เมื่อฉู่ซิ่วรู้สึกเหมือนมีคนยืนอยู่นางเลยหยิบมีดที่อยู่ใต้เสื้อ เเล้วค่อยๆหันไป เมื่อเป็นเช่นนั้นนางจึงรีบเก็บมีดทันทีเเละได้ถามหลงเว่ยว่า "องค์ชายท่านมาที่นี่ทำไมเพค่ะ"และเมื่อหลงเวยได้ยินอย่างนั้นเลยตอบไปว่า"ข้าเป็นห่วงเจ้า"ทำให้นางตกใจมากนางได้ถามไปอีกว่า"ทำไมเพค่ะ"หลงเวยได้ตอบไปว่า"ก็เพราะว่าเจ้าคือเจ้าทำให้ข้าต้องเป็นห่วง"และได้พูดต่ออีกว่า"เจ้าเป็นผู้หญิงตัวคนเดียว"นางได้ตอบกลับไปอีกว่า"ขอบพระทัยเพค่ะ เเต่นี่ก็ค่ำแล้วหม่อมชั้นขอตัวเพคะ"เมื่อผ่านไปหลายวันและก็ใกล้ถึงวันเเต่งตั้งไทจื่อ ฉู่ซิ่วได้เพียงเเต่ทำใจทำให้นางเริ่มเก็บตัวเเละเศร้าเป็นอย่างมาก นางได้ออกมาที่อุทยานหลวง นางนั่งเล่นเเถวๆนั้นและหลงเวยได้เดินมาหานางและได้ถามนางไปว่า"เจ้าเครียดเรื่องไทจื่อใช่มั้ย"นางจึงตอบไปว่า"ใช่เพคะ ถ้าไทจื่อเป็นท่านก็คงดี"เมื่อหลงเวยได้ยินอย่างนั้นจึงได้ถามไปอีกว่า"ทำไมเจ้าอยากให้ข้าเป็นไทจื่อ หรือว่าเจ้า...."นางได้รีบเเทรกไปว่า"ก็เพราะข้าเห็นท่านเป็นเพื่อนการที่เข้าไปในตงกงมันไม่ใช่ที่ที่จะอยู่ง่าย"หลงเวยได้ถามไปอีกว่า"ทำไม"นางจึงตอบไปว่า"ก็เพราะตงกงก็เหมือนวังหลัง ที่ผู้หญิงที่เข้ามาต้องต่อสู้ชิงดีชิงเด่นกัน ข้าไม่ชอบแบบนั้น"หลงเวยได้ยินอย่างนั้นเลยได้ถามไป"แล้วเจ้าชอบแบบไหน"เมื่อได้ยินแบบนั้นนางทั้งตกใจแต่ไม่กล้าเเสดงออกทำให้นางได้ตอบไปว่า"ข้าชอบเเบบที่ให้ทุกคนสามัคคีกัน ไม่มีการชิงดีชิงเด่น เป็นเหมือนพี่น้อง"หลงเวยได้ยินอย่างนั้นเลยได้ถามไปอีกว่า"ก็เพราว่าเเคว้นของเจ้าผู้หญิงเป็นใหญ่เลยทำให้ไม่เข้าใจการชิงดีชิงเด่นสินะ"เมื่อหลงเวยได้พูดอย่างนั้นนางได้ถามไปพร้อมกับความใส่ซื่อว่า"อย่างไงเพค่ะ"หลงเวยตอบไปทันทีว่า"ถ้าทุกคนเข้ามาในวังหลวงเเล้วคือเข้ามาในวังวนเเห่งอำนาจ ถ้าไปเป็นใหญ่ก็อาจอยู่ไม่ได้"เมื่อหลงเวยพูดแบบนี้ทำให้นางยิ่งเครียด
เเต่หลงเวยก็พยายามไม่ให้นางเครียดจึงบอกไปว่า"เจ้าคือองค์หญิงเเละได้เป็นไทจื่อเฟยการปลดเจ้าเป็นเรื่องยาก ทำให้ไม่มีใครที่จะทำร้ายเจ้าไปเพราะเจ้าคือไทจื่อเฟย"เมื่อหลงเวยพูดเสร็จก็ได้เดินออกไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 17
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments