ยอมรับมัน nc

           เนื้อหาต่อจากนี้มีความรุนแรงใครไม่ชอบสามารถออกได้เลยค่ะ

ตกเย็น ร่างบางจัดแจงความยุ่งเหยิงในวันนี้ด้วยการพักผ่อนเพราะนอกจากนี้เขาก็ไม่มีอะไรทำแล้ว ทาสตัวน้อยเดินตรงไปห้องน้ำเพื่ออาบน้ำและแปรงฟันทันที ระหว่างตัวอาบน้ำเขานึกถึงคำที่เจ้านายของเขาพูดในตอนเช้า มันทำให้เขากลัวไม่น้อยเพราะร่างบางไม่อาจคิดได้เลยว่าเขาจะทำอะไรกับตน เด็กน้อยเเต่งตัวเพื่อเตรียมเข้านอนในคืนนี้ แต่นอนได้ไม่นานเสียงเคาะประตูที่เคาะออกมาไม่หยุดหน้าห้องของร่างน้อยทำเอาสะดุ้งโหยง เขาเดินออกไปเปิดประตู ชายหนุ่มไม่สูงนักผมเรียบยาวสีดำจดจ้องมาที่เขา

               "คุณเธียส? คุณมาที่นี่ทำไมหรอครับ"

               "แกจำไม่ได้รึอย่างไร ท่านลีออนต้องการให้นายดูแลในคืนนี้"

               "ครับ ผมต้องไปทางไหนหรอครับ เขาจะทำอะไรผมไหม"

เขาไม่ได้ตอบโต้อะไรเพียงแต่เดินนำไปยันห้องของลีออนเจ้านายของทั้งสอง ร่างบางเดินตามไปรีบๆ และคอยระวังตัวตลอดทางเดินบรรยากาศที่นี่ทำให้เด็กน้อยรู้สึกไม่ปลอดภัยเลย

ไม่นานนักก็ถึงที่หน้าห้องร่างบางสัมผัสประตูและเปิดมันออกมาแผว่เบา ภายในห้องไม่มืดมากข่อนข้างดูเรียบหรู มีแสงส่องจากหลอดไฟสลัวๆ บนโซฟาในห้องมีชายร่างใหญ่นั่งอยู่ เด็กน้อยอายุราวๆ12-13ปีเดินเข้าไปในห้องนอน คาดว่าอาจจะเป็นของคุณลีออน? ภายในใจหวังเพียงแต่ขอให้เขาไม่ทำอะไรตนเอง

                                nc

ไม่รอให้คนตัวเล็กเดินมาหาชายร่างใหญ่ที่น่าจะตื่นตัวเต็มที่แล้วเดินมาด้านหน้าเล็กน้อยดึงใบหน้าของร่างบางมาใกล้ตัวเอง " ร่านๆแบบนี้โดนซักทีคงหาย" ไม่ทันตั้งตัวร่างใหญ่ที่ตัวสูงกว่าเขามากโขประทับจูบลงบนใบหน้าของเขา ร่างบางถูกมือง้างปากให้เปิดกว้าง มากพอที่จะรับลิ้นยาวของคนตรงหน้าได้ ชายตัวใหญ่ตักตวงความหวานภายในลิ้นของร่างบาง มันหวานมากจริงๆ ร่างเล็กดิ้นไปมาจากความทรมานเพราะขาดอากาศหายใจมาก ระบบหายใจติดขัดและเพราะทรมานร่างเด็กจึงทุบไปที่อกใหญ่ทันที " อื้อ!อื้ม " เสียงของร่างบางหลุดรอดออกจากปากที่ประกบกัน การกระทำนี้ทำให้ร่างใหญ่โกรธจัด "เป็นอิสระไม่ได้เลยใช่ไหม? " เขาใช้กุญแจมือล็อคไปที่มือของเด็กเล็กและไม่ลืมที่จะถอนจูบออก ราคะยังไม่เลิก ร่างใหญ่กดร่างเล็กไว้จับเตียงแน่นสัมผัสไปตามไปหน้าเล็กที่มีเพียงเสียงหอบหายใจเท่านั้น ไม่นานเขาก็กดจูบลงอีกครั้งและใช้มือปลดเสื้อเก่าของซาช่าออกทั้งหมด ร่างเล็กทำได้แค่ดิ้นไปดิ้นมาเท่านั้นแต่ก็ไม่ได้ดิ้นแรงมากเพราะเขาอาจโดนกระทำมากกว่านี้ก็ได้ ร่างใหญ่ใช้มือสัมผัสไปตามร่างกายเล็กหยุดอยู่ที่ก้น เพียงมือเดียวของเขาก็กดเอวบางได้ทั้งหมดแล้ว ร่างใหญ่ไม่รอช้าใช้มือสอดเข้าไปที่ช่องทางของเด็กน้อย เขาสอดเข้าไปถึงสามนิ้ว ร่างบางที่ถูกจูบจนขาดอากาศหายใจมากๆ ร้องออกดังลั่น " อ้าส์~ อื้อ "ร่างใหญ่ไม่พูดอะไรพร้อมยกยิ้มเล็กน้อย และเริ่มขยับนิ้วทั้งสามเป็นจังหวะมากขึ้น ร่างเล็กร้องออกมาไม่หยุด เพราะทั้งความเจ็บ " อื้อล์ ยะ..หยุด เถอ— อ้ากไม่อาวว ฮึก " ร่างใหญ่ฟังมันแต่เขาไม่ได้ลดจังหวะให้มีแต่จะเพิ่มจังหวะให้แรงมากขึ้นมากๆเท่านั้น ช่องทางของร่างบางแคบและเล็กมากๆทำเอาร่างใหญ่นึกว่านิ้วจะขาดซะแล้ว

