รักอัปโชคหลงกลคุณชายหนาน ความประทับใจแรก

…

ทั้งคู่เดินเข้าไปดูในร้าน

ตัวละครชาย

แม่นาง เชิญทางนี้

เครื่องประดับ ผ้าไหม มากมายกองอยู่ตรงหน้า

โต้วเหมย

คุณหนู ดูนี่สิเจ้าคะงดงามจริงๆ

โจวซิงสือ

อืม..

ทั้งสองคนเดินดู

ตัวละครชาย

คุณหนู ท่านชอบสีอะไรเป็นพิเศษหรือไม่

ตัวละครชาย

ข้าสามารถแนะนำได้

โจวซิงสือ

ข้า…

โจวซิงสือ

ชอบสีฟ้า

โจวซิงสือ

เจ้ามีหรือไม่

ตัวละครชาย

คุณหนูช่างตาแหลมยิ่งนัก นี่คือผ้าแพรสีฟ้าเดินทางไกลมาจากต่างเมืองเชียวนะขอรับ

ตัวละครชาย

ดูสิ พออยู่บนตัวแม่นางแล้วโดดเด่นขับผิวจริงๆ

โจวซิงสือ

ของสิ่งนี้ราคาเท่าใดหรือ

ตัวละครชาย

15ตำลึงขอรับ

โจวซิงสือ

แพงเพียงนี้เชียวหรือ

โจวซิงสือรีบวางไว้

เสื้อผ้าราคาแพงเช่นนี้นางคงซื้อไม่ไหว

ตัวละครชาย

คุณหนูท่านก็หน้าตางดงามดีนี่น่า

ตัวละครชาย

ตัวผ้าก็โดนตัวท่านแล้ว ท่านยังไม่ซื้ออีก

โต้วเหมย

นี่เจ้า!

โต้วเหมย

คุณหนูของข้ายังไม่ได้ลองส่วมเสียด้วยซ้ำ จะไม่ซื้อก็เป็นไรไป

ตัวละครชาย

แล้วใครจะกล้าซื้อต่อเล่า เสียเวลาจริงๆ

โจวซิงสือ

เจ้าดูแลลูกค้ากันเช่นนี้หรอกหรือ

โจวซิงสือ

ร้านซินหยวนที่โด่งดัง ทำมาค้าขายเช่นนี้หรอกหรือ

ตัวละครชาย

นี่ท่านไม่ซื้อก็ออกไปเสีย เวลาของข้าเป็นเงินของทอง

ตัวละครชาย

เป็นถึงคุณหนูเงินเพียงเท่านี้ ก็ไม่มีปัญญาซื้อเชียวหรอ

เขาพูดพึมพำ

ทำเอาโจวซิงสือโกรธมากทีเดียว

โจวซิงสือ

นี่เจ้า..ว่าใครกัน

ตัวละครชาย

ไม่ซื้อก็ไปไกลๆเสีย

ตัวละครชาย

ผู้อื่นจะทำการซื้อขาย

เขาใช้มือพลักโจวซิงสือ

ทำให้นางตัวโยน โชคดีที่มีมือๆนึงรับไว้ได้

หนานกงซี

คุณหนูระวัง

เสียงทุ่มต่ำเอ่ยออกมาช้าๆ

โจวซิงสือเงยหน้ามอง

โจวซิงสือ

(คุณชายท่านนี้หน้าตาไม่เลว)

โจวซิงสือ

ขอบคุณคุณชาย

นางคำนับขอบคุณ

หนานกงซี

มีเรื่องอะไร

ตัวละครชาย

ระ…เรียนคุณชาย

คนผู้นั้นเสียงสั่นทันที

รีบก้มคำนับการมาของเจ้าของร้านนี้

ตัวละครชาย

แม่นางผู้นี้รบกวนการทำมาค้าขายของพวกเราขอรับ

โต้วเหมย

พูดให้ถูกสิ! คุณหนูของข้าก็แค่เดินดูของทั่วไป

โต้วเหมย

พอไม่ซื้อ เขาก็ดูถูกพวกเราต่างหาก!

โต้วเหมย

คุณหนูของข้าอีกเดี๋ยวก็เป็นฮูหยินรอของนายพวกเจ้าแล้ว!

โจวซิงสือ

โตว้เหมยพอแล้ว

โจวซิงสือ

จะพูดเรื่องนั้นด้วยทำไม

หนานกงซี

ฮูหยินรองงั้นหรือ

หนานกงซี

เช่นนั้นพวกเจ้าจำไว้ให้ดี

หนานกงซีโอบเอวโจวซิงสือเข้ามาใกล้

ทำเอานางตกใจมากทีเดียว

หนานกงซี

นางก็คือฮูหยินรองของข้า

โจวซิงสือ

ของท่าน?

ทั้งคู่มองกัน

หนานกงซี

แม่นาง ท่านคือโจวซิงฉือใช่หรือไม่

โจวซิงสือ

ใช่..ข้าเอง

โจวซิงสือถอยตัวห่างจากชายแปลกหน้าผู้นี้ที่กำลังอ้างว่าเป็นว่าที่สามีนาง

หนานกงซี

เช่นนั้นข้าก็ไม่ได้เลอะเลือนไป ข้าหนานกงซี

โจวซิงสือ

หนานกงซี…

พอเรียบเรียงได้โจวซิงสือกับโต้วเหมยก็รีบคำนับทักทาย

โจวซิงสือ

เสียมารยาทแล้ว

หนานกงซี

ข้าต่างหากที่เสียมารยาท

หนานกงซี

เจ้ามาครั้งนี้กลับต้องเจอเรื่องน่าตลกเช่นนี้ เพื่อเป็นการชดเชยเจ้าต้องการสิ่งใดก็นำกลับไปได้เลย

ตัวละครชาย

คุณชาย-

หนานกงสีหันไปมองด้วยสายตาไม่พอใจ

ทำให้เขาเงียบเสียงลง

โจวซิงสือ

ไม่ต้องแล้ว..

โจวซิงสือ

ข้าไม่ได้สนใจอะไรไหนร้านนี้เลย ขอตัวเจ้าค่ะ

นางย่อตัวและเดินออกมา

โต้วเหมยวิ่งตาม

โต้วเหมย

คุณหนูทำไมล่ะเจ้าคะ

โต้วเหมย

ของในนั้นแพงๆทั้งนั้น อย่างมากก็ควรหยิบติดมือมาสักนิด

โต้วเหมยถาม

โจวซิงสือ

ถึงข้าจะไม่มีเงิน ก็ไม่ใช่ไม่มีศักดิ์ศรี

โจวซิงสือ

แต่อย่างน้อย คุณชายหนานกงผู้นี้ ก็ไม่ได้แย่มากมายอะไร

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