แค่เผลอ
.......
.......
.......
.......
.......
......................................................
..."คำเตือน...
...เรื่องนี้มีคำหยาบและ18+...
...เหมาะกับคนที่อายุ15ปีขึ้นไป...
...โปรดอ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น...
...ไม่แนะนำให้ทำตามแต่อย่างใด"...
..............................................................
..............................................................................................
...ในคืนที่ฝนตกหนัก ภานุเด็กมหาลัยอายุราวๆ21ปีกลับหอมาด้วยสภาพเปียกชุ่มไปด้วยน้ำฝน เขาแบกสังขารตัวเองให้ไปถึงลิฟต์ด้วยสภาพเมาและเปียก เขาเดินโซ่เซไปกดลิฟต์และยืนพิงกำแพงรอให้ลิฟต์เปิด ตาของเขาแทบจะปิดได้ทุกเมื่อ...
..."ทำไมลิฟต์แม่งนานจังว่ะ"...
เสียงบ่นอย่างขี้เมาหลุดออกมาจากปากของภานุผู้ยืนรอลิฟต์เขาได้แต่บ่นพึมพำในขณะรอลิฟต์เปิด หลังจากนั้นไม่นานนักลิฟต์ก็ค่อยๆเปิดออก ภานุแบกสังขารสภาพที่เมาเข้าไปในลิฟต์ ก่อนจะกดลิฟต์ไปยังชั้น5 ซึ่งเป็นชั้นที่เขาอยู่ประมาณ5นาทีลิฟต์ก็มาถึงชั้น5ก่อนจะค่อยๆหยุดและเปิดออก ภานุเดินออกจากลิฟต์อย่างโซ่เซ เขาเดินสะดุดไปมาแทบจะล้มในบางครั้ง แต่ยังดีที่มีกำแพงพอให้เขาจับเพื่อคอยพยุงในขณะเดิน สายตาของเขาก็พร่ามัวจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ ทำให้การมองเห็นลำบากไปกว่าเดิมเสียอีก ด้วยสายตาที่ย่ำแย่ทำให้ภานุเดินเข้าไปในห้องที่ประตูเปิดอยู่ เขาคิดว่านั้นคือห้องของเขา แต่มันไม่ใช่ ไม่ใช่เลย
ภานุปิดประตูตามหลัง ก่อนจะเดินโซ่เซไปที่เตียง ห้องนั้นมืดมากมีเพียงแสงจากดวงจันทร์ที่ส่องผ่านม่านเข้ามาพอให้เห็นทาง เขาเดินไปที่เตียงและล้มตัวลงนอน เตียงนั้นนุ่มมากและบวกกับอาการเมาทำให้เขาผล็อยหลับไปในทันที
.......
.......
.......
.......
.......
...หลังจากที่ภานุหลับไปได้ราวๆ10นาทีก็มีเสียงเปิดประตูห้องเข้ามา เป็นชายคนหนึ่งที่เดินเข้ามา ชายคนนั้นขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อสังเกตุเห็นว่ามีชายแปลกหน้าที่ไหนก็ไม่รู้มานอนอยู่บนเตียงของเขา...
..."ใครว่ะ"...
ชายคนนั้นพูดด้วยเสียงเย็นชา ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้เตียง เขามองดูคนที่หลับอยู่บนเตียงครู่หนึ่ง ก่อนจะเอื้อมมือออกไปปัดผมออกจากหน้าผากเบาๆ
..."ทำไมมันหน้าคุ้นๆว่ะ"...
...ชายคนนั้นพึมพำก่อนจะมองลงไปยังร่างที่เปียกชุ่มของอีกคน ในระหว่างคิดมือก็ไม่อยู่สุข มือของเขาค่อยๆลากลงไปที่ริมฝีปากของอีกคน ลูบไล้นิ้วเบาๆกับริมฝีปากนั้น ริมฝีปากนั้นให้ความนุ่มและเรียบเนียน ทำให้ความคิดของชายอีกคนเริ่มแปลกๆ...
..."โครตนุ่มเลยว่ะ...แม่ง"...
เขาส่ายหัวและพยายามเคลียส์ความคิด นี้เขาจะคิดแบบนี้กับคนแปลกหน้าที่มานอนหลับอยู่ในห้องของเขาด้วยสภาพที่เมาได้อย่างไร?
..."กูคิดบ้าไรเนี้ย? ปัญญาอ่อนแล้ว"...
เขาพยายามปลอบใจตัวเอง แต่มือยังคงลูบไล้ริมฝีปากของอีกฝ่ายอย่างหยุดไม่ได้ ค่อยๆต่ำลงเรื่อยๆจนมาหยุดอยู่ที่คอ
..."แม่ง.....นุ่มจังว่ะ"...
เขากลืนน้ำลายอย่างหนัก พยายามบอกให้ตัวเองเอามือออกแต่มันกลับไม่ขยับ มันทำสิ่งที่ตรงข้ามมากกว่าคือการลูบไล้เบาๆ ทำให้อีกฝ่ายส่งเสียงครางออกมาเบาๆ เขากลืนน้ำลายอีกครั้ง พยายามหายใจเข้าลึกๆ แต่กลับไม่ได้ช่วยอะไรเลย เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาเริ่มร้อนขึ้นมา เสียงครางจากอีกฝ่ายก็ยิ่งเพิ่มความเร้าอารมณ์ให้กับเขามากขึ้น ทำให้ท้องของเขาปั่นป่วน เขารู้สึกถึงสิ่งที่แข็งและนูนขึ้นในกางเกงทำให้เขาถอนหายใจออกมาอย่างหนัก
..."แม่ง.....นี้กูเป็นไรเนี่ย"...
เขาบ่น จากนั้นเขาก็ค่อยๆหันหน้าของอีกฝ่ายด้วยมือไปทางที่มีแสงเพื่อดูว่านี้คือใครกัน เมื่อแสงกระทบใบหน้าของอีกฝ่าย ดวงตาของเขาก็ค่อยๆเบิกกว้างเมื่อรู้ว่าคนที่กำลังนอนเมาอยู่บนเตียงของเขาคือใคร
..."บ้าเอ้ย......ไอ้....ไอ้ภานุ.."...
.......
.......
.......
.......
...................................................................................................
...เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อ ทำไมชายคนนี้ถึงตกใจขนาดนี้เมื่อเห็นภานุ? แล้วชายคนนี้เป็นใคร?...
...ไว้มาติดตามตอนต่อไปพร้อมกั**น...
... ขอบคุณที่อ่านนิยายเรื่องนี้**...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments