พันธะรักสองเผ่าพันธุ์ - Episode 5 | ไม่ใช่ความฝัน

Start

12:00 น.

อากิล [นายเอก]🐺🍷

เฮือก!/สะดุ้งตื่น

เช้าวันต่อมา อากิลตื่นขึ้นมาพร้อมกับความมึนงง ร่างกายหนักอึ้งราวกับถูกพันธนาการด้วยบางสิ่งที่มองไม่เห็น แสงแดดยามเที่ยงที่ลอดผ่านผ้าม่านสาดกระทบใบหน้าเรียกสติให้เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา นาฬิกาบอกเวลาเที่ยงตรง โชคดีที่คลาสเรียนของเขาเริ่มช่วงบ่าย ทำให้พอมีเวลาตั้งสติและจัดระเบียบความคิด

อากิล [นายเอก]🐺🍷

นี่มัน...ห้อง/มองรอบๆ

อากิล [นายเอก]🐺🍷

ห-ห้องเรา

อากิล [นายเอก]🐺🍷

เมื่อคืน...ฝ-ฝัน

อากิล [นายเอก]🐺🍷

ใช่!

อากิล [นายเอก]🐺🍷

ฝัน

เขาหลับตาลงชั่วครู่ ก่อนที่ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนจะแล่นเข้ามาในหัว

เหมือนความฝันเลือนราง

แต่เมื่อพลิกผ้าห่มออกจากตัว ความเป็นจริงก็โจมตีเขาอย่างจัง—

บนผิวกายเต็มไปด้วยร่องรอยสีแดงเข้มจากจุมพิตเร่าร้อน ทิ้งหลักฐานของค่ำคืนอันแปลกประหลาดไว้บนร่างของเขา

อากิล [นายเอก]🐺🍷

เหี้ย!/มองล่องลอยตามลำตัว

อากิลเบิกตากว้าง ความตกตะลึงแปรเปลี่ยนเป็นความโกรธอย่างฉับพลัน ใบหน้าของเขาร้อนวาบ

ไม่ใช่เพราะความอับอาย แต่เป็นเพราะความเดือดดาล เขาไม่เคยมีประสบการณ์เช่นนี้มาก่อน...

ชายหนุ่มกำหมัดแน่น ใจเต้นรัวด้วยความขุ่นเคือง ก่อนที่ความคิดหนึ่งจะผุดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

อากิล [นายเอก]🐺🍷

เดี๋ยวนะ...

อากิล [นายเอก]🐺🍷

เขาคนนั้นรู้จักหอพักเราได้ไงเนี่ย!!?

อากิล [นายเอก]🐺🍷

/จะลุก

อากิล [นายเอก]🐺🍷

อ่ะโอ๊ย!/ลูบบั้นท้ายก่อนจะล้มตัวนอนที่เดิม

อากิล [นายเอก]🐺🍷

ไม่ใช่ความฝัน...

อากิล [นายเอก]🐺🍷

ไอ้...

ไอ้โรคจิตตตตตตตตตตตตต!!!!

. .

อากิล [นายเอก]🐺🍷

ไอ้บ้านั้น.../เดินพลางบ่นพึมพำ

ไอ้กิลลล

อากิล [นายเอก]🐺🍷

/หันตามเสียง

เชอวี [เพื่อน นอ.]

ไอ้กิล/วิ่งมา

เชอวี [เพื่อน นอ.]

เมื่อคืนมึงกลับก่อนทำไมไม่บอกกูวะ

อากิล [นายเอก]🐺🍷

เมื่อคืน...?

เชอวี [เพื่อน นอ.]

เออ!

เชอวี [เพื่อน นอ.]

มึงทิ้งกูให้อยู่กับซูซานสองต่อสองเนี้ย

อากิล [นายเอก]🐺🍷

คือ...เรื่องนั้น

เชอวี [เพื่อน นอ.]

แล้วมึงใส่ชุดอะไรเนี่ย/มอง

เชอวี [เพื่อน นอ.]

หนาวหรือไง?

อากิล [นายเอก]🐺🍷

เอ่อ..

