โชติฐิติเมธานนน์ ᯤ

. .

คฤหาสน์ อรรถเศรษฐากุล

ดาเลีย | ❀

น้องอัยย์ค่ะ

ดาเลีย | ❀

คุณปู่เรียกให้ไป พบในห้องทำงานของท่านค่ะ

อัยย์ | . 𐙚 ̊

เรียกทำไมคะ?

ดาเลีย | ❀

พี่ก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ

ดาเลีย | ❀

เเต่ยังไงก็อย่าลืมไปนะคะ

ดาเลีย | ❀

ถ้าไม่อยากเดือดร้อน

อัยย์ | . 𐙚 ̊

รู้เเล้วค่ะ

ดาเลีย | ❀

ค่ะ

ดาเลีย | ❀

งั้นพี่ขอตัวก่อนนะคะ

ดาเลีย | ❀

. เดินออกไป

อัยย์ | . 𐙚 ̊

มีเรื่องมีราวให้ปวดหัวทุกวันเลย

. .

ห้องทำงานพิศพิรุณ

ก๊อก ๆ !

ขออนุญาตเข้าไปนะคะ

พิศพิรุณ

ใคร

: อัยย์เองค่ะ!

พิศพิรุณ

เชิญเข้ามา

เเกร๊ก!

อัยย์ | . 𐙚 ̊

คุณปู่เรียกอัยย์มาทำไมหรอคะ

พิศพิรุณ

นั่งลงก่อนสิ

อัยย์ | . 𐙚 ̊

ค่ะ

พิศพิรุณ

เข้าเรื่องเลยดีกว่า

พิศพิรุณ

ฉันจะให้เเก เเต่งงานกับคนของโชติฐิติเมธานนท์

อัยย์ | . 𐙚 ̊

ทำไมต้องเป็นอัยย์

อัยย์ | . 𐙚 ̊

ลูกหลานมีกันเยอะแยะ เลือกคนอื่นไม่ได้หรอคะ!?

พิศพิรุณ

เเกอย่ามาขึ้นเสียงกับฉัน!

พิศพิรุณ

ฉันให้ทำอะไรก็ทำ ทุกวันนี้ฉันเลี้ยงเเกมันก็บุญมากเเล้ว

พิศพิรุณ

อย่ามาทำตัวไร้มารยาทเหมือนเเม่ของเเกนัก

อัยย์ | . 𐙚 ̊

อีเเก่บ้าน้ำลาย!

อัยย์ | . 𐙚 ̊

หลานมีกันเป็นสิบๆคน ดันตาถั่วมาเลือกกู!

พิศพิรุณ

อย่ามาปากดีใส่ฉัน นังเด็กไร้การอบรมสั่งสอน

อัยย์ | . 𐙚 ̊

ยังไงอัยย์ก็ไม่เเต่ง

อัยย์ | . 𐙚 ̊

ถ้าอยากให้เเต่งมากก็ ส่งดาเลียหลานรักคุณไปสิค่ะ

พิศพิรุณ

เนรคุณ!

อัยย์ | . 𐙚 ̊

เห็นว่าเพรชของตระกูลหายหรอคะ งั้นมันก็คงเนรคุณ เพราะมันเอาไป

พิศพิรุณ

เเกอย่ามาใส่ร้ายหลานฉันนะ

อัยย์ | . 𐙚 ̊

บักปึก!

พิศพิรุณ

ยังไงเเกก็ต้องเเต่ง

พิศพิรุณ

เพราะฉันตอบตกลง ฝั่งนั่นเรียบร้อยเเล้ว

พิศพิรุณ

อย่าทำให้ฉันเสียหน้า

อัยย์ | . 𐙚 ̊

หน้าคุณ ไม่ใช่หน้าอัยย์สักหน่อย

พิศพิรุณ

วรานิษฐ์!

พิศพิรุณ

เเกอยากด่าอะไรก็ด่า ฉันไม่สนไม่ฟังหรอก

พิศพิรุณ

เพราะสุดท้ายก็ต้องเเต่งอยู่ดี

อัยย์ | . 𐙚 ̊

หน้าหนาก็งี้เเหละค่ะ

พิศพิรุณ

ชัดจะเกินไปเเล้วนะ

พิศพิรุณ

ใครสอนให้เเก มาด่าผู้มีพระคุณอย่างนี้

อัยย์ | . 𐙚 ̊

ผู้มีพระคุณ?

อัยย์ | . 𐙚 ̊

ขออ้วกเเปปนึงนะคะ

อัยย์ | . 𐙚 ̊

คำนี้เลี่ยนเกินไป

พิศพิรุณ

. ง้างมือจะตกอัยย์

อัยย์ | . 𐙚 ̊

อะๆขอเเรงๆนะคะ

อัยย์ | . 𐙚 ̊

จะได้ให้คนอื่นรู้ ว่าตระกูลผู้ดีตีนเเดง

อัยย์ | . 𐙚 ̊

มันไม่ได้ดีอย่างที่คนอื่นมอง!

อัยย์ | . 𐙚 ̊

การเเสดงตอแหลๆทั้งนั้น!

พิศพิรุณ

แก! //ชี้หน้าอัยย์

พิศพิรุณ

ออกไปจากฉันเลยนะ

พิศพิรุณ

ก่อนที่ฉันจะกักบริเวณ

อัยย์ | . 𐙚 ̊

เอะอะก็กักๆ คิดว่านี่กลัวมากรึไง

อัยย์ | . 𐙚 ̊

กักก็กัก ไม่ใช่หลานรักคุณที่บีบน้ำตาไปซะทุกอย่าง

พิศพิรุณ

ฉันไม่อยากฟัง

พิศพิรุณ

ออกไปเลยนะ

อัยย์ | . 𐙚 ̊

ไปเเน่ค่ะ

อัยย์ | . 𐙚 ̊

ไม่ต้องเสร่อบอก

“ มือขาวได้จับราวเก้าอี้ ดันตัวเองให้ลุกขึ้น ก่อนจะก้าวเท้าเล็กให้เดินไปเปิดประตู ออกจากห้องโดย ไม่หันมองเเละพูดพร่ำเพ้อกับผู้เป็นปู่ “

ปัง!

. .

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