ตอนที่ 2: บททดสอบแรก – บ้านต้องคำสาป

"เอาตัวรอดจาก 'บ้านต้องคำสาป' ให้ได้จนถึงเช้า มิฉะนั้น เจ้าจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของที่นี่"

ราวินยืนตัวแข็งทื่อเมื่อเสียงประกาศเงียบลง บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยความอึดอัด บ้านร้างที่เขาอยู่ชวนให้รู้สึกถึงบางสิ่งที่มองไม่เห็น เงามืดเคลื่อนไหวตามมุมห้องราวกับมันกำลังจับจ้องเขา

เสียงกระซิบแผ่วเบาแว่วมาในความมืด

"ออกไปไม่ได้หรอก..."

"จงอยู่ที่นี่... ตลอดไป..."

ราวินรู้สึกถึงขนลุกชันไปทั่วร่าง แต่เขาพยายามตั้งสติ นีร่าเคยเตือนเขาไว้ว่า "ไม่มีสิ่งใดในบ้านนี้ที่ไว้ใจได้ แม้แต่เงาของตัวเจ้าเอง"

...---...

...01: เสียงเคาะประตูยามเที่ยงคืน...

บ้านหลังนี้ประกอบไปด้วยห้องหลายห้อง แต่ละห้องมีเฟอร์นิเจอร์เก่า ๆ ที่เต็มไปด้วยฝุ่นและกลิ่นอับ ราวินสำรวจไปตามทางเดินจนมาหยุดอยู่หน้าประตูไม้บานหนึ่ง

ก๊อก... ก๊อก... ก๊อก...

เสียงเคาะประตูดังขึ้น ราวินหยุดชะงัก

"มีใครอยู่ข้างในหรือเปล่า?"

เขาไม่แน่ใจว่าควรเปิดหรือไม่ แต่ความเงียบที่ตามมาทำให้เขาตัดสินใจค่อย ๆ ดันประตูเข้าไป

ภายในห้องเป็นเพียงห้องว่างเปล่า มีเพียงกระจกบานใหญ่ตั้งอยู่กลางห้อง เขากำลังจะก้าวเข้าไปสำรวจ แต่แล้วก็รู้สึกได้ถึงสายตาบางอย่าง

เขามองไปที่กระจก... ภาพสะท้อนของเขาไม่ได้ขยับตามเขา

"บ้าเอ๊ย..."

ราวินรีบถอยหลัง และทันใดนั้น ภาพสะท้อนของเขากลับ... ยิ้ม

มันไม่ใช่รอยยิ้มของเขาเอง แต่มันเหมือนกับรอยยิ้มของบางสิ่งที่พึงพอใจ

ก่อนที่เขาจะทำอะไร มือจากในกระจกก็คว้าตัวเขาไว้!

...---...

...02: กติกาของบ้านต้องคำสาป...

ราวินสะบัดตัวออกจากเงาในกระจกได้ทันก่อนที่มันจะดึงเขาเข้าไป เขาหอบหายใจและรีบออกจากห้องนั้น สิ่งที่เขาเข้าใจแน่ชัดในตอนนี้คือ บ้านหลังนี้ไม่ต้องการให้เขารอดออกไป

เมื่อเดินไปต่อ เขาพบกับกระดาษแผ่นหนึ่งแปะอยู่บนกำแพง

"หากต้องการรอดจากบ้านหลังนี้ จงเล่นตามกติกา"

กฎของบ้านต้องคำสาป:

อย่าจ้องกระจกนานเกิน 10 วินาที

หากได้ยินเสียงกระซิบ อย่าตอบกลับ

หากพบเงาของตัวเองขยับผิดจังหวะ จงวิ่งหนีทันที

กุญแจสีเงินจะเปิดทางออก... แต่มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น

กุญแจสีเงิน? นั่นต้องเป็นสิ่งที่เขาต้องหาให้เจอ!

...---...

...03: ผู้เล่นคนอื่น...