อากิล [นายเอก]🐺🍷

ไม่สบายน่ะ

เชอวี [เพื่อน นอ.]

หรอ/สงสัย

เชอวี [เพื่อน นอ.]

เออๆ

กรี๊ดดดด

อากิล [นายเอก]🐺🍷

อะไรว่ะ

หล่อมากก

รุ่นพี่ใช่คนเดียวกับนายแบบโฆษณาครีมหน้าใสป่ะคะ!

ฮึ๊ยแก ไปดูกันๆ เหมือนจะเจอคนดัง

ท่ามกลางเสียงพูดคุยจอแจและสายลมอ่อนๆ

ที่พัดผ่านหน้ามหาวิทยาลัย กลุ่มหญิงสาวมากมายกำลังยืนออกันอยู่ตรงหน้า เหมือนกับว่ากำลังรอคอยใครสักคนด้วยความตื่นเต้น

อากิลเหลือบมองไปทางนั้นอย่างไม่ใส่ใจนัก

เชอวี [เพื่อน นอ.]

ไม่รู้ดิ

เชอวี [เพื่อน นอ.]

ไปดูกันป่ะ

ก่อนจะหันกลับมาตอบปฏิเสธเชอวีด้วยเสียงเรียบว่า

อากิล [นายเอก]🐺🍷

หึ

อากิล [นายเอก]🐺🍷

ไม่อ่ะ

อากิล [นายเอก]🐺🍷

ไร้สาระ

แต่แล้ว—ปลายหางตาของเขากลับสะดุดเข้ากับร่างสูงโปร่งที่ยืนอยู่ท่ามกลางวงล้อมของสาวๆ

ใบหน้าคุ้นตานั้นทำให้อากิลชะงักไปเสี้ยววินาที ก่อนที่หัวใจจะกระตุกวูบเมื่อตระหนักได้ว่าเป็นใคร

อากิล [นายเอก]🐺🍷

เฮ้ย!?

อากิล [นายเอก]🐺🍷

ไอ้แวมไพร์โรคจิต/พึมพำ

เชอวี [เพื่อน นอ.]

ห้ะ/ไม่ได้ยิน

เชอวี [เพื่อน นอ.]

มึงว่าไงนะ

อากิล [นายเอก]🐺🍷

/เดินออกไป

เชอวี [เพื่อน นอ.]

เห้ย!ไอ้กิล

ความรำคาญและความหงุดหงิดพุ่งทะลุขีดจำกัด

อากิลไม่เสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียว เขาสาวเท้าเข้าไปกลางฝูงชน พลันคว้าข้อมือแข็งแรงของชายหนุ่มปริศนาแล้วออกแรงกระชากให้หลุดจากกลุ่มสาวๆ ที่พากันร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ

อากิล [นายเอก]🐺🍷

/คว้าข้อมือ พอ. เดินออกจากจุดนั้น

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

เฮ้!?/โดนแรงมดดึง

ชายหนุ่มคนนั้นอุทาน แต่กลับไม่ได้ขัดขืน

อากิลไม่แม้แต่จะหันไปมองสีหน้าของอีกฝ่าย เขาออกแรงจูงชายร่างสูงเดินตรงไปยังมุมตึกอันเงียบสงบ ซึ่งละสายตาจากผู้คน โดยปล่อยให้เพื่อนที่ยังยืนงงเป็นไก่ตาแตกอยู่หน้ามหาวิทยาลัยมองตามอย่างงุนงง

เสียงฝีเท้าหยุดลงทันทีเมื่อถึงจุดหมาย อากิลสะบัดมืออีกฝ่ายออกอย่างแรง ก่อนจ้องมองด้วยแววตาขุ่นเคือง

. .

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

เป็นอะไรเนี่ย?

อากิล [นายเอก]🐺🍷

/ปล่อยข้อมือ พอ.

อากิล [นายเอก]🐺🍷

มาที่นี่ได้ไง!?

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

เอ๊า

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

กูมามหาลัย

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

มาซักผ้ามั้งครับ

อากิล [นายเอก]🐺🍷

กวน!

