ตัวร้ายอย่างข้า จะหนีเอาตัวรอดยังไงดี!?
= ตอนที่ 1 =
ลั่วปิงเหอ (ตอนโต + จอมมาร)
//ส่งสัญญาณบอกลูกน้อง
ลูกน้องจอมมาร
"ขอรับ!" //โค้งคำนับก่อนจะหันมาหาลูกน้องอีกคน
ลูกน้องจอมมาร
"เอาตัวมันมา!"
ลูกน้องจอมมาร
ลูกน้องจอมมารคนที่ 1 และคนที่ 2 : //ลากเสิ่นชิงชิวที่อยู่ในโหลเข้ามาและหยุดอยู่ตรงหน้าจอมมาร
ลั่วปิงเหอ (ตอนโต + จอมมาร)
//ยิ้มเจ้าเลห์และผละออกจากบัลลังก์ก่อนจะมองเสิ่นชิงชิวอย่างสะใจ
เสิ่นชิงชิว (ตัวร้าย + มนุษย์ครึ่งท่อน)
//ค่อยๆลืมตาพร้อมกับเงยหน้าขึ้นก่อนที่จะมองไปรอบๆและตื่นตระหนก
เสิ่นชิงชิว (ตัวร้าย + มนุษย์ครึ่งท่อน)
"ศิษย์ ข้าผิดไปแล้ว!" //ดิ้น
เสิ่นชิงชิว (ตัวร้าย + มนุษย์ครึ่งท่อน)
"ข้าไม่สมควรเป็นคน เจ้าปล่อยข้าไปเถอะ!" //ดิ้น
ลั่วปิงเหอ (ตอนโต + จอมมาร)
"หึๆ.."//หัวเราะในลำคออย่างเจ้าเลห์
"เรื่อง เทพมารอหังการ"
ชีวิตที่หยิ่งผยองอวดดีของพระเอก.
ตอนแรกเกิดพระเอกนั่นถูกใส่ไว้ในถังไม้ออกโลดแล่นในแม่น้ำลั่ว. จากนั้นพระเอกก็ลอยไปเรื่อยๆจนถูกคนใจดีเก็บไป. เนื่องจากเก็บพระเอกมาเลี้ยงได้จากแม่น้ำลั่วในฤดูเหมันต์. คนใจดีจึงตั้งชื่อให้พระเอกว่า 'ลั่วปิงเหอ' เมื่อลั่วปิงเหอโตขึ้น แม่เลี้ยงของเขาก็ได้เสียชีวิตไป. ไม่นานนักลั่วปิงเหอก็ได้ไปคาราวะเสิ่นชิงชิวฉายากระบี่ซิวหย่า เจ้ายอดเขาชิงจิ้งเฟิงแห่งสำนักชางฉยงซาน เมื่อเสิ่นชิงชิวเห็นหน้าลั่วปิงเหอครั้งแรกก็รู้สึก
อิจฉาริษยาเพราะศิษย์หญิงอันเป็นที่รักของเสิ่นชิงชิวหลงใหลกับลั่วปิงเหอในเวลาแค่พริบตาเดียว เสิ่นชิงชิวจึงได้ทารุณ
ลั่วปิงเหออย่างโหดเหี้ยมด้วยความอิจฉา. เมื่อลั่วปิงเหออายุประมาณ 17-18 (จำไม่ได้) ก็ถูกเสิ่นชิงชิวผลักลงตกหน้าผา เมื่อ
ลั่วปิงเหอถูกผลักไปก็ตกจากหน้าผาแต่ยังไม่เสียชีวิต ลั่วปิงเหอก็มีเป้าหมายในที่จะดิ้นรนต่อสู้ ในความฝันของลั่วปิงเหอที่มี
ท่านผู้อาวุโสหรือมารฝันตัวหนึ่ง ซึ่งท่านอาวุโสตนนี้ มีหน้าตาโดดเด่น พรสวรรค์เป็นเลิศ และหน่วยก้านดีเหมาะกับการฝึกยุทธ จึงถือโอกาสสอนลั่วปิงเหอฝึกพลังเทพ การสอนของมารฝันก็ก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้ลั่วปิงเหอปลดผนึกเทพมารบรรพกาลที่อยู่บนตัว ต่อมาลั่วปิงเหอบังเอิญเก็บกระบี่ได้อีกเล่ม ซึ่งกระบี่นั่นคือกระบี่ซินหมัวสามารถผสานคนและมารจากสองภพได้ทันที ลั่วปิงเหอจึงสู้กับราชาเผ่ามารชั่วร้ายจากนั้นก็เอาบุตรสาวของราชามารให้เป็นสาวในฮาเร็มของเขา สู้กับเจ้าสำนักบำเพ็ญเซียนชั่วร้าย จากนั้นหลานสาวของเจ้าสำนักก็กลายเป็นสาวในฮาเร็มของเขา สู้กับเสิ่นชิงชิวอาจารย์ของเขาและเอาศิษย์หญิงื่มีใจกันตั้งแต่เด็กกฌกลายเป็นสาวในฮาเร็ม สู้รบกันจนไม่เหลือคนที่หยิ่งผยองกว่าพระเอกแม้แต่คนเดียว ดังนั้น
ลั่วปิงเหอจึงกลายเป็นเทพมารแห่งยุคที่แข็งแกร่งที่สุดพร้อมกับครองรักกับสาว 3 พันคนในฮาเร็ม ส่วนเสิ่นชิงชิวก็ถูกลั่วปิงเหอตัดเป็นมนุษย์ครึ่งท่อนอยู่ในไหผักดองอยากตายแต่ก็ตายไม่ได้ นับจากนั้นลั่วป้งเหอกับบรรดาสาวๆในฮาเร็มก็ใช้ชีวิตกันอย่างมีความสุข ให้กำเนิดลูกหลานไม่มีที่สิ้นสุด.
= บทที่ 6666 บทสุดท้าย =
???
"ฮ่าฮ่าฮ่า!!" //นั่งหัวเราะอยู่หน้าคอมพิวเตอร์อย่างสะใจ
???
"เซี่ยงเทียนต่าเฟยจี! สุดท้ายก็เขียนต่อไม่ได้แล้วล่ะสิ"
???
"ไม่นึกว่ากูจะหลงอ่านนิยายหลอกเงินคนอ่านแบบนี้ได้!"
???
"หญ้ามหัศจรรย์หายากอะไรหาได้เกลื่อนกลาด สาวสวยไร้คนเทียมแต่ละคนเปย์เองได้หมด ไอคิวตัวร้ายไม่เคยอัปเกรด ขุดหลุมแบบไม่มีเหตุผลเลยสักนิด!" //เลื่อนดู
คอมเมนต์
???
"แฟนคลับที่วันๆได้แต่คุยโม้โอ้อวดอย่างพวกคุณทีนี้คงแย้งไม่ได้แล้วสินะ" //พูดก่อนจะเริ่มพิมพ์
???
💬= นักเขียนเฮงซวย นิยายเฮงซวย! =
//หยิบซาลาเปาเข้าปากขณะพิมพ์
???
บุคคลที่ 1 : แย้งอะไรล่ะ คุณเองก็จ่ายเงินเพื่ออ่านจนจบเหมือนกันไม่ใช่หรอ? //คอมเมนต์โต้ตอบ
???
บุคคลที่ 2 : นั่นสิ ทั้งฟินกับตัวเอง ทั้งรอนิยายอัปเดต!
บุคคลที่ 3 : คุณเองก็โคตรโง่เหมือนกันนั่นแหละ!
บุคคอื่นๆที้โคตรเยอะ : +1
//คอมเมนต์
???
"แค่กๆ..!" //ซาลาเปาติดคอพร้อมกับจับลำคอของตัวเอง
???
//ค่อยๆทรุดลงตัวลงที่หน้าโต๊ะคอม
= นักเขียนเฮงซวย นิยายเฮงซวย =
"เปิดการใช้งานระบบ..
จับคู่สำเร็จ"
เมื่อระบบกล่าวเสร็จตัวของเขาก็เข้าไปในมิติเทพมารอหังการ
???
"นี่..นี่ที่ไหนกัน.." //ค่อยลืมตาและมองรอบๆอย่างสะลึมสะลือ ขณะที่นอนราบบนเตียง
???
"กูมายู่นี่ได้ยังไง..?" //ลุกขึ้นนั่ง
???
??? : "เจ้าฟื้นเสียที รู้สึกอย่างไรบ้าง?" //ลุกขึ้นจากเก้าอี้
???
"เรา..สลบไปหรอ..?" //นั่งก้มหน้า + ดูมือของตัวเอง
???
??? : "ใช่แล้ว ไม่รู้ว่าเจ้าเป็นอะไรไป อยู่ดีๆ ไฉนจึงมีไข้สูงได้" //นั่งลงข้างๆ
???
"ที่แท้นี่คือโรงพยาบาล.." //เอามือกุมหน้าตัวเองขณะพูด
???
??? : "โรงพยาบาล? เจ้านอนจนเลอะเลือนไปแล้วหรือไร.. ที่นี่คือยอดเขาชิงจิ้งเฟิง"
???
"ชิงจิ้ง.." //เอามือออกและเงยหน้าขึ้นมอง
???
"พี่ชายคนนี้เป็นใครกันน่ะ..?" //พูดเบาๆขณะมองบุคคลปริศนา
???
??? : เฮ้อ.. ข้ารู้.. งานชุมนุมเซียนครั้งใหญ่ใกล้เข้ามาแล้ว เจ้าปรารถนาความสำเร็จอันดับสุงสุด" //พล่ามไรไม่รู้
???
??? : "แต่ด้วยรากฐานและชื่อเสียงของสำนัก
ชางฉยงซานเรายามนี้.." //พล่ามไปเรื่อยๆ
???
("บ้าบออะไรว่ะเนี่ย..สำนักชาฉยงซาน..") //สับสน + วิเคราะห์
???
??? : "ต่อให้ครั้งนี้มิได้ส่งคนเข้าร่วม" //พล่ามต่อ
???
("ยอดเขาชิงจิ้งเฟิง..") //เริ่มคุ้น
= (เปิดใช้งานระบบเบื้องต้น) =
= (เข้าสู่เวิลด์ไลน์สำเร็จ) =
???
??? : "ไยต้องสนใจชื่อเสียงจอมปลอมเหล่านั้นด้วย" //พล่ามยาวๆ
= (ลำดับที่ผู้ใช้งาน UVOO2) =
???
("เทพมารอหังการ..") //วิเคราะห์สักพักก่อนจะตาเบิกก้วางด้วยความตกใจ
= (ดำเนินการตวรจสอบสภาพแวดล้อม) =
= ( ปกติ ) =
= (ระบบที่เชื่อมต่ออยู่นี้ พัฒนาขึ้นจากแนวคิด
"คุณทำได้คุณลงมือ ถ้าทำไม่ได้ก็ไม่ต้องพูดมาก" ) =
= (หวังว่าจะมอบประสบการณ์ที่ดีที่สุดแก่ท่าน และหวังว่าท่านสามารถปรับปรุงนิยายเฮงซวย จนกลายเป็นวรรณกรรมชั้นสูงยิ่งใหญ่
คลาสสิกมีระดับ) =
= (ขอให้ท่านเพลิดเพลินกับการทะลุมิติ) =
???
("กูไม่ได้ฝันไปหรอว่ะ?") //เอามือข้างนึงกุมหน้าตัวเอง
???
("กูทะลุมิติมาเป็นพระเอกนิยายแนวฮาเร็มปัญญาอ่อนนี่แล้ว")
???
??? : "ศิษย์น้องชิงชิว เจ้ากำลังฟังที่ศิษย์พี่พูดหรือไม่" //หันหน้ามามอง
= (ผูกตัวละครสำเร็จ) =
= (เจ้ายอดเขาชิงจิ้งเฟิงแห่งสำนักชางฉยงซาน) =
= (ตัวรายเศษสวะ "เสิ่นชิงชิว"
อาวุธ: กระบี่ซิวหย่า ) =
= (ค่า B ตั้งต้น : 100)
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("เสิ่น..ชิง..ชิว..!?") //เอามือออกจากใบหน้า + กรี๊ดในใจ
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("ทำไมเป็นตัวร้ายว่ะเนี่ย!!!???") //กรี๊ดในใจอย่างสุดเสียง
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("ให้ตายสิ..") //ตั้งสติ
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("นี่..นี่คือ..") //มองข้อความบนหัวของบุคคลปริศนา
= (เจ้าสำนักชางฉยงซาน เยว่ชิงหยวน) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("นึกไม่ถึงเลยว่าเขาคือเยว่ชิงหยวน..เจ้าสำนักฉยงซาน..") //มองกลับมาที่หน้าองเยว่ชิงหยวน
เยว่ชิงหยวน (ศิษย์พี่เสิ่นชิงชิว)
"ศิษย์น้อง ยังมึนศีรษะอยู่หรือ?"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("คนที่เป็นมิตรคุยด้วยง่ายขนาดนี้..")
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("เสียดายสุดท้ายถูกไอ้เศษสวะเสิ่นชิงชิวนั่นทำให้ถึงแก่ความตาย..")
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("เดี๋ยวนะ!..กูมีคุณสมบัติอะไรไปเห็นใจคนอื่นกันล่ะ.. คนที่มีจุดจบอนาถสุด..คือกูหนิ!?") //จินตนาการ
ลั่วปิงเหอ (ตอนโต + จอมมาร)
"ความอัปยศที่ศิษย์ได้รับในวันวาน.." //เดินเข้ามาใกล้เสิ่นชิงชิว (มนุษย์ครึ่งท่อน)
ลั่วปิงเหอ (ตอนโต + จอมมาร)
"วันนี้ตั้งใจมาตอบแทนเป็นร้อยเท่า.."
เสิ่นชิงชิว (ตัวร้าย + มนุษย์ครึ่งท่อน)
"กูไม่อยากเป็นตัวร้าย!! ใครอยากจะกล้าเป็นศัตรูกับลั่วปิงเหอล่ะ!? ฉันอยากจะเกาะขาพี่ปิง!! ฉัยอบากจะดูแลเอาใจใส่ไถ่ถามทุกข์สุขพี่ปิง ฉันอบากเป็นทั้งอาจารย์และเพื่อนที่ดีในยามยากกับเขา!!!" //กรี๊ดในจินตนาการ
เสิ่นชิงชิว (ตัวร้าย + มนุษย์ครึ่งท่อน)
"อร้ายยยยยย!!!!!!!!" //กลิ้งไปมาขณะอยู่ในไหผักดอง
= (คำเตือน OOC) =
= (ตอนนี้ท่านอยู่ในขั้นเริ่มต้น ฟังก์ชัน OOC ถูกบล็อก การกระทำใดๆที่ละเมิดบทบาทความเป็นเสิ่นชิงชิวที่ถูกกำหนดไว้ จะถูกหักค่า B) =
= (OOC ตัวย่อของคำ Out of Character แปลว่า นอกบทบาทตัวละคร) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวร้าย + มนุษย์ครึ่งท่อน)
"ถ้าค่า B ถูกหักจนหมดจะเป็นยังไง?" //หยุดกลิ้งก่อนที่จะถามระบบ
= (ตายอย่างสมบรูณ์) =
= (ถึงแก่กรรม) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"..." //คำนวณ
เยว่ชิงหยวน (ศิษย์พี่เสิ่นชิงชิว)
"เป็นอะไรไป? ยังไม่ค่อยสบายใช่มั้ย?"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"แล้วศิษย์ข้า..ลั่วปิงเหอล่ะ..?" //นั่งก้มหน้าอยู่บนเตียงขณะพูด
เยว่ชิงหยวน (ศิษย์พี่เสิ่นชิงชิว)
"ลั่วปิงเหอ?"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("อย่าบอกนะว่าเวลาไม่ถูกต้อง..พระเอกยังไม้ได้เข้ามาเป็นศิษย์สำนักชางฉยงซานหนิ..")