ร่างใหญ่ใจร้อนมากเขาเอานิ้วทั้งสามออกและพร้อมจะเปลี่ยนเป็นแกนกายใหญ่ของเขาแทนแต่เขาคิดอะไรบางอย่างออก เขาเหลียบมองไปที่ใบหน้าของร่างเล็กที่หอบหายใจอย่างทรมาน มันดูดีมากๆใบหน้าของร่างบางดึงดูดเขาจริงๆยิ่งร่างบางถูกแกล้งก็ยิ่งน่ารัก ทำเอาเขานึกถึงใจหน้าของร่างบางไปทั้งวัน "ใบหน้าแกมันมีประโยชน์อะไรว่ะถึงได้กล้าโชว์หน้าโง่ๆของแก่ออกมาแบบนั้น " ร่างใหญ่พูดกับร่างบางที่ยังหอบหายใจ ร่างบางนั้นร้องไห้เพราะความเจ็บและตกใจ "ควรใช้อย่างเป็นประโยชน์ว่าไหม?"เมื่อพูดจบร่างใหญ่จับตัวเล็กให้หันมาทางแก่นกายใหญ่ของเขาเพื่ออมมัน ร่างบางตกใจตาโตมันใหญ่กว่าใบหน้าเขาสะอีก! ร่างใหญ่จับใบหน้าของร่างเล็กให้ลูบบนแท่งใหญ่ของเขา เรียกอารมณ์ได้มากที่เดียว "แกล้งโง่หรือโง่จริงๆละ เลียมันและอมสิ "

"มันใหญ่มากผมทำไม่ได้หรอกครับ.."

ร่างใหญ่หงุดหงึดมากเขาสงสายตาบังคับร่างเลียให้ทำสิ่งที่เขาต้องก่าร ด้วยความกลัวเขาเลียรอบๆแกนกายใหญ่ ร่างเล็กพยายามเลียมันให้ดีที่สุดแต่เพราะเขาไม่เคยทำอะไรแบบนี้ ทำให้ผลออกมาไม่ได้นัก "หน้าหงุดหงึด ครั้งแรกรึไง?"

ร่างใหญ่ที่หงุดหงึดเต็มทนการเลียของร่างบางมันไม่ได้เรื่องเอาซักเลย เขาจับไปที่ใบหน้าของร่างบางและค่อยๆกดลงไปที่แกนกายของเขา ร่างเด็กน้ำตาไหลทุกอย่างมันทรมานไปหมดเขารู้สึกเหมือนจะตายได้เลยในตอนนี้ ปากของร่างบางมันเล็กมาก ไม่แปลกเลยที่จะเป็นแบบนั้นเพราะทั้งแกนกาย และปากเล็กๆของเด็กมันแตกต่างกันมากจริงๆ ร่างใหญ่ครางในลำคอเล็กน้อยด้านในมันทั้งอุ่นและนุ่มแต่ก็แน่นมาก ถึงจะเอาเข้าไปได้แค่ไม่ถึงครึ่งลำ ร่างใหญ่กดใบหน้าของร่างบางลงไปจนมิด "อึก!" ร่างใหญ่สัมผัสได้ถึงน้ำตาของร่างเล็กที่อาบขาของเขาอยู่ ร่างใหญ่ลูปหัวร่างบางไปมาโดยรวมแล้วเขาก็เอ็นดูวอยู่นิดหน่อยละนิด (นิดหน่อยแน่นะวิ)