อากิล [นายเอก]🐺🍷

อธิบายมาเดี๋ยวนี้เลยนะ

อากิล [นายเอก]🐺🍷

เรื่องเมื่อคืน

อากิล [นายเอก]🐺🍷

มันหมายความว่าไง!/จ้องอีกฝ่ายอย่างจริงจัง

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

/ชะงักเล็กน้อย

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

ไม่ใช่ว่า...

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

ลบความจำไปแล้วหรอกหรอ/เสียงเบา

อากิล [นายเอก]🐺🍷

/ได้ยิน

อากิล [นายเอก]🐺🍷

หรือว่า..

อากิล [นายเอก]🐺🍷

นายจะเป็นแวมไ--อุ๊ย

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

/มือปิดปาก นอ.

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

อย่าเสียงดังดิ/ขมวดคิ้ว

อากิล [นายเอก]🐺🍷

/จับมือ พอ. ออก

อากิล [นายเอก]🐺🍷

จ-จริงหรอ../ชะงักเล็กน้อย

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

อืม

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

หรือจะให้พิสูจน์

อากิล [นายเอก]🐺🍷

ม-ไม่!

อากิล [นายเอก]🐺🍷

แต่..

อากิล [นายเอก]🐺🍷

เดี๋ยวนะ

อากิล [นายเอก]🐺🍷

เมื่อคืนนายก็.../ชี้ไปที่คอตัวเอง

อากิล [นายเอก]🐺🍷

ไม่ใช่หรอ..

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

เอิ่ม...

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

นี่มึงไม่รู้หรอ?

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

ว่าเป็นไลแคน

อากิล [นายเอก]🐺🍷

บ-บ้าหรอ

อากิล [นายเอก]🐺🍷

ผมไม่ได้แปลกประหลาดเหมือนนายสักหน่อย!

อากิล [นายเอก]🐺🍷

หรือว่านายจะบ้าจริงๆ(🙀)

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

ไอ้เด็กโง่เอ้ย/บ่นพึมพำ

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

ถ้าคิดว่าตัวเองเป็นแค่คนธรรมดา

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

ป่านนี้มึงก็ตายแล้วไอ้หนูเอ้ย

อากิล [นายเอก]🐺🍷

อึก...เอ๋/งง

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

คงจะไม่เข้าใจจริงๆสินะ

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

ถ้าพอมีเวลาว่าง

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

ก็ฟังกูบ่นไปก่อนแล้วกัน

อากิล [นายเอก]🐺🍷

แต่ผมไม่อยากฟัง

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

เรื่องของมึง

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

กูจะเล่า

อากิล [นายเอก]🐺🍷

;-;

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

/เอนกายพิงกำแพง

ขณะที่สายตาสีอำพันของเขาจ้องมองอากิลด้วยความสนใจ ริมฝีปากหยักยิ้มเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มลึก

"แวมไพร์ไม่สามารถดื่มเลือดไลแคนได้ เพราะเลือดของพวกมันเต็มไปด้วยพลังอาคมและสัญชาตญาณดิบที่เป็นพิษต่อเผ่าพันธุ์เรา"

เขาหยุดเว้นจังหวะเล็กน้อย ก่อนจะเอียงคอจ้องเด็กหนุ่มตรงหน้า

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

/เอียงคอจ้อง นอ.

อากิล [นายเอก]🐺🍷

อึก../กลืนน้ำลายเบาๆ

"เลือดไลแคนรุนแรงเกินไปสำหรับแวมไพร์ มันจะกัดกร่อนร่างกายของเราเหมือนยาพิษ และอาจถึงตายได้"

อากิลฟังเงียบๆ แต่สายตาของกาเรลยังคงจับจ้องเขาไม่วาง

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

แต่มึง..

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

/ยกมือขึ้นแตะแนบปลายคางของตัวเองเบาๆคล้ายครุ่นคิด

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

มึงกลับไม่เป็นอะไรเลย

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

ทั้งที่กูสัมผัสกลิ่นเลือดของมึงชัดเจน..