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("ดีชะมัดเลย")
เยว่ชิงหยวน (ศิษย์พี่เสิ่นชิงชิว)
"ศิษย์น้อง"
เยว่ชิงหยวน (ศิษย์พี่เสิ่นชิงชิว)
"เจ้าอย่าโมโหอีกเลย"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ห๊า?" //เงยหน้าขึ้นมอง
เยว่ชิงหยวน (ศิษย์พี่เสิ่นชิงชิว)
"ข้ารู้ว่าเจ้าเข้มงวดกับเขายิ่งนัก แต่เด็กคนนั้นก็พยายามเต็มที่แล้ว" //พูดขณะหันไปมองทางอื่น
เยว่ชิงหยวน (ศิษย์พี่เสิ่นชิงชิว)
"ครั้งนี้ลั่วปิงเหอก็ไม่ได้ทำความผิดใหญ่โต เจ้าก็อย่าลงโทษเขาอีกเลย"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ท่านบอกมาเลยเถอะ..เขาอยู่ที่ไหน //กล่าวจบก่อนจะนั่งกอดเข่า
เยว่ชิงหยวน (ศิษย์พี่เสิ่นชิงชิว)
"หลังจากเจ้าจับเขาโบยสี่สิบไม้ ก็ส่งไปขังที้ห้องเก็บฟืนมิใช่หรือ?"
เยว่ชิงหยวน (ศิษย์พี่เสิ่นชิงชิว)
"ศิษย์น้อง!" //หันกลับมามองและเห็นเสิ่นชิงชิวสลบไปแล้ว
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"มึงว่ามึงต่ำช้ามั้ยล่ะ?" //เปลี่ยนชุดเสร็จแล้ว + ยืนคุยกับเงาสะท้อนของตัวเองในกระจก
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"พลังบำเพ็ญ คุณสมบัติ รูปร่าง มึงว่ามึงยังขาดอะไรอีก??"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ทำไมถึงไม่มีกลิ่นอายผู้บำเพ็ญพรต บำเพ็นเซียนเลยสักนิด?"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"แค้นอะไร อาฆาตอะไรกัน?"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"มึงจงใจหาเรื่องลั่วปิงเหอเองนะ เฮ้อ.." //เอามือข้างนึงกุมหัวตัวเอง
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"แถมทิ้งเรื่องเละเทะนี่ให้กูจัดการ.."
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
//เอามือออกใจศีรษะก่อนจะ
กระแอมเบาๆ
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"เข้ามา!"
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ข้ามาแล้วขอรับ ซือจุน" //ยิ้มหน้าระรื่นและก้มโค้งคำนับ
= (หมิงฟาน ศิษย์คนโตของเสิ่นชิงชิว) =
= (ถูกลั่วปิงเหอผลักตกลงไปในรังมดนับหมื่น) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("นี่ก็คือหมิงฟานศิษย์คนโตที่ร่วมมือกับเสิ่นชิงชิวทรมานลั่วปิงเหอ") //ยืนมองหมิงฟาน
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("เฮ้อ..นี่ก็น่าสงสาร")
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ซือจุน อาจาร์ยลุงเจ้าสำนักเพิ่งให้ข้าปล่อยเด็กเหลือขอนั่นออกมาด้วยขอรับ"
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ข้าทราบว่าท่านคงไม่ปล่อยให้เขาได้สุขสบายเป็นแน่"
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"จึงตั้งใจมารายงานท่านโดยเฉพาะ" //ยิ้มหน้าระรื่น
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"เจ้าเด็กเหลือขอนั่น..ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง..?" //กุมขมับ
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ซือจุน ท่านโปรดวางใจอยู่ในมือข้า"
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"เด็กเหลือขอนั่นหาดีมิได้แน่!"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"เฮ้ออ..เจ้ารีบไปพาตัวมันมา.."