จากสัมผัสมันทำให้ร่างบางสบายตัวขึ้นบ้างแต่ร่างใหญ่ก็ยังคงจับเขากดลงกับแกนกายไปมา ในที่สุดแกนกายใหญ่ก็ยอมแตกสักที น้ำกามทะลักออกมาจากปากเล็กนั้น "อืม ก็ดี "ร่างใหญ่ในที่สุดก็พึงพอใจกับมันซักที " แฮกๆ "เสียงหอบหายใจของร่างเด็กดังขึ้นทั้งที่เขาถึงทำร้ายแท้ๆแต่กลับช่วยเหลือตัวไม่ได้เลยได้แต่ร้องไห้และดิ้นไปมา ทางด้านของร่างใหญ่นั้นคิดว่าหน้าตาของร่างเล็กถูกแกล้งให้ต้องเหนื่อยและร้องไห้มันน่ารักมากๆ เขาขบกัดไปตามร่างกายของร่างบางที่แทบจะสลบไป " อึก! ผมเจ็บนะครับ " รอยฟันของร่างใหญ่มีหลายจุดที่เเดงจนเลือดออกมา ร่างใหญ่ดอมดมกลิ่นหวานตามร่างกายของร่างเล็กไปทั้งคอ กลิ่นของสบู่อ่อนๆทำให้เขาพอใจมาก แต่ก็ยังไม่ที่สุด ร่างใหญ่ยกร่างของร่างเล็กขึ้นไปนั่งตัก

ร่างเล็กรู้สึกถึงแกนกายใหญ่ที่ดันก้นของเขาอยู่ "ไม่ทำได้ไหมครับ ผมทั้งเจ็บทั้งง่วงนอนแล้ว"ร่างบางกล่าวพร้อมเสียงสะอึกสะอื้น "อ่อนแอยังไงกระหรี่ก็คือกระหรี่ แกแค่ตอแหลเท่านั้น"ร่างใหญ่ไม่ฟังที่ร่างบางพูดเลยเขาจับร่างบางกดลงอีกครั้งและขึ้นคร่อมเด็กน้อยที่หวาดกลัวใต้ร่างของเขา "ไม่ต้องกลัวฉันเตรียมรูให้นานแล้วนะ" ไม่ทันขาดคำร่างหนากดเเก่นกายใหญ่เข้าไปทันทีจนเกือบจะมิดในรวดเดียว ซาซ่าตัวเล็กกว่ามากเขากรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดและเสียวซ่านน้ำตาเล็ดออกมาไม่ยอมหยุด ร่างใหญ่ให้ที่เห็นจึงกดตัวเองลงเพื่อให้ร่างบางได้อบอุ่นบ้างเพื่อระบายความเจ็บ ร่างใหญ่เริ่มกระแทกอย่างแรงจนร่างเล็กครางไม่เป็นภาษา "พ-อื้ออ ~อ้าส์ งืมส์ อ้ะ?!" ร่างใหญ่รวบมือเด็กน้อยขึ้นและเพิ่มแรงกระแทกจนเด็กเล็กใต้ร่างเริ่มจะไม่ไหวแล้ว ร่างบางนั้นไม่มีพุงเลยทำให้รูปร่างของเเก่นกายใหญ่ขยับไปมาบนท้องน้อย ร่างใหญ่กระแทกอีก2-3ทีก่อนจะปล่อยน้ำขุ่นเต็มท้องของร่างบาง เขารู้สึกไม่ไหวกับความเจ็บปวดที่มี ความบริสุทธิ์ของเขามันหายไปหมดเลย เขาถูกย้ำยีหลายครั้งในคืนนั้นแม้เขาจะหลับ ..............

เมื่ออารมณ์แห่งราคะหมดไปร่างใหญ่จับเด็กน้อยมานอนข้างๆกอดเอาเอาไว้ทั้งคืน น้ำกามยังคงอยู่ในตัวเด็กน้อยแบบนั้นทั้งคืนเลย ร่างใหญ่ที่ได้สติสงสารร่างเล็กที่ถูกเขาเอาแบบนี้ ร่างเล็กมีรอยกัดและซ้ำเกือบทั้งตัว ในวันพรุ่งนี้เขาอยากจะพาไปบริษัทด้วย

ตัดๆ-------

เป็นไงบ้างค่าาาช่วยคอมเม้นมาหน่อยจ้าาา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***