ประกายความอยากรู้วาบผ่านดวงตาของแวมไพร์หนุ่ม แทนที่อากิลจะเป็นฝ่ายหวาดกลัว กลับกลายเป็นว่าเขากลับกลายเป็นบุคคลปริศนาที่ดึงดูดความสนใจของกาเรลเข้าไปแทน

อากิล [นายเอก]🐺🍷

นี่เป็น...

อากิล [นายเอก]🐺🍷

ผมเห็นเข้าใจเลยอ่ะ

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

มึงเป็นไลแคน

อากิล [นายเอก]🐺🍷

ห้ะ

อากิล [นายเอก]🐺🍷

แล้วรู้ได้ไงว่าผมเป็น เอ่อ..แคนๆอะไรนั้นน่ะ

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

/โน้มตัวเข้ามาใกล้ๆหู นอ.

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

อีกสองอาทิตย์ผ่านไป...มึงจะถึงช่วงฤดูติดสัตว์ว่ะ/กระซิบพลางเสียงแผ่ว

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

อย่ามาขอร้องให้กูช่วยแล้วกัน/ยิ้มบางๆอย่างมีเลศนัย

อากิล [นายเอก]🐺🍷

!!/ขนลุก

อากิล [นายเอก]🐺🍷

บ้า!!!!

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

/ออกห่างเล็กน้อย

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

ยังเจ็บอยู่ไหม?/นิ่ง

อากิล [นายเอก]🐺🍷

เจ็บ?

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

อืม

อากิล [นายเอก]🐺🍷

ทำไมต้องอยากรู้ด้วยเล่า/หน้าแดง

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

หึ

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

(แกล้งมึงนี่น่าสนุกจริงๆ)

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

อยู่ปีสองหรอ/จ้อง

อากิล [นายเอก]🐺🍷

ค-ครับ

อากิล [นายเอก]🐺🍷

แล้ว..

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

ปีสี่

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

ไม่คิดจะแนะนำตัวให้รู้จักหน่อยหรอ?

อากิล [นายเอก]🐺🍷

ทำไมต้องบอกด้วยเล่า

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

/สายตาดุร้าย

อากิล [นายเอก]🐺🍷

อึก../กลืนน้ำลาย

อากิล [นายเอก]🐺🍷

อากิล

อากิล [นายเอก]🐺🍷

จะเรียกกิลเฉยๆก็ได้ครับ

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

กาเรล

อากิล [นายเอก]🐺🍷

หือ?

อากิล [นายเอก]🐺🍷

(เหมือนเคยได้ยินจากใครหว่า)

อากิล [นายเอก]🐺🍷

หรือว่า..

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

หรือว่าอะไร?

อากิล [นายเอก]🐺🍷

ป-ป่าวครับ

อากิล [นายเอก]🐺🍷

งั้น..

อากิล [นายเอก]🐺🍷

ยินดีที่ได้รู้จักนะครับพี่กาเรล

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

....

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

ครับ/นิ่งเฉย

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

/ค่อยๆโน้มตัวเอาหน้าเข้าใกล้พลางมื้อหนาสัมผัสที่ใบหน้านุ่ม

อากิล [นายเอก]🐺🍷

!!/สะดุ้งเล็กน้อยพลางหลับตาปี๋

อากิล [นายเอก]🐺🍷

(เชี้ย! เป็นบ้าอะไรอีกเนี้ย)

อากิล [นายเอก]🐺🍷

(จ-จูบหรอว่ะ)

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

อุ๊บ../หัวเราะ

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

อยากจูบหรือไง ถึงคิดงั้น

อากิล [นายเอก]🐺🍷

เอ๋!?

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

ไว้เจอกันนะ

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

/เดินออกก่อนจะหยุดแล้วหันหน้ามองเล็กน้อย

กาเรล [พระเอก]🦇🍷

น้องกิล/กระตุกยิ้ม

อากิล [นายเอก]🐺🍷

.../กำหมัดแน่น

อากิล [นายเอก]🐺🍷

ไอ้..../ให้นิ้วมงคล

Stay tuned for the next episode.

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