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ขอรับ! ซือจุน" //ยิ้มอย่างตื่นเต้น
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ข้ารู้ว่าท่านยังมีทีเด็ด!" //ก้มโค้งคำนับอย่างรวดเร็วก่อนจะวิ่งออกไป
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"หนุ่มน้อย.. นายน่ะรนหาที่ตาย.." //พูดเบาๆ
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
//เดินวนรอ
"เจ้าเด็กเหลือขอ! เดินให้เร็วหน่อย!" //เสียงจากข้างนอก
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("มันมาแล้วว!") //หันหลัง
ประตูถูกเปิดออกเสียงดังสนั่น
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ไม่ได้กินข้าวเหรอไง?" //กล่าวออกไปข้างนอกก่อนจะเดินมาหาเสิ่นชิงชิว
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ซือจุน" //โค้งคำนับเสิ่นชิงชิวอีกครั้ง
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"มาแล้วขอรับ"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
//หันออกไปทางประตู
ป้ายชื่อของลั่วปิงเหอมีออร่าแสงจ้าจนส่งผลให้
เสิ่นชิงชิวแสบตาและเอามือบังแสงไว้
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("เป็นตัวเอกของแท้เลย") //แสบตา
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("ขนาดป้ายชื่อยังส่องประกายขนาดนี้")
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("ตายแน่กู! ไม่นึกเลยว่าจะทุบตีลั่วปิงเหอขนาดนี้!") //เอามือลงและมองลั่วปิงเหอด้วยความตกใจ
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
//ค่อยๆเดินเข้ามา + ใบหน้าร่างกายฟกช้ำ เสื้อผ้าเปื้อนฝุ่น
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("ตายสถานเดียวแน่กู")
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"ซือจุน.." //จะคุกเข่า
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ไม่ต้องคุกเข่าแล้ว"
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
//สับสนเล็กน้อยและปฏิบัติตาม
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("หากท่านคารวะข้าน้อย วันหน้ากระดูกข้าน้อยมิต้องถูกควักออกมาให้ท่าหรือ..") //กัดฟันด้วยความเครียดก่อนจะกระแอม
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"รู้ตัวว่าผิดใช่มั้ย?"
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"ศิษย์ผิดไปแล้ว" //โค้งคำนับ
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"ศิษย์ไม่ควรกระด้างกระเดื่องต่อซือจุน.."
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
//พยักหน้าก่อนจะกล่าว
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"รู้ตัวว่าผิดก็ดี"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"เห็นเจ้าปรับปรุงท่าที.." //เอายาออกมาจากเอวก่อนจะยื่นให้
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"เช่นนั้นก็รับนี่ไว้สิ-"
= (คำเตือน OOC) =
= (ให้ยาเป็นพฤติกรรมที่ฝ่าฝืนกฎ) =
= (หักค่า B) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
//รีบชักมือกลับมาก่อนจะดื่มยาอย่างรวดเร็ว
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ห๊า?"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"อ่าห์..อยู่ๆก็กระหายขึ้นมา.." //ดูขวดยา
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ห๊ะ!! ยาทาภายนอก!?"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"แค่กๆ.. แม้แต่แบบนี้ก็ถือว่าฝ่าฝืนกฎหรอ.. ช่วยไม่ได้
แล้ว" //เอามือข้างนึงกุมขมับขณะค่อยๆนั่ง
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ซือจุน!" //เดินเข้าไปดู
เสิ่นชิงชิวก่อนจะหันกลับมาหาลั่วปิงเหอ
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"เห็นแล้วหรือยัง! อาการป่วยของซือจุนล้วนเป็นเพราะโมโหเจ้า!"
