ดาบพิฆาตอสูร II

. .

ยามิสั่งหนวดสีดำสะบัดร่างกิยูอย่างไร้ปรานี กระแทกติดผนังทันทีเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายหมดแรงต่อต้าน

คุโรซาวะ ยามิ

เจ้าอ่อนแอเสียจริง

โทมิโอกะ กิยู

แกเป็นปีศาจมากกว่า..แค่กๆ

คุโรซาวะ ยามิ

//มอง

คุโรซาวะ ยามิ

เหอะ

โทมิโอกะ กิยู

(มีบางอย่าง...กำลังมาตรึงข้าไว้)

โซ่นับไม่ถ้วนพุ่งออกจากผนังถ้ำ ตรึงร่างกิยูไว้แน่น ยกลอยเหนือพื้นอย่างไร้หนทางหนี ขณะที่ยามิก้าวเข้ามาใกล้

โทมิโอกะ กิยู

(ข้า...อ่อนแอจริงๆ)

โทมิโอกะ กิยู

(จะต้องมาตายตอนนี้เนี่ยนะ)

คุโรซาวะ ยามิ

ตาย? เจ้าคิดว่าข้าจะฆ่าเจ้าหรอ?

โทมิโอกะ กิยู

แล้วไม่ใช่รึไง

คุโรซาวะ ยามิ

ก็ต้องไม่ใช่อยู่แล้ว

คุโรซาวะ ยามิ

ข้าคงไม่ได้บอกเจ้าไป...แต่ข้าชื่นชอบสิ่งสวยงาม

คุโรซาวะ ยามิ

แล้วเจ้าดันถูกใจข้า

โทมิโอกะ กิยู

ถูกใจ? สิ่งสวยงาม?

โทมิโอกะ กิยู

เจ้าบ้าไปแล้วแน่ๆ

คุโรซาวะ ยามิ

คงจะเป็นเช่นนั้น

คุโรซาวะ ยามิ

รอข้าเป็นเด็กดีล่ะ //เดินออกจากถ้ำไป

โทมิโอกะ กิยู

//พยายามฟันโซ่

. .

ยามตะวันลับขอบฟ้า ยามิกลับมาที่ถ้ำ แต่กิยูได้หายไปแล้ว

คุโรซาวะ ยามิ

ข้าอุตส่าห์บอกให้รอแล้วแท้ๆ..

คุโรซาวะ ยามิ

ดื้อเสียจริง

คุโรซาวะ ยามิ

//โยนที่ทำแผลทิ้ง

. .

คฤหาสน์ผีเสื้อ

โคโจ ชิโนบุ

ไปต่อสู้กับอสูรระดับ 12 จันทรามางั้นหรอคะ

โทมิโอกะ กิยู

เปล่า

โคโจ ชิโนบุ

แล้วทำไมถึงมีสภาพแบบนี้ได้คะ

โทมิโอกะ กิยู

...

โคโจ ชิโนบุ

//ยิ้ม

โคโจ ชิโนบุ

แต่ว่าร่างกายไม่ค่อยเป็นอะไรมากค่ะ

โคโจ ชิโนบุ

สามารถรับภารกิจตามปกติได้ค่ะ

โคโจ ชิโนบุ

แผลห้ามโดนน้ำนะคะ

โทมิโอกะ กิยู

อืม

. .

ในถ้ำของยามิ

คุโรซาวะ ยามิ

//ทำความสะอาดถ้ำ

เจ้านี่เอง

คุโรซาวะ ยามิ

//มอง

คิบุตสึจิ มุซัน

เหล่าอสูรบอกข้ามา

คิบุตสึจิ มุซัน

ว่ามีคนที่น่าสนใจอยู่ภายในถ้ำแห่งนี้

คิบุตสึจิ มุซัน

ข้าเลยมาดูกับตา

คุโรซาวะ ยามิ

อสูร..//คิด

คุโรซาวะ ยามิ

อ่อ..อสูรสินะ

คุโรซาวะ ยามิ

เหมือนข้าจะเจอมนุษย์ที่มีเสื้อปักว่าพิฆาตอยู่เมื่อไม่นานมานี้

คิบุตสึจิ มุซัน

งั้นถือว่าเรารู้ตัวตนกันแล้ว

คิบุตสึจิ มุซัน

ข้ามีข้อเสนอมาให้เจ้า

คิบุตสึจิ มุซัน

เจ้าสนใจหรือไม่

คุโรซาวะ ยามิ

หากข้อเสนอน่าสนใจ

คุโรซาวะ ยามิ

แต่ข้าอยากจะบอกอะไรเจ้าไว้ก่อน

คุโรซาวะ ยามิ

ข้ามีอายุนับหมื่นปี ไม่สนใจอะไรหรอก

คุโรซาวะ ยามิ

แต่ข้าจะให้โอกาสเจ้าลองเสนอมาแล้วกัน

คิบุตสึจิ มุซัน

ปากดีเสีย

คุโรซาวะ ยามิ

//ยิ้มเยาะ

. .