ขณะราวินเดินต่อไปในบ้านร้าง เขาได้ยินเสียงฝีเท้าเบา ๆ ตามทางเดิน

มีใครบางคนอยู่ที่นี่กับเขา

เมื่อเขาหันไป เขาเห็นเงาของใครบางคนเดินออกมาจากมุมมืด

เป็น ชายอีกคนหนึ่ง ผมยุ่งเหยิง สวมเสื้อเชิ้ตขาด ๆ ดวงตาของเขาดูหวาดระแวง

"นาย... เป็นคนเหมือนกันใช่ไหม?" ราวินถามอย่างระแวดระวัง

ชายคนนั้นพยักหน้า "ฉันชื่อคีรัน ฉันติดอยู่ในเกมนี้เหมือนกัน"

ราวินเริ่มเข้าใจแล้วว่าเขาไม่ได้เป็นคนเดียวที่ถูกดึงเข้ามาในเกมนี้ คนอื่น ๆ ก็ติดอยู่เหมือนกัน และพวกเขาต่างก็ต้องหาทางเอาตัวรอด

"นายรู้เรื่องกุญแจสีเงินไหม?" ราวินถาม

คีรันกัดฟัน ก่อนจะตอบเบา ๆ "มันอยู่ที่ชั้นใต้ดิน..."

...---...

...04: เงาที่ซ่อนตัวในความมืด...

ชั้นใต้ดินของบ้านเต็มไปด้วยบรรยากาศที่กดดัน

ทั้งสองค่อย ๆ เดินไปตามทางเดินแคบ ๆ ที่มีเพียงแสงไฟริบหรี่จากโคมเก่า ๆ ที่ติดอยู่ตามผนัง

เสียงบางอย่างดังขึ้นจากด้านหลัง...

แกรก... แกรก...

"ได้ยินไหม?" ราวินกระซิบ คีรันพยักหน้า สีหน้าของเขาเริ่มซีดลง

พวกเขาค่อย ๆ หันไปมองด้านหลัง

ที่ปลายทางเดิน มีบางสิ่งกำลังคลานออกมาจากเงามืด

มันมีรูปร่างคล้ายมนุษย์ แต่ผอมแห้งผิดธรรมชาติ ดวงตาว่างเปล่า และมือที่ยาวผิดปกติของมันกำลังเอื้อมมาหาพวกเขา

"อย่ามองตากับมัน!" คีรันกระซิบเตือน ราวินรีบเบือนหน้าหนี

ทั้งสองรีบวิ่งไปที่ประตูห้องเก็บของที่อยู่สุดทางเดิน และเมื่อเปิดออก...

พวกเขาพบกุญแจสีเงินวางอยู่บนโต๊ะไม้เก่า ๆ

"เราทำได้แล้ว!" ราวินคว้ามันขึ้นมา

แต่ทันใดนั้น...

เงามืดเริ่มรวมตัวกันรอบตัวพวกเขา

...---...

...05: ทางรอด...

เงามืดพุ่งเข้าหาพวกเขา เสียงกระซิบดังขึ้นรอบตัว

"อยู่ที่นี่... กับพวกเรา..."

ราวินไม่รอช้า เขารีบดึงคีรันและพุ่งไปที่บันได

"ไปทางประตูหน้า! เราต้องออกไปเดี๋ยวนี้!"

เงามืดเริ่มพุ่งเข้าหาพวกเขามากขึ้น คีรันถูกคว้าข้อเท้าไว้ และราวินต้องดึงเขาขึ้นมาอย่างแรง

ในที่สุด พวกเขาก็ไปถึงประตูหน้า ราวินรีบใช้ กุญแจสีเงิน ไขประตู

แกร๊ก!

ทันทีที่ประตูเปิดออก แสงสว่างจ้าพุ่งเข้ามา เงาทั้งหมดกรีดร้องและหายไปทันที

พวกเขาทั้งสองล้มลงกับพื้นหญ้านอกบ้าน และเมื่อเงยหน้าขึ้นมา

บ้านหลังนั้น... หายไปแล้ว

...---...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***