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"..." //ยืนก้มหน้า
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ช่างเถอะ ไม่ต้องพูดมาก"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ลงโทษก็ลงโทษไปแล้ว.."
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"เจ้ากลับไปทบทวนความผิดของตนเสีย"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"เรื่องอื่นจะไม่ซักไซ้ไล่เลียงแล้ว"
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"ขอบพระคุณขอรับ ซือจุน" //ก้มโค้งคำนับ
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
//เดินเข้าไปใกล้ลั่วปิงเหอ
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"หึ! ครั้งนี้ข้าจะปล่อยเจ้าไป! คราวหน้าหัดจำใส่กะโหลกด้วย!"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("เขาไม่แค้นฉันเลยซักนิดหรอ")
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("อย่าบอกนะว่าก่อนหน้านี้เขาไม่เคยถูกทารุณเลย")
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"วันนี้จะปล่อยเจ้าไปก่อน!" //แทรกขึ้นส่งผลให้เสิ่นชิงชิวหลุดจากความคิด
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"หากยังมีคราวหน้าล่ะก็" //ทำท่าจะต่อย
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"จริงสิ" //แทรกส่งผลให้
ลั่วปิงเหอกับหมิงฟานหันมา
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ปิงเหอ ปีนี้เจ้าอายุเท่าไรแล้ว?"
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"ศิษย์อายุ 14 ขอรับ"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"อายุ 14.."
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"เฮือก!? คราวนี้ตายแน่ๆ" //ตื่นตระหนกก่อนจะสลบไป
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ซือจุน!" //รีบวิ่งเข้าไปดู
เสิ่นชิงชิว
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"ซือจุน!" //รีบวิ่งเข้าไปดู
เสิ่นชิงชิว
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"เดรัจฉานน้อย!"
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ซือจุนโมโหเจ้าจนหมดสติไปอีกแล้ว!" //ด่าลั่วปิงเหอ
เสิ่นชิงชิวได้วาง แจกัน หยก และอื่นๆวางบนผ้าที่อยู่บนโต๊ะอย่างแรง
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
//เดินไปหยิบของ
= (ตรวจพบพฤติกรรมผิดปกติของตัวละคร) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"อธิบาย? ทำไมไม่อธิบายให้ผมรู้ก่อนล่ะว่าเขาเจออะไรมาบ้าง?"
= (พระเอกผ่านเหตุการณ์ลงโทษให้คุกเข่าหน้าทางขึ้นเขา โดนศิษย์ร่วมสำนักรุมตี "กระด้างกระเดื่อง" ต่อซือจุนจนถูกแขวนโบย) =
= (ผูกเงื่อนปมด้านมืดให้พระเอกได้สำเร็จ) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"จะให้ผมคอยให้เขามาหั่นผมเป็นท่อนงั้นสิ!"
= (การรอให้ตัวเอกของเรื่องมาล้างแค้นเป็นงานประจำวันของตัวร้าย) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ขอบใจนะ~ แต่บทตัวร้ายนี่ผมรับไม่ไหว คุณไปหาคนอื่นที่ดีกว่าเถอะ!" //มัดผ้าให้เป็นกระเป๋าและแบบขึ้นบนหลังขณะที่มีของอยู่ในนั้น
= (คำเตือนขั้นรุนแรง) =
= (หากท่านทิ้งตัวละครและภารกิจ ระบบจะลงโทษด้วยการยกเลิกบัญชีผู้ใช้งานทันที) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ตายเป็นตาย! ก็ยังดีกว่าถูกหั่นเป็นท่อน!" //เปิดประตู
= (ท่านสามารถปลดล็อก OOC เพื่อเปลี่ยนจุดจบได้) =
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
//เห็นเสิ่นชิงชิวเปิดประตู
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ซือจุน มีคำสั่งใดขอรับ-" //โค้งคำนับ
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
//ปิดประตูใส่
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ที่พูดนี่จริงหรอ?" //หันมาคุยกับหน้าต่างระบบ
Comments