ตกค่ำ

คฤหาสน์วารี

โทมิโอกะ กิยู

//กำลังจะออกไปตรวจตรา

คนงาม

โทมิโอกะ กิยู

//หันมอง

โทมิโอกะ กิยู

เจ้าอีกแล้ว//มองค้อน

คุโรซาวะ ยามิ

โกรธข้ารึ?

คุโรซาวะ ยามิ

โกรธข้าแล้วเจ้าจะได้อะไรขึ้นมากัน

โทมิโอกะ กิยู

...

โทมิโอกะ กิยู

เจ้าต้องการอะไรอีก แล้วนี่เจ้ารู้บ้านข้าได้อย่างไร

โทมิโอกะ กิยู

//จับดาบ

ยามิหายวับไปทันทีเมื่อกิยูจับดาบคาตานะ ก่อนจะปรากฏด้านหลังของกิยู

คุโรซาวะ ยามิ

อารมณ์ร้ายเหลือเกินนะ//ยิ้มเยาะ

กิยูพลันหันหลังและฟันดาบใส่ยามิ แต่ยามิก็หายตัวไปก่อนที่คมดาบจะถึง คราวนี้เขาปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งตรงหน้ากิยู

โทมิโอกะ กิยู

เลิกหนีได้แล้ว

คุโรซาวะ ยามิ

//ยิ้มยียวน

คุโรซาวะ ยามิ

โกรธข้าแล้วรึ?

โทมิโอกะ กิยู

ข้าโกรธเจ้าตั้งแต่พวกเราพบกัน

คุโรซาวะ ยามิ

ก็ดี

. .

โทมิโอกะ กิยู

//มองยามิ

คุโรซาวะ ยามิ

//มองกลับ

โทมิโอกะ กิยู

//หันหนี

โทมิโอกะ กิยู

เจ้าจะตามข้ามาทำไม..

โทมิโอกะ กิยู

จะฆ่าก็ฆ่าไม่ได้อีก...ชื่ออะไรก็ยังไม่บอกกัน..//พึมพำๆ

คุโรซาวะ ยามิ

....//เดินตามกิยูต่อไป

โทมิโอกะ กิยู

เลิกเดินตามข้าได้แล้ว!

คุโรซาวะ ยามิ

//หยุดเดิน

คุโรซาวะ ยามิ

(คนที่ข้าเจอเมื่อตอนนั้น...)

คุโรซาวะ ยามิ

หน่วยพิฆาตอสูรของเจ้ามีไว้ทำไม

โทมิโอกะ กิยู

//มอง

คุโรซาวะ ยามิ

ข้าถามดีๆ

โทมิโอกะ กิยู

จัดการอสูร

คุโรซาวะ ยามิ

งั้นสินะ...

คุโรซาวะ ยามิ

แล้ว...

โทมิโอกะ กิยู

แล้ว?

คุโรซาวะ ยามิ

ไม่มีอะไร เจ้าเดินต่อเถอะ

โทมิโอกะ กิยู

จะพูดทำไมไม่พูดให้จบ//เดินต่อ

คุโรซาวะ ยามิ

โกรธข้าอีกแล้ว

คุโรซาวะ ยามิ

อารมณ์อ่อนไหวเสียจริง

โทมิโอกะ กิยู

//มอง

คุโรซาวะ ยามิ

//ยิ้ม

. .

ครึ่งปีต่อมา

ยามิตลอดครึ่งปี ก็มีแวะเวียนมาหากิยูบ้างบางครั้ง

พร้อมนำของฝากมาให้กิยูด้วย และแม้กิยูจะบ่นว่าไม่อยากได้ แต่กิยูก็รับไว้อยู่ดี

ทั้งสองคนก็เริ่มสนิทกันขึ้นมานิดหน่อย(มาก)

ขณะที่กิยูไปทำภารกิจ ยามิเองก็ชอบตามไปด้วยพร้อมด้วยเหตุผลว่าจะไปดูแลกิยู หากได้รับบาดเจ็บ

TBC

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