู้กับพวก รุ่นพี่ แล้วแพ้ราบคาบเลยนี่"

"เอา จริงดิ?"

"สงสัยจะโชคดี ที่ Aiko มาช่วยไว้ได้ทัน"

Masato รู้สึกท้อแท้ เขาเปลี่ยนใจ ไม่ไปโรงอาหาร แต่เดินขึ้นไปบนดาดฟ้า Masato นอนลงบนพื้น มองท้องฟ้า แล้วคิดถึงเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้น ตั้งแต่เขาได้พบกับ Aiko

"ทำไมชีวิตฉันถึงได้เจอแต่เรื่องแย่ๆ แบบนี้?" Masato ถามตัวเอง

Aiko ที่โรงอาหาร ได้ยินเพื่อนๆ พูดถึง Masato เธอรีบวิ่งออกไปตามหาเขา แต่ก็ไม่พบ

"Masato คุง นายอยู่ไหน?" Aiko วิ่งไปทั่วโรงเรียน เมื่อถึงเวลาเรียน Masato ก็ยังไม่กลับมา Aiko จึงรู้ว่า Masato คงจะกลับบ้านไปแล้ว

Aiko รู้สึกผิด ที่ไม่สามารถช่วย Masato จากคำพูดร้ายๆ ของเพื่อนๆ ได้

Masato ไปหารุ่นพี่ Masato เดินออกจากโรงเรียน มุ่งหน้าไปยังร้านกาแฟแห่งหนึ่ง ที่อยู่ห่างออกไป เขาต้องการพบกับ Asami รุ่นพี่ที่เคยทำงานด้วยกันที่ร้านหนังสือ และเป็นเพื่อนเล่นเกมออนไลน์ของเขา

"Masato!" Asami ร้องทัก

Masato ทรุดตัวลงนั่ง "พี่ Asami" Asami มอง Masato ด้วยความเป็นห่วง "เกิดอะไรขึ้น? ดูแย่จัง" Masato เล่าเรื่องที่โรงเรียนให้ Asami ฟัง "แล้วนายจะทำยังไงต่อ?" Asami ถาม "ผมไม่รู้" Masato ตอบ

"ผมเหนื่อย ผมอยากลืมเรื่องราวร้ายๆ พวกนั้น" Asami ตบไหล่ Masato "ไม่เป็นไรนะ Masato เดี๋ยวมันก็ผ่านไป ถ้ามีอะไรให้ช่วย บอกพี่ได้เสมอนะ" Aiko ที่เพิ่งเลิกเรียน รีบวิ่งกลับบ้าน เธอตรงไปที่บ้านของ Masato แล้วเคาะประตู แต่ไม่มีเสียงตอบรับ

"Masato คุง..." Aiko พึมพำ "นายอยู่ไหนกันนะ?" ความกังวลเริ่มก่อตัวขึ้นในใจ Aiko นึกถึงใบหน้าเศร้าๆ ของ Masato ตอนที่เขาเดินออกจากโรงเรียนไป

"หรือว่า... นายจะหนีไปแล้ว?" Aiko คิด เธอพยายามเคาะประตูอีกครั้ง แต่ก็ยังไม่มีเสียงตอบ Aiko รู้สึกผิดหวัง "Masato คุง..." เธอพึมพำ

"ฉันช่วยนายได้ยังไงบ้างนะ?"

Aiko วิ่งกลับไปที่บ้านของตัวเอง เธอตรงไปหา Hajime ที่กำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่ห้องนั่งเล่น "คุณพ่อ!" Aiko ร้องไห้ "Masato คุง โดนเพื่อนๆ รังแกที่โรงเรียนค่ะ" Hajime วางหนังสือพิมพ์ลง แล้วมอง Aiko ด้วยความตกใจ "Aiko ใจเย็นๆ เล่าให้พ่อฟังช้าๆ เกิดอะไรขึ้น?"

Aiko เล่าเรื่องทั้งหมดให้ Hajime ฟัง ตั้งแต่ Masato ถูกเพื่อนๆ นินทา ล้อเลียน จน Masato ต้องหนีกลับบ้าน "พวกนั้นมันแย่มาก!" Aiko พูดด้วยความโกรธ "Masato คุง ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย ทำไมพวกเขาต้องรังแกเขาด้วย?"

"พ่อเข้าใจ Aiko" Hajime ปลอบ "Masato คุง เป็นเด็กดี พ่อก็รู้สึกสงสารเขาเหมือนกัน" "คุณพ่อ เราต้องช่วย Masato คุงนะคะ"Aiko อ้อนวอน Hajime ลูบหัว Aiko เบาๆ "ไม่ต้องห่วงนะ Aiko พ่อจะช่วยMasato คุงเอง" "จริงเหรอคะ?" Aiko ถามด้วยความดีใจ "จริงสิ" Hajime ยิ้ม

"พ่อจะไปคุยกับทางโรงเรียน ให้เขาจัดการกับพวกเด็กเกเรพวกนั้น"

ขอบคุณค่ะ คุณพ่อ" Aiko กอด Hajime แน่น Hajime มอง Aiko ด้วยความรัก "พ่อจะทำทุกอย่าง เพื่อให้ Aiko มีความสุข" Aiko ซบหน้า หน้าอก Hajime "หนูดีใจ ที่มีคุณพ่ออยู่เคียงข้าง"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***